Verhuis naar het web

Vorig artikel Volgend artikel
1146837659gmv

Mijn complete computerboedel is naar het web verhuisd, zo realiseerde ik me deze week. Mijn machine is tegenwoordig niet meer dan een interface tussen mijn huiskamer en het internet. Alles wat van waarde is, bevindt zich ergens op het boze web, maar ik maak me geen moment ongerust.

Ik vertrouw Verio, mijn magazijnmeester, ik vertrouw Google, mijn digitale amanuensis, en ik vertrouw Apple, mijn garagehouder.

Achter mijn blog bij Verio staat wat ik veilig wil bewaren, Google slaat op, indexeert, zoekt en ontvangt, stuurt en verdeelt, en op de iDisk van mijn Dot.Mac account staat de systeem backup van mijn iMac.

Het internet is waar ik woon en werk geworden: waar heb ik nog een harde schijf voor nodig?

Voor de paar duizend mp3 tjes die in de folder van iTunes staan? Ook dat is slechts een kwestie van tijd. Bijna zijn bandbreedte en diskspace zo gigantisch en goedkoop dat ik mijn muziek als laatste naar een bak in een rek ergens op het web stream. Weg ermee.

In veel bedrijven staan ze er al, machines zonder een harde schijf, niet meer dan toetsenbord en beeldscherm, aan een server, en/of aan het internet geknoopt. Kwestie van tijd voor ze in iedere huiskamer gemeengoed zijn. Investeer niet in een harddisk of dvd recorder, want binnenkort heb je dat ding nergens meer voor nodig.

Reken maar uit: áls er iets van importantie kapot gaat aan een computer, PC of Mac, is het in acht van de tien gevallen een harde schijf. In het negende geval heeft een ventilator een oververhitte processor tot gevolg, en met koffie op het toetsenbord heb je alle euvel gehad.

Een computer die scherm plus toetsenbord geworden is kost niet meer dan dat, en de bonus is dat-ie écht doodstil geworden is. Als ik naar mezelf kijk - vergeet die mp3 verzameling even - heb ik die harde schijf nog maar voor één ding nodig, en dat is om OS X op te starten.

Het wachten is op de volgende keynote van Steve Jobs, waarin hij een iMac aankondigd zonder hard disk. En zonder cd/dvd speler, want daarvoor geldt straks hetzelfde: nergens meer voor nodig.

Het besturingssysteem zit in een flash card van een paar gigabyte, en iedere plaatje, ieder document, ieder liedje dat U opslaat of opent hangt ergens op het web. Ik doe niet anders meer.

Leon Krijnen

Verslaggever bij BN DeStem. Schrijft over baseball, bouw, techniek, fotografie, mensen, computers, internet, reizen en oldtimers. @Krijnen.Com

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies