Onder deze titel verscheen in het juli/augustus van The Atlantic Mountly een must-read artikel van Nicholas Carr over het Internet en de invloed van Google op de wijze waarop we lezen en informatie tot ons nemen.
Hij geeft vele voorbeelden van wetenschappers, schrijvers en psychologen die aangeven dat door het internet en de manier waarop Google ze nu door de flow-of-informatie leiden, men niet meer in staat is om geconcentreerd een tekst van a tot z te lezen, er een gebrek is aan comtemplatie en dat men niet zo zeer de informatie op het Net leest maar verkenend door de data gaan: “super browsing”.
Deze veranderende wijze van informatie verwerken in onze hersens krijgen ook gevolgen voor de wijze waarop bestaande media hun aanbod aanpassen aan de Google-presentatie: kranten korten hun artikelen in, New York Times drukt op de pagina’s nu samenvattingen af, televisieprogrammas zetten tekst-balken onder in beeld.
Nicolas Carr geeft ook aan hoe met het net alles samenkomt: “It’s becoming our map and our clock, our printing press and our typewriter, our calculator and our telephone, and our radio and TV”.
Bij alle technologische revoluties horen de doom-senarios. En de piskijkers hebben meestal gelijk. Maar wat ze meestal niet voorzagen was dat alle technologische revoluties ook enorme zegeningen voor de mensheid met zich meebrachten. En zo zal het ook gaan met de internet revolutie. Stof tot nadenken dus.
