Een wetenschappelijke doorbraak op het gebied van voortplanting. Onderzoekers hebben door het DNA van twee spermacellen aan te passen een levende muis ‘gemaakt’.
Normaliter is een voor het creëren van een embryo een vrouwtje en een mannetje nodig, maar dat zou wel eens verleden tijd kunnen zijn. Het lijkt erop dat het onderzoekers is gelukt om een zoogdier te maken zonder de bijkomst van een vrouwtje van die soort kan. Sterker nog, zonder de bijkomst van wat voor vrouwtje dan ook: er waren alleen twee spermacellen nodig en heel knappe koppen.
Normaliter heeft een embryo mannelijke en vrouwelijke imprinting van het DNA nodig om te groeien. Heel kort door de bocht gezegd zijn er zeven imprintingsregio’s en het is onderzoekers twintig jaar geleden gelukt om een vrouwtjesmuis een baby te geven door twee onbevruchte eieren die wat waren aangepast. Dit bleek voor spermacellen een stuk lastiger. Er was wel een beetje embryo, maar die stierf al snel.
Nu is er echter zodanig geknipt en aangepast in de genen, dat er door een combinatie van 20 aanpassingen in de genen toch echt een muis kon worden gemaakt met de chromosomen van twee spermacellen. De muizen die eruit zijn voortgekomen zijn uitgegroeid tot volwassen muizen. Een succes dus.
Tegelijkertijd is het geen houdbare situatie, zo stelt de wetenschap. Het weghalen van dingen in het DNA zou niet de weg moeten zijn. Daarom hebben onderzoekers meer geprobeerd en is het nu mogelijk om het DNA chemisch aan te passen. De onderzoekers konden hiermee als het ware doen alsof ze een vrouwtje waren, en de muizen zo groot en sterk laten groeien.
Een bijzondere prestatie van de wetenschap, al zal het nog even duren voordat we hier grotere voorbeelden van krijgen: dit soort processen verbeteren en bewijzen kost vaak veel tijd.
