Hij is zo groot als een auto en gaat de boeken in als de grootste digitale camera ooit: de Legacy Survey of Space and Time. Een bijzonder veelomvattende naam, maar wat betekent het nou eigenlijk? In ieder geval dat er fenomenale beelden worden geschoten, maar ook dat de lucht 10 jaar lang wordt geobserveerd om te kijken wat er verandert.
De camera is te vinden in het Vera C. Rubin Observatory en dat is een eer: Rubin heeft grote hoeveelheden onzichtbaar materiaal gevonden in de vorm van donkere materie, waardoor de locatie naar haar is vernoemd. De LSST-camera schiet tien jaar lang foto’s en video’s van de lucht en daarop kunnen wetenschappers (en computers) vervolgens hun analyses doen. De optische camera met groot diafragma en een breed gezichtsveld van 3,2 gigapixel kan licht zien van bijna ultraviolet tot bijna infrarood golflengten en bestaat uit 189 CCD-sensoren (charge coupled device).
In slechts 10 uur tijd zijn er al miljoenen melkwegstelsels en sterren, maar ook duizenden planetoïden vastgelegd. En dit is dus nog maar het begin. De foto boven dit artikel toont gaswolken in de Trifid nebula en de Lagoon nebula, die duizenden lichtjaren bij ons vandaan zijn. De foto’s hieronder laten nog meer zien, waaronder het Virgo-cluster en meerdere spiraalvormige melkwegstelsels. En dan zijn er ook nog die talloze sterren te zien.
“Het NSF-DOE Rubin Observatorium zal meer informatie over ons universum verzamelen dan alle optische telescopen in de geschiedenis samen. Met behulp van deze opmerkelijke wetenschappelijke faciliteit zullen we vele kosmische mysteries onderzoeken, waaronder de donkere materie en donkere energie die het universum doordringen”, aldus Brian Stone die tijdelijk als directeur van NSF werkt.
