Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Ubisoft zit op dit moment in het verdomhoekje.
Watch Dogs bleek geen geweldige titel, The Crew was een technisch rommeltje en laten we het maar niet meer over Assassin’s Creed: Unity hebben. Gelukkig laat Grow Home zien dat de uitgever/developer nog steeds wat in zijn mars heeft.
B.U.D. is geen overtuigende held. Hij kijkt angstig uit zijn ogen en de robot heeft zulke knikkende knieën dat hij letterlijk door het veld heen zwalkt. Zijn missie in
Grow Home klinkt ook al niet zo spannend: het verzamelen van zogenaamde sterrenplantzaden.
Onze robot heeft echter een reden om zo nerveus te zijn. De plant komt namelijk pas tot bloei als hij twee kilometer hoog is. Daar komt geen Pokon aan te pas. De sterrenplant gaat pas groeien als zijn stengels zich voeden aan zwevende energierotsen. Driemaal raden wie daarvoor mag zorgen.
B.U.D. zal dus veel moeten klimmen. Dat kan hij overigens als de beste. Hou de trekkerknop(pen) in en onze robot grijpt zich vast in plant, steen of andere voorwerp. Let wel op dat hij tijdens het klimmen met één hand in ieder geval iets beet hebt, anders valt B.U.D. naar beneden.
Dat zal vooral in het begin erg wennen zijn. Eerst pak je iets met de linkerhand vast, daarna bepaal je de plek waar je de rechter wil hebben, om vervolgens dat punt te grijpen en jezelf omhoog te trekken. Vaak val je omdat je vergeten was met welke hand je de stam vasthield.
Gelukkig kent B.U.D. een aantal truckjes. Door kristallen te verzamelen krijgt hij nieuwe vaardigheden zoals een jetpack met beperkte stuwkracht. Ook gebruikt hij bloemen als parachute, dode bladeren als deltavlieger en de grote, levende versies als trampoline.
80% van het werk wordt echter nog steeds klimmend en klauterend gedaan en hoe hoger je komt des te intenser de ervaring. Als je namelijk valt, donder je soms anderhalve kilometer naar beneden. De weg terug naar waar je was gevallen kan dan erg lang duren – zelfs met teleporters als
checkpoint. Dat maakt de klim erg spannend.
En frustrerend omdat B.U.D. af en toe als een dronken lor over een stengel zwalkt. Zijn grijphanden en de camera werken ook niet altijd mee. Hierdoor wil je wel eens kristallen – of erger – een grijppunt missen, waardoor je weer een paar honderd meter omlaag stort.
Toch ben je bereid het deze game te vergeven. De top blijft lonken, de wereld oogt fris en vrolijk en de laatste vijftig meter voelen aan als een triomftocht. De wereld van
Grow Home geeft je ook voldoende ruimte om de wereld te verkennen, kristallen te verzamelen en schapen te pesten.
Hoe langer je
Grow Home speelt hoe groter je zwak voor B.U.D. De robot mag er dan uitzien als een stuntelende angsthaas, die laatste meters ga je intens van die kleine held houden. Ubisoft heeft na 2014 veel goed te maken. Deze titel is een mooi begin.