Robin Sprokkereef
Robin speelt alles wat los en vast zit zo lang hij zich kan herinneren. Heeft een passie voor PC's, motors en reizen
Wat ooit in 1997 begon als een turn based rpg is uitgegroeid tot een van de grootste franchises op rpg gebied. We hebben het hier dan natuurlijk over de Fallout franchise. Samen met The Elder Scrolls is Fallout toch wel heer en meester in dit genre en hebben de games een gigantische fanbase. De games kenmerken zich door gigantische open werelden waar praktisch alles interactief is. Dat andere uitgevers balen als hun game tegelijkertijd uitkomt met Fallout 4 is dan ook een feit. Ik was de gelukkige die hem mocht reviewen voor DC en daar laat ik natuurlijk geen gras over groeien.
Ik zat tijdens de installatie vol verwachting achter mijn pc, want na 4 lange jaren (5 als je de DLC Fallout 3: New Vegas niet meetelt) kon ik eindelijk weer mijzelf verliezen in een Fallout titel. Na wat kleine figuraties startte ik de game en kwam ik direct terecht in de character creation. Zoals we gewend zijn van Bethesda kun je het personage weer volledig tweaken en de kleinste details naar je hand zetten. Hoewel tof, ben ik hier altijd wel rap klaar mee en wil ik spelen. Voor de liefhebbers is het echter een bijzonder uitgebreide keuze en heb ik op internet al bijzondere creaties voorbij zien komen.
De game start heel gemoedelijk in Boston rond oktober 2077, in een huis waar je met jouw gezin woont. Je kunt rustig het huis verkennen totdat er plots een nieuwsbericht komt dat er door diverse landen kernwapens afgevuurd zijn. Gelukkig heeft jou gezin een plekje gereserveerd in één van de Vault-tec ondergrondse bunkers en je moet hier dus met enige spoed zien te komen. Je kunt nog net de eerste bom zien vallen voordat je de bunker ingaat en je weet dat het buiten helemaal mis gaat maar jullie zitten veilig binnen. Toch? Ja, je zit binnen en overleeft de nucleaire explosie, maar zoals we ondertussen weten heeft Vault-tec altijd een andere agenda en moet je nog maar zien hoe het leven in de bunker zal verlopen. Ik wil er niet teveel van spoilen dus het verdere verloop van het verhaal van Fallout 4 zul je zelf moeten ondervinden.
Uiteindelijk komt er dan altijd dat moment dat je de bunker gaat verlaten en je de open wereld intrekt om alles te verkennen. Dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan wordt al snel duidelijk. Als je van de ene naar de andere kant van de map wilt rennen ben je namelijk ruwweg zo’n 20 uur bezig. Als je aan een Fallout game begint weet je al dat je een grote open wereld voorgeschoteld krijgt waar je jezelf echt in kan verliezen. Dat de map van Fallout 4, genaamd Commonwealth, nog eens 2 keer zo groot is als in zijn voorganger belooft in ieder geval dat ik er weer de nodige tientallen uren mee zoet ga zijn. Gelukkig is navigeren in de Fallout 4 wel overzichtelijk door het gebruik van de welbekende Pip-Boy. Je navigeert hierin makkelijk door de menu’s en hij geeft op een simpele manier weer waar de actieve quests zich bevinden. Helemaal verloren lopen in de wastelands is dus gelukkig verleden tijd.
Een grote open wereld betekent natuurlijk ook dat deze vol zit met gevaar. Om jezelf hier tegen te weren is er het skillsysteem genaamd S.P.E.C.I.A.L. Dit staat voor Strength, Perception, Endurance, Charisma, Intelligence, Agility en Luck. Ik ga niet helemaal uitleggen wat waar voor staat, maar je kunt al deze zes skills uitbreiden naargelang jij zelf belangrijk vindt. Zo kun je jezelf sterker maken of bijvoorbeeld beter leren omgaan met wapens. Om je tijdens de gevechten nog verder te ondersteunen is het Vault-Tec Assisted Targeting System (V.A.T.S.) ook weer terug. Hiermee kun je de tijd heel erg vertragen en geeft het VATS je een overzicht van waar je de vijand het beste kunt raken om de meeste schade te doen. Wat nieuw is is dat bij elk schot via VATS er nu een balk vult waardoor je op een bepaald moment een extra krachtige Critical Hit kan scoren.
Tot zover dus kleine toevoegingen of bekende zaken uit voorgaande games. Wat echter wel helemaal nieuw is in Fallout 4 is de toevoeging van nederzettingen. Je zult plekken ontdekken op de map waar je zelf een basis kunt bouwen. Hier zullen ook andere mensen gaan wonen als je het aantrekkelijk maakt. Je kunt hier zorgen voor een veilige plek om je spulletjes te bewaren, maar ook kun je hier gewassen verbouwen om te zorgen dat je nooit zonder voedsel komt te zitten. Tevens kun je hier handelsposten opzetten die beheerd worden door NPC’s en je dus zullen voorzien van de nodige inkomsten. Het klinkt vrij basic, maar ik vond het een toffe toevoeging. Het verbaasde me hoeveel tijd ik erin heb gestoken om een mooie basis te maken en om deze zo efficiënt mogelijk te bouwen. Kwam ik resources tekort dan ging ik direct weer de wereld in om materialen te verzamelen zodat ik verder kon uitbreiden. Dit is dus weer iets wat ingame nog meer tijd gaat vergen van mij. Zorg wel dat je jouw basis goed verdedigd achterlaat als je weer verder gaat, want raiders en monsters zullen je basis ook aan kunnen vallen. Je krijgt dan wel een melding zodat je kunt gaan verdedigen, maar als je aan de andere kant van de map zit ben je vaak al te laat.
In Fallout 4 zul je voor een hoop keuzes komen te staan. Voornamelijk de gesprekskeuzes die je kunt maken in het contact met de NPC’s. De serie kenmerkt zich al jaren door de uitgebreide dialogen, maar ook wat de gevolgen van, soms ogenschijnlijk simpele conversaties, antwoorden of opmerkingen later in het spel kunnen zijn. Wees je dus bewust van hoe je omgaat met de NPC’s en steek desnoods wat extra punten in charisma om betere tekst-opties te krijgen. Verder zul je in Fallout 4 ook een keuze-balans moeten vinden in hoe je omgaat met radioactieve straling. De wereld is ten onder gegaan aan een nucleaire oorlog dus je vind overal in de wereld deze straling. Dit zit dus ook in etenswaren. Echter zul je toch moeten eten en drinken om gezond te blijven en soms zijn stimpacks gewoon niet voorhanden. Naarmate je meer straling absorbeert zal je levensbalk steeds kleine worden en zul je aan kracht verliezen. Je kunt dit dan wel weer aanvullen met RadAway of een doktersbezoek, maar als je net een verkeerde vijand tegen het lijf loopt kan dit je de kop kosten.
Buiten je hond DogMeat als metgezel zul je in het spel ook diverse companion-NPC’s tegenkomen die wel met je willen optrekken. De AI van deze metgezellen is prima en ze lopen niet rond als kip zonder kop. Groot pluspunt aan de metgezel is dat zij een deel van je bepakking kunnen dragen en jij dus weer andere spullen kunt oprapen. Wel zo handig, want als je teveel spullen bij je hebt(te zwaar wordt) dan ga je steeds langzamer lopen.
Op het gebied van graphics moet ik zeggen dat Fallout 4 er prima uitziet, maar dat de game zich niet meer kan meten met de huidige generatie. Je merkt echt dat de Creation Engine van Bethesda aan vervanging toe is. Hiermee wil ik niet zeggen dat het een slechte engine is, want zeker gezien praktisch alles in de wereld interactief is en dus ook onderhevig is aan physics berekeningen doet de engine nog precies wat het moet doen. Echter blijft het toch jammer dat zo’n grote titel qua graphics niet mee kan komen met de rest. Een terugkerende irritatie is ook de houterige beweging van de NPC’s. Het komt niet natuurlijk over en ze lopen meer dan eens hinderlijk in de weg.
Qua framerate is er ook nog wel iets aan de hand. Ik heb de game op de PC gespeeld en ik heb er niet heel veel last van gehad, maar gamers die het op de consoles speelden hadden veelvuldig last van framedrops en soms zelfs zo erg dat de game er door vastliep. Het is noodzaak dat Bethesda dit soort issues gewoon snel gaat fixen op de verschillende platformen. PC gamers kunnen gelukkig rekenen op de grote mod community die buiten Bethesda om wel zorgt voor grafische verbeteringen en dergelijk, maar de console gamers zijn echt afhankelijk van Bethesda.
Wat dan wel weer heel mooi is dat ondanks de beperkingen van de engine Bethesda er wederom in is geslaagd de game vol met sfeer te proppen. Het is mooi om te zien hoe je vanuit het kille en desolate wasteland soms in steden terecht komt, zoals Diamond City, die dan wel weer vol van kleur zijn. Het dynamische weersysteem zorgt ook voor de nodige afwisseling en maakt het sfeerplaatje zo goed als compleet. Maar de echte kers op de taart is de audio van de game. De muziek is echt van topkwaliteit en de voice-acting is goed gedaan. Vooral de verschillende radiozenders zijn goed afgestemd op de sfeer van de game en voegen echt iets toe qua beleving. Ondanks dat ik al een week aan het spelen ben krijg ik nog steeds eventjes kippenvel bij de openingsmuziek van de game. Dan weet je wel dat het goed zit.
Ik heb nu zo’n goede 30 uur rondgelopen in de Commonwealth en ik heb het gevoel alsof ik pas net het topje van de ijsberg heb gezien. De game laat me ook nog niet los en ik wil gewoon verder spelen. Dat is natuurlijk één van de grootste complimenten die je een game kunt geven, maar het is absoluut waar. Ja, de game kent een variatie van kleine bugs en simpelweg storende errors, maar de game geeft zoveel terug dat ik dit dan maar voor lief neem als PC gamer. Zorg voor Bethesda is wel dat ze de console problemen zo snel mogelijk fixen. Zoals gezegd kan Fallout 4 grafisch gezien niet meekomen met de huidige generatie, maar daarentegen ademt het alsnog een sfeer uit die je niet snel bij andere games ziet. Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat dit een van de spellen, zo niet HET spel, van het jaar wordt.