Harley-Davidson staat al decennialang synoniem aan chopperstijl, dikke V-twins, en glanzend verchroomde cruisers. Maar met de Pan America ST gooit het merk het roer radicaal om. Een avontuurlijke sport tourer, gericht op asfalt in plaats van gravel. Geen klassieke lijnen, geen low-riding cruiser, maar een hoge, robuuste allrounder met moderne technologie. Wij reden hem, hebben hem neergezet op een all American evenement — vol HD-puristen — en kwamen met verrassende inzichten terug.
Als je één ding niet over deze Pan America ST kunt zeggen, dan is dat dat hij eruitziet als een typische Harley-Davidson. Verre van. De styling is hoekig, functioneel en sportief. Toch doet de markante voorkant met z’n brede LED-koplamp wel degelijk denken aan de Road Glide — een subtiele knipoog naar meer Harley-achtige Harley’s. De imposante V-twin is nog altijd zichtbaar aanwezig, rauw en ongefilterd. Maar verder? Dit is een compleet ander beest.
We zetten hem neer op een Amerikaans auto- en motorfestival, tussen de glimmende Softails en glanzende Electra Glides. Een gewaagde zet, want als ergens de Harley-fanatiekeling op leeftijd te vinden is, dan daar. En wat bleek? De reacties waren verrassend positief. Veel mensen vonden het juist verfrissend om te zien dat Harley eindelijk eens écht luistert naar haar klanten. “Als ik tóch wil blijven rijden, maar mijn rug geen hardtail meer trekt, of ik mijn Fatboy niet meer de bocht door krijg dan liever dit dan een BMW,” hoorden we meer dan eens.
Natuurlijk waren er ook critici. “Dit is geen Harley meer,” zuchtte een oudere liefhebber terwijl hij hoofdschuddend wegliep. Maar dat soort reacties waren in de minderheid. De Pan America ST blijkt een brug te kunnen slaan tussen traditie en toekomst.
De ST is de lichtere, uitgeklede versie van de eerder verschenen Pan America 1250 Adventure. Harley hoorde van haar klanten dat ze het concept wel zagen zitten, maar dat offroad rijden niet per se op hun bucketlist stond. De oplossing? Even een afslankkuurtje doen.
Beugels eraf, middenbok eruit, offroad-banden vervangen door straatrubber en het slimme adaptieve veringssysteem geschrapt. Wat je overhoudt is een veel wendbaardere en lichtere motor, gericht op de weg. Dat merk je direct in het stuurgedrag: strak, voorspelbaar en verrassend sportief.
Toch is niet alles perfect. De bevestigingspunten van de ontbrekende beugels zitten er nog gewoon op — onaangetast, onbewerkt en op ons testmodel zelfs al roestend. Dat voelt slordig en doet afbreuk aan het verder hoogwaardige uiterlijk.
In plaats van de ouderwetse tellers vind je op het stuur nu een modern TFT-kleurendisplay. Overzichtelijk, scherp en prima afleesbaar — tenzij de zon recht op het scherm staat. Dan moet je met je lichaam wat schaduw creëren om alles goed te kunnen zien. Niet ideaal, maar het went wel.
Wat minder soepel werkt, is de navigatie via je telefoon. Als je die naar het scherm stuurt vanaf de HD app op je telefoon, verdwijnen je toerenteller én cruise control-weergave. Dat is echt zonde en had veel beter opgelost kunnen worden, bijvoorbeeld met een kleine overlay. Andere modellen van Harley doen dat al wel, dus dit voelt als een gemiste kans. Gelukkig kan je wel snel switchen met de knoppen op je stuur.
Echter, deze knoppen op het stuur verdienen ook een kritische noot. Ze voelen sponsig aan, geven geen duidelijke feedback en zijn lastig te bedienen met handschoenen aan. Helemaal frustrerend wordt het als je probeert je media te bedienen — wat dus alleen werkt als je een Harley-Davidson headset hebt. De motor zelf is wel gekoppeld met je telefoon via Bluetooth, maar media bedienen kan pas als je nóg een paar honderd euro neertelt voor hun eigen systeem. Niet echt klantvriendelijk.
Dan het kloppend hart van deze Pan America ST: de 1250cc V-twin met zo’n 150 pk (en een top van rond de 217 km/u). En dat voel je. Deze Harley is snel, heel snel. Vanaf lage toeren trekt hij soepel weg — vermoedelijk door variabele kleptiming — en de vermogensopbouw blijft strak, lineair en beheersbaar. Zelfs bij pittig rijgedrag blijft de motor verrassend makkelijk in de hand. Door de stand van de cilinders en de richting van de uitlaat, krijg je wel de typische Harley hete benen. De eerste uitlaatbocht van de achterste cilinder zit centimeters van je kuit. En ondanks een beschermend kapje, voel je deze wel en dat is vrij warm.
Wat ons écht blij maakte, waren de remmen. Geen eigen fabrikaat meer, maar serieuze Brembo’s. En die doen hun werk uitstekend. De combinatie van snelheid, controle en remkracht maakt dit zonder twijfel de best sturende Harley die wij ooit gereden hebben.
De Harley-Davidson Pan America ST is geen chopper. Het is geen cruiser. Het is een moderne, sportieve allrounder met ballen. En hoewel dat misschien vloeken in de kerk is voor sommige HD-liefhebbers, denken wij dat dit precies is wat het merk nodig had.
Harley bewijst met deze motor dat ze niet vastgeroest zijn in het verleden, maar durven vernieuwen. En hoewel er nog wat puntjes op de i moeten worden gezet — vooral op techgebied — laat deze ST zien dat je als Amerikaans motormerk best een Europese stijl kunt neerzetten zonder je ziel te verliezen. Wij zijn fan.
Harley-Davidson Pan America 1250 ST is verkrijgbaar vanaf 23.595 euro.
