Perry Rodenrijs
Perry Rodenrijs begon zijn gameverslaving met een NES op een zolderkamer en is er sindsdien nooit van genezen. Zijn andere passie is zijn metal band.
Tussen al die mooie aankondigingen van de afgelopen paar weken is het makkelijk om bepaalde dingen over het hoofd te zien. We zijn op dit moment al aan het aftellen naar de volgende Destiny uitbreiding, maar ook de nieuwe versies van Battlefield en Call Of Duty zijn al onderweg. Laten we trouwens vooral Watch Dogs 2 niet vergeten. Je snapt dat wij het dit najaar druk gaan krijgen.
Eigenlijk iets te druk om ons goed bezig te houden met wat er uitkomt op iOS & Android. Mobile Gaming wordt nog steeds gezien als een minder serieus platform en eigenlijk is dat best oneerlijk. Natuurlijk hebben we de Candy Crush-achtige titels die niet echt hun best doen om een volwaardige ervaring neer te zetten. Maar heel af en toe komt er wel eens een pareltje langs en Legend of the Skyfish is precies zo’n soort titel.
Legend of the Skyfish is een action/adventure game die gemaakt is door Crescent Moon Games. In eerste oogopslag lijkt de game veel invloeden te lenen van de Zelda Reeks en dan met name de wat oudere titels zoals bijvoorbeeld A Link To The Past. De link is snel gemaakt als we kijken naar de art style, maar ook het top down perspectief en de gameplay voelen bijzonder herkenbaar aan.
De gameplay geeft nog de grootste knipoog aangezien je als speler vooral gebruik maakt van een soort magische vishengel. Deze doet namelijk dienst als wapen en middel om puzzels op te lossen. Het oplossen van de puzzels bestaat in het begin nog uit vrij makkelijk blokken naar je toe trekken of op schakelaars staan, maar de moeilijkheidsgraad wordt pittiger naarmate je verder vordert in de game.
Ondanks de bovengenoemde invloeden voelt de game fris genoeg aan om op zichzelf te kunnen staan. Het zit hem in het optimaliseren voor mobile gaming. Zo is hier geen open wereld waarin je zelf alles naar hartenlust kunt ontdekken. In plaats daarvan is er gekozen voor een lineaire aanpak. De hoofdrolspeelster reist op haar walvis-vriend van eiland naar eiland. Elk eiland bestaat weer uit losse levels en elk laatste level bestaat uit een eindbaas gevecht. Deze aanpak zorgt ervoor dat je dus makkelijk korte speelsessies kunt doen.
Ondanks de lineaire aanpak is er nog voldoende te ontdekken in de levels. Zo kun je kiezen tussen verschillende routes, maar zijn er ook schatkisten verstopt. Deze schatkisten bevatten diverse upgrades voor jouw Little Red Hook die haar weer wat sterker en sneller maken.
Het is vooral de grafische stijl die de game fris doet aanvoelen. De zachte kleuren en handgetekende stijl zetten echt iets unieks neer wat we nog niet eerder op onze iPhones en iPads hebben zien langskomen. De muziek is fijn, maar verwacht niet een epische soundtrack. Een beetje irritant is dat de BGM vrij kort is en daardoor herhaaldelijk aanvoelt. Het is geen grote bron van ergernis maar wel een detail wat beter had gekund.
De game is niet te kort maar zeker niet te lang, de lengte is prima voor af en toe even een level spelen tijdens een bus of treinrit. Verhaaltechnisch is er ook geen sprake van een epische queeste met diverse karakters. De game is in dat opzicht nog een beetje te simpel om een echte vergelijking met Zelda te kunnen maken.
De simplistische aanpak is prima voor dit platform, mocht de studio ooit denken aan een vervolg hopen we stiekem op iets meer diepgang en diversiteit. De gecreëerde wereld leent zich namelijk prima voor meer verhalen en de gameplay smaakt naar meer.