Je kent dit ritme wel: Punt A: Je doet wat en het gaat goed Bijvoorbeeld: je eerste concert met je eigen band naar twee jaar oefenen
Punt B: Je ziet dat het goed gaat, en gaat door. Totdat het niet meer werkt. Dat is niet leuk. Van je eerste concert, naar je eerste album en dan lukt het niet met je tweede album. Shit
Ergens tussen A en B zat je Local Max. Je had het maximale gehaald. Daar wil je naar terug en dat doe je dan ook. Dat is bekend en veilig.
Klaar!
Maar nee… Nog niet klaar want dit is incompleet. Kijk verder en ga dieper
Je hebt ook punt C: Punt C: Je heb er nog meer energie in gestoken maar het werkt echt niet meer. Het wordt alleen maar erger. Je concerten worden slechter bezocht en aan je derde album kom je niet toe. Je hebt zelfs ruzie met je bandleden.
En dan heb je je diepste punt bereikt. En dan ga je verder kijken dan je ooit gedaan hebt. Je gaat uit de box en klimt uit het dal. Je hebt ideeen en maakt keuzes die je eerder nog nooit voor mogelijk acht.
Punt D: Doordat je C hebt meegemaakt kom je sterkere en beter uit de bus. Beter dan je LocalMax. En je bent er nog niet. Je hebt een neiuwe gitarist aangenomen en de tweede plaat die je uitbrengt verkoopt beter dan de eerste.
Ergens na punt D heb je je BigMax. Je ultieme hoogte punt. En daar kwam je alleen maar doordat je niet veilig terug ging naar je Local Max maar doordat je uit de box ging omdat je geen andere keuz had. Zoek dat punt c dus op. Op de lange termijn verdoen je het terug.
Zie hier het verhaal van Seth in het Engels.
Btw wie dit leest gaarne even een 1 tje zetten in de comments (of zelfs een reactie). dan weet ik of mensen het echt gelezen hebben 😎
