Als er een nieuw product op de markt komt, verschijnt de term in de media. ‘Early adopters’, degenen die een bepaald product of een bepaalde technologie beginnen te gebruiken voordat de grote massa dat gaat doen. Toen de iPad vorige maand in de winkels lag, reisde Sayuri Watanabe van Japan naar San Francisco om er (net als Stylecowboy Harold) als een van de eerste de nieuwste Apple-gadget te kunnen kopen.
Maar waarom zou iemand duizenden kilometers reizen om een product te bemachtigen, wetende dat het daarna enkel goedkoper en beter zal worden? En toch is dat wat vele mensen doen. Apple verkocht in de 28 dagen volgend op de lancering van de iPad één miljoen stuks van de nieuwe gadget, twee keer meer dan iPhones over de toonbank gingen in dezelfde tijdsspanne 3 jaar eerder.
Early adopters vertonen dus irrationeel gedrag: ze staan graag in lange wachtrijen om een overprijsde gadget te bemachtigen, lang voordat anderen zich daartoe geroepen voelen.
Ze leren evenmin lessen. In 2007 betaalden ze 600 dollar voor de eerste iPhone, een telefoon die 2 maanden later nog 400 dollar waard was en sinds vorig jaar nog 200 dollar kost, de laatste voor een sterk verbeterde versie weliswaar.
Dan Ariely, professor aan de Duke University in Noord-Carolina bestudeerde het fenomeen en schreef zijn bevindingen neer in het boek ‘The Upside of Irrationality‘. “Ze maken geen kosten-batenanalyse, noch zijn ze bekommerd over hun beter functioneren of een toegenomen productiviteit, al zullen velen onder hen hun gedrag op die manier willen verklaren.” Zegt Ariely. Volgens hem gaat het meer om persoonlijkheid en identiteit. Het geld dat ze meer of te veel betalen stelt ze in staat een zeker status te verwerven, als iemand die mee de gelederen van de technologie aanvoert. Ariely zelf was een early adopter van de Segway, het elektrisch aangedreven, zelfbalancerend eenpersoons vervoermiddel. Ariely merkte dat zijn omgeving gunstig op die aankoop reageerde, omdat het om een milieubewuste aankoop ging, net als je vandaag complimenten krijgt wanneer je met een Toyota Prius rijdt.
Hij concludeert daaruit dat we bereid zijn iets meer te betalen wanneer we daarvoor sociale erkenning uit onze omgeving terugkrijgen. Wie zijn dak extra isoleert doet evenveel voor het milieu, als wie in een Prius rondrijdt, maar zal er weinig complimenten voor krijgen, gewoon omdat niemand de binnenkant van je dak te zien krijgt.
Early adopters hebben ook een grote waarde voor de gemeenschap, want ze werken voor de anderen. Ze zijn als proefkonijnen, op wiens opmerkingen, kritiek en suggesties een product kan worden verfijnd en vebeterd. Volgens Jay Pil Choi van de Michigan State University zijn ze pioniers, want mochten alle consumenten wachten op een tweede, goedkopere en verfijnde versie, dan zou de eerste versie nooit een succes kunnen worden. Het is dus hun aankoop die de weg vrijmaakt voor een beter en goedkoper product. Via
