Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Mijn eerste poging met Guitar Hero: Live als complete leek op Gamescom was er eentje om snel te vergeten. Ik zat enorm te pielen om mijn vingers op de goede knoppen te krijgen, ze tegelijk met het plectrum in te drukken en ook nog het juiste ritme aan te houden. Je begrijpt, ik ben geen gitarist.
De nieuwe feature van de game hielp ook niet erg. In de nieuwste Guitar Hero kijk je namelijk recht in het gezicht van de toeschouwers en medebandleden, die op jouw prestaties reageren. En dat laatste voelt erg onprettig aan als je een populair nummer op spectaculaire wijze aan het verknoeien bent.
Het lag niet aan de nieuwe besturing. De gitaarhals kent nu twee rijen van drie knoppen, zodat veteranen het gevoel hebben meer dan een snaar te spelen. Een ander voordeel: je speelhand blijft nu op één plek. Dat werkt prima, blijkt wel. Ik hoorde in ieder geval geen gevloek van andere gamers.
Een ander opvallende verandering is de bandsamenstelling. Guitar Hero: Live kent twee gitaren, een zanger, maar geen drummer of basgitaar. Met het nieuwste deel wilde de developer ‘terug naar de basis gaan’, en daar was blijkbaar geen ruimte voor andere instrumenten.
Wel mikt de game zwaar op het online aspect – hier TV geheten. FreeStyleGames heeft hiervoor twee tv-zenders in het leven geroepen (Rock en Indie) die onbeperkt videoclips afspelen. Daarnaast is er ook een soort ‘jukebox’ waar je zelf nummers kan uitkiezen – over het laatste straks meer.
Online spelen tegen anderen voelt een beetje aan als racen. Linksboven het scherm zie je een ranglijst staan van de mensen met de meeste punten. Aan jou de taak om zo goed te spelen dat je de hoogste score van allemaal krijgt – want dan krijg je de meeste experience points.
Natuurlijk zijn niet alle nummers even populair. Selecteer je als enige een bepaald liedje in de jukebox, dan verschijnt er een scoreboard waar je het tegen op kan nemen. Guitar Hero: Live zorgt zo dat je altijd wordt uitgedaagd.
Je experience points gebruik je overigens als ingame geld. Naast de vele skins koop je hiermee ook liedjes vrij voor een zogenaamde favorieten folder. Het bleef mij alleen onduidelijk hoe vaak je een nummer mocht afspelen, zonder hem aan te schaffen.
Hier begeeft Guitar Hero: Live zich op glad ijs. Je kan nummers en ingame geld namelijk ook met échte centen kopen. De makers denken ook aan een pas die alles – tijdelijk – toegankelijk maakt, in principe ideaal voor feestjes. We durven niet te zeggen of dit de balans van de game ten goede komt. FreeStyleGames bezweert van wel, maar het blijft wat dubieus totdat we precies hebben kunnen kijken naar hoe het zit.
Helaas kent Guitar Hero: Live ook geen backwards compatibility. Heel vreemd is dat niet, de nieuwe besturing zal dat niet toelaten, maar menig fan zal toch enigszins teleurgesteld zijn. Ter compensatie lijkt de muziekbibliotheek wel heel erg uitgebreid te gaan worden.
Ondanks de nodige twijfels lijkt Guitar Hero: Live wel een hele solide titel te gaan worden. Maar zal het genoeg zijn om de strijd met Rock Band te winnen? Begin oktober weten we meer. Intussen sloot ik mijn sessie af op de laagste moeilijkheidsgraad, met enkel de plectrum als knop. Rock on…. rookie.