Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
‘Chaos, paniek en anarchie: mijn werk is gedaan’, zo luidt het motto van Just Cause 3. Afgelopen week kregen we alvast een voorproefje van wat ons in december te wachten staat. Ons oordeel: heel veel goeds voor ons, en heel veel slechts voor de inwoners van Medici.
Een guilty pleasure, zo omschrijft producer Ben Jaekle Just Cause’s obsessie met dictators. En tiran Di Ravello is een echte ouderwetse fascistische Jefe, van zijn peperdure schoenen tot zijn militaire pet-met-klep en van zijn ellenlange speeches tot maniakale neigingen.
Niet dat de rebellen zoveel beter zijn. Bruggen en fabrieken worden opgeblazen, scooters van vervelende exen worden ingevorderd en niemand kijkt op van een beetje ‘collataral damage’. Allemaal in de naam van ‘het volk en vrijheid’.
Die laatste ironie lijkt onze vriendelijke producer niet helemaal te begrijpen, maar wat maakt het uit. Wie Just Cause 3 serieus wil nemen, is zelf niet helemaal goed bij het hoofd. De serie draait immers om zoveel mogelijk chaos te veroorzaken en dat kan hoofdpersoon Rico als de beste.
Overigens mag hij dit keer helemaal los op zijn geboortegrond, het mediterraanse Medici. Jaren geleden moest Rico halsoverkop vluchten voor de sluwe dictator Di Ravello en is het tijd voor wraak, revolutie en een reunie met oude bekenden – niet perse in die volgorde.
Zijn nieuwste gadget is de wingsuit, waarmee Rico enorm snelle duikvluchten kan maken. Voordeel is dat je van de wingsuit vloeiend over gaat in de parachute, grijphaak of vice versa. Avalanche Studios heeft daarvoor 2500 animaties gemaakt, zodat je vanuit iedere positie ze kan gebruiken.
Wennen is het wel. De eerste paar keer dat we de wingsuit gebruikten, introduceerden we Rico’s gezicht met een slordige 250 km/uur met het asfalt. Langzamerhand leerden we beter glijden, maar we kregen het (nog) niet voor elkaar om op een rijdende auto te landen, wat Jaekle wel voor elkaar zei te krijgen.
Wat absoluut klopt zijn de explosies, of liever gezegd de physics erachter. Wachttorens, gastanks en ander exploderend spul hebben geen levensmeter meer. In plaats daarvan sloop je iedere keer een stukje ervan totdat het ontploft.
En de resultaten zijn spectaculair. Schiet een paar keer op een gastank en de vlammen spatten uit de kogelgaten totdat het gevaarte explodeert. Als alternatief kan je ook de “supports” eraf trekken zodat het in een grote bal vuur op iets anders stort
Avalanche Studios wil dat zijn fan nog meer creativiteit uit hun Just Cause weten te trekken. Dat blijkt wel uit de Leaderboards. Niet alleen zal je de beste racetijden zien, maar ook de meeste meters die een nietsvermoedende soldaat aflegt als hij aan een vliegende raket wordt vastgebonden.
Dat blijft overigens wel het enige multiplayer aspect uit Just Cause 3. Liever een uitgebreidere single player, dachten de makers. De kaart van Just Cause 3 blijkt net zo groot als zijn voorganger, maar volgens Jaekle is er veel meer te doen. Naast het sloop- en schietwerk zijn er tientallen missies en challenges te klaren.
Hoeveel uitdagingen er zijn, kon de producer niet zeggen. Wel levert iedere geslaagde challenge speciale gear mods op; upgrades voor je wapens en technologie. Breng bijvoorbeeld een wingsuit missie tot een goed einde en je krijgt een speciale uitbreiding ervoor terug.
Kan Just Cause 3 alleen de concurrentie The Witcher III, MGS5 en al die andere titels waar je minimaal 200 uur in moet steken aan? Bij ons heerst er al maanden een zekere vermoeidheid om alweer zo’n titel te spelen.
Anderzijds draait Just Cause 3 niet om het 100% uitspelen van de game, maar meer om het uurtje zoveel mogelijk chaos te veroorzaken en idiote stunts aan elkaar te rijgen. En daar lijkt deze titel wonderwel in te gaan slagen. Onze grijns was in ieder geval niet van ons gezicht te slaan. Begin december weten we meer.