Centralized Exchanges (CEX) vervullen een belangrijke rol bij de adoptie van cryptovaluta. Met zijn ineenstorting veroorzaakte FTX echter een schokgolf door de gehele cryptospace, waarbij het vertrouwen in CEX’s een deukje heeft opgelopen. Volgens onderzoeksbureau Nansen een duidelijk signaal vanuit gebruikers dat er behoefte is aan een gevoel van veiligheid en meer transparantie. Door Proof-of-Reserve (POR) te implementeren, nemen steeds meer centraal aangestuurde cryptobeurzen dan ook hun verantwoordelijkheid. Een goede zaak, want zonder vertrouwen vaart niemand wel. Toch denk ik dat dat er ook veel valt te winnen bij het tackelen van breed gedragen misvattingen die vooral spelen bij twijfelende, nieuwe crypto-investeerders.
Een CEX is geen bank
In mijn dagelijks werk, kom ik helaas nog best vaak de vergissing van een CEX als bank tegen. Veel beginnende investeerders zien een CEX ten onrechte als een bank. Het is belangrijk voor handelaars om te beseffen dat – hoewel centraal aangestuurd – CEXs toch echt beurzen zijn.
Je evalueert je behoefte op basis van het type investering dat je doet: een korte of lange termijn investering. Als je bijvoorbeeld regelmatig handelt of wilt staken, heb je belegd vermogen op de beurs nodig om flexibel te zijn en snel te kunnen reageren. Ben je van plan om een in kleine hoeveelheden Bitcoin te kopen als lange termijn investering (DCA), is het logisch om dit in een hot of cold wallet te bewaren. Of om in banktermen te blijven: het belegd vermogen op een CEX kun je zien als je lopende rekening waarmee je snelle uitgaven doet en het aandeel in je eigen wallet als je spaarrekening.
Depositogarantie vs. beschermingsfondsen
In Europa kennen we sinds 2010 het depositogarantiestelsel, waarbij iedere rekeninghouder per bank tot 100.000 euro is gedekt in het geval de betreffende bank failliet gaat. Een prettige wetenschap, wanneer je jouw vertrouwen stelt in een bank. Maar hoe zit dat eigenlijk op een CEX? Naast de implementatie van Proof-of-Reserve (bewijs dat beurs beschikt over de fondsen die het beweert te hebben), hebben een aantal beurzen beschermingsfondsen opgericht om hun klanten te beschermen. Dit is een speciale opslagplaats van fondsen die is bedoeld om verliezen van gebruikers te dekken in het geval van een hack of andere onvoorziene gebeurtenis. Op deze manier nemen we als centraal aangestuurde beurs extra verantwoordelijkheid richting onze gebruikers.
Crypto is traceerbaar
Een andere, veel gedeelde misvatting is dat cryptovaluta vanwege het anonieme karakter uitermate geschikt is voor criminele activiteiten. Hier kan ik kort over zijn: onzin. Zoals bij iedere vorm van activa, ontplooien criminelen ook illegale activiteiten rondom crypto. Denk hierbij aan ransomware, betalingen op het darknet of vormen van fraude. Maar erg slim is dat niet. Elke transactie kan namelijk on chain worden gevolgd. Als je cryptofondsen terug wilt boeken naar het traditionele banksysteem, kan men precies zien waar het vandaan komt en het is geweest. Tot zover dus anoniem en dit maakt cryptovaluta veel transparanter dan bijvoorbeeld cash-geldstromen.
Slechts 0,24 procent van de cryptotransacties ongeoorloofd
Onderzoek door Chainalysis toont aan dat in het afgelopen jaar slechts 0,24 procent van de wereldwijde cryptotransacties kan worden gelinkt aan illegale activiteiten. Hiervan kan zo’n 44 procent toegerekend worden aan sancties door overheden. Dit wil zeggen dat dat van de 18.4 miljard euro (20.1 miljard dollar) aan illegale cryptotransacties, 10.4 miljard euro is gebruikt bij illegale activiteiten als fraude, oplichting of gestolen fondsen. Om het in perspectief te plaatsen: alleen al de zwarte geldstromen in Nederland waren in 2022 naar schatting goed voor 16 miljard euro. Wat mij betreft is het idee van crypto als de go to valuta voor criminelen inaccuraat en erg achterhaald.
Tot slot vang ik ook geluiden op van mensen die door de koersschommelingen onterecht denken dat de crypto-boom voorbij is. Als we naar de adoption curve van cryptovaluta kijken, zijn we nu nog steeds in de beginfase en is de massale acceptatie van Web3 nog niet eens op gang gekomen. Maar om dit te bereiken, hebben we meer vertrouwen in en transparantie vanuit de crypto-industrie nodig. Wat mij betreft zijn we op de goede weg en slagen we er steeds beter in onze complexe industrie veiliger en transparanter te maken. Ik zie het dan ook als mijn taak om eventuele misvattingen die voor onnodige ruis zorgen te duiden en dit zal ik ook blijven doen.
