Het is een beetje stilletjes de laatste tijd als het gaat om ruimte-initiatieven. En de missies die er wel zijn, gaan niet altijd van een leien dakje. Vandaag is het precies 56 jaar geleden dat de mensheid voor het eerst voet zette op de maan. Neil Armstrong was de man, en nu staan we op het punt om de eerste vrouw op de maan te zetten. Maar, wanneer gaat dat toch precies gebeuren?
Als er iets is wat je moet weten over de ruimtevaart, dan is het dat het niet een industrie is van de deadlines. Veiligheid staat voor alles en veiligheid heeft tijd nodig. Ook worden er zoveel nieuwe dingen gedaan, dat het nu eenmaal een soort trial & error is. Niet voor niets ging het de laatste paar keren bij het lanceren, maar ook voor het lanceren, even goed mis bij SpaceX. Wie -letterlijk en figuurlijk- de grenzen wil verleggen, zal risico’s moeten nemen.
Kortom, ruimte-initiatieven nemen nog wel eens meer tijd in beslag en dat is ook de reden dat de eerste vrouw nog geen voet op de maan heeft gezet. Hetzelfde geldt voor de eerste persoon van kleur. Het is de bedoeling dat dit met de Artemis III-missie gaat gebeuren. Ooit zou die op dit moment al achter de rug moeten zijn, maar de lanceerdatum is nu anders.
Sterker nog, we moeten eerst wachten op Artemis II, waarbij er niet op de maan wordt geland, maar wel met astronauten naar de maan wordt gevlogen. Die missie staat op het programma voor april 2026, wat betekent dat het nog wel even duurt voordat de derde missie vertrekt. Dat zou minstens half 2027 worden. En dan moet het Space Launch System wel helemaal goed werken, waardoor SpaceX moet zorgen dat het zijn zaakjes beter op orde heeft bij de volgende lanceringen.
Verder is het zeker niet alleen NASA dat telt. Er zijn inmiddels succesvolle landingen geweest op de maan door China, India, Japan en Rusland. Niet altijd met astronauten, maar ook met apparaten, al heeft Japan daar de laatste tijd dan weer minder geluk mee. Resilience van ispace is dit jaar gecrasht op de maan, nadat het private ruimtebedrijf in 2023 ook al een mislukte maanmissie had. Er is dus even niet zoveel geluk als het om die witte bol gaat. En dan hebben we het nog niet eens gehad over Donald Trump, die niet echt een fan lijkt te zijn van de ruimte, zeker sinds zijn ruzie met SpaceX-leider Elon Musk. Het is dus maar afwachten of NASA genoeg fondsen krijgt om alles nog te doen wat het van plan is.
Wat NASA en de maan betreft is de volgende grote missie dus Artemis II, waarbij Jeremy Hansen (Canadian Space Agency), Christina Koch (NASA), Victor Glover (NASA) en Reid Wiseman (NASA) 10 dagen naar de maan gaan, maar er dus niet landen. Dat gebeurt pas in april 2026, dus dit jaar is het nog wat saai op maangebied. Ook vanuit andere ruimteorganisaties.
Wel krijgen we in augustus een interessante lancering, namelijk Blue Origin dat zijn Blue Moon en New Glenn belooft te lanceren om zijn Pathfinder-missie te volbrengen. Daarna volgt pas in 2026 weer wat groots, zoals de IM-3-missie van Intuitive Machines en NASA om vracht naar de Reiner Gamma-regio te vervoeren. In september volgt de Griffin-missie van Astrobotic, maar daar is al veel gedoe rond geweest, dus of dat nog steeds op de rol staat is afwachten.
In 2026 wordt het wel weer een interessant maanjaar, naast Artemis en IM-3 komt bijvoorbeeld de Australian Space Agency met de CLPS Lander, iSpace met de APEX 1.0 en Fireffly Aerospace met Blue Ghost M2. De Chinezen zijn daarnaast ruk doende met hun Chang’e 7-initiatief en Canada heeft in 2026 ook een maanrover die het graag neerzet waar hij hoort. Er komt dus genoeg aan, maar we zitten nu even in rustiger vaarwater. Een soort eb, voor de stortvloed van 2026 dus.
