Marvel heeft een nieuwe superheldengroep nodig en die komt er in de vorm van de Thunderbolts. Geen goden, geen eervolle helden met een gouden randje, maar het tegendeel: de buitenbeentjes krijgen nu het podium en die komen met een heel zwart randje. Klinkt bekend, maar is dat te bekend, of weten deze bliksemschichten toch met iets nieuws te komen?
Thunderbolts draait om een groep mensen die ooit heel goed van pas kwamen, maar nu beter uit de weg geruimd kunnen worden. Echter maken ze elkaar niet af, maar lijken ze juist samen te komen op hun eigen speciale manier. We hebben een Black Widow, een Captain America, een Red Guardian en een Ghost, die het samen met een dude genaamd Bob moeten gaan rooien. Daarbij krijgen ze hulp van buitenaf (Bucky!), maar worden ze ook keihard tegengewerkt door Valentina Allegra De Fontaine.
Marvel gooit niet heel veel marketing tegen de lancering van deze film aan en dat stemde me in eerste instantie bezorgd: was Disney toch niet zo zeker van het succes van deze Marvel-film, of wilde het simpelweg niet te veel weggeven van dit nieuwe team in de flinke stal aan superhelden? Ik ben er na het zien van de film nog steeds niet helemaal over uit.
Dat komt voornamelijk door dat sterretje bij de naam Thunderbolts (het is eigenlijk Thunderbolts*). Het is een knipoog naar de mensen die nooit begrijpen waar The Avengers zijn in de losse films, zoals recentelijk in Captain America: Brave New World. Je kunt het soms toeschrijven aan verschillende universa en tijdlijnen, maar het is soms inderdaad wel de vraag: waar is held x of heldin y nu dan, kan die niet even te hulp komen?
Reden voor Marvel om een dikke ster achter de naam van deze film te plakken met de notitie: ‘De Avengers zijn niet beschikbaar’. Dat is grappig om meer redenen dan alleen de bovenstaande: de film volgt ook veelal de verhaallijnen die we kennen uit The Avengers. Daar zijn ook altijd wel een paar figuren die gewoon niet echt lekker kunnen samenwerken. Er zijn meer dingen die heel erg doen denken aan bepaalde situaties in Avengers, maar die zal ik niet spoilen. Wat dat betreft voelt deze film niet heel gedurfd of bijzonder.
Echter heeft Thunderbolts wel veel lovende kritieken, hoe zit dat dan? Ik dicht dat voornamelijk toe aan Florence Pugh. Zij is de hoofdrolspeelster in deze film en ze draagt het niet alleen, ze tilt het naar een nieuw niveau. Ze weet zich als haar personage Yelena Belova een fantastische acteerprestatie neer te zetten, maar ook vechten en gewoon echt in het personage veranderen, dat kan de Midsommar-actrice enorm goed. Haar personage is ook nooit te veel: het is altijd precies de juiste hoeveelheid emotie, actie of simpelweg aanwezigheid. Zonder Pugh had dit echt een andere film geweest, dus petje af.
Wat deze film naast Pugh bijzonder maakt, dat is dat er een hele laag omheen zit die alles te maken heeft met geestelijke gezondheid. Iets waar veel mensen mee bezig zijn, iets wat zeker niet altijd begrepen wordt. Het wordt nu in een superheldenfilm gestopt en dat heeft Marvel goed aangepakt. Het past goed bij badguy The Sentry en het is mooi in elkaar vervlochten. Het wordt niet heel complex gemaakt, maar ook niet te veel versimpeld: al had het van mij nog wel een tikkeltje duisterder gemogen om het publiek echt mee te nemen in dat gevoel. Al is het ook heel begrijpelijk waarom dat misschien niet helemaal past in een superheldenfilm van Marvel: dat neigt meer naar DC.
Toch, als je in een zin zou moeten vertellen waar deze film over gaat en wat de oplossing is, dan zullen mensen je waarschijnlijk uitlachen. Nee, toch, dat kan toch niet het einde zijn? Ik zal niet spoilen wat het is, maar de een zal het beoordelen als fris en gedurfd van Marvel, terwijl een ander het waarschijnlijk niet heldhaftig genoeg vindt. In ieder geval denk ik dat het kan zorgen voor wat nachtelijke overdenkingen en misschien ook wel een aantal interessante discussies bij de koffiemachine. Perfect bij een stevige kop zwarte koffie.
