Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Metrico ziet er op het eerste oog misschien niet zo spectaculair uit, maar als je begint te spelen ben je dat zo vergeten. De prachtig gevonden combinatie van grafieken, data en het silhouetje dat jij daar doorheen moet leiden zorgen namelijk dat je binnen tien minuten met de volledige aandacht naar het scherm van je PlayStation Vita aan het staren bent, terwijl je vertwijfeld op zoek bent naar de correlatie tussen je eigen acties en de reactie van het level waar je je in bevindt.
Digital Dreams, de Nederlandse indie-ontwikkelaars van Metrico hebben namelijk heel slim als concept genomen dat de wereld om je heen een weergave is van de data die je als speler genereert. Elk level is gevuld met grafieken, lijnen, platforms en vijanden die reageren op wat jij doet. Zo kan een balk omhoog gaan als jij springt, kan een platform zakken als je naar links loopt of een vijand tot leven komen als je een checkpoint aantikt. Alles wat je doet kan een reactie veroorzaken, doorgaans eentje die je in de weg zit. Je hoeft uiteindelijk alleen maar van links naar rechts te lopen, maar hoe?
Die vraag omvat de hele worsteling die je doormoet om de zes werelden van Metrico tot een goed einde te brengen. Doordat het spel je eigen acties in het begin nog beperkt houdt leer je stukje bij beetje wat de reacties kunnen zijn, zodat je in latere fases niet helemaal overweldigd wordt als je steeds meer gebruik moet maken van de mogelijkheden van de Vita. Want alles dat de draagbare console kan wordt uit de kast gehaald: van de touchscreens op de voor- en achterkant, de bewegingssensors, tot de camera aan toe moet je uiteindelijk gebruiken om een bepaald gedeelte van je omgeving te laten doen wat jij wilt.
Al snel kom je in een bepaald ritme; je kijkt eerst wat er beweegt als je wat doet, waarna je moet gaan uitvogelen in welke volgorde je dat moet doen om het level door te komen. Als een bepaald platform stijgt als je springt, maar je van daar uit naar een ander platform moet gaan is het dus aan jou om precies genoeg te springen voordat je bij dat platform bent. Elke wereld voegt een nieuwe dimensie toe, zowel in je eigen mogelijkheden als in de venijnigheid van de levels. Je leert echt elke nuance van het achterliggende systeem kennen, omdat je de data altijd gewoon op het scherm kunt zien. Het is alleen de truc om het ook op de juiste manier te lezen.
Soms duurt het een hele tijd voordat je ‘m ziet, maar er is altijd een oplossing en elke ontdekking daarvan leidt tot “natuurlijk!” en een glimlach op je gezicht, totdat je volledig voldaan klaar bent. Is er dan niks mis? Afgezien van wat vertraging in sommige levels, waar de Vita het niet helemaal lijkt te trekken, en de nogal lange laadtijden eigenlijk niet. Ja, het had wat langer mogen zijn wat mij betreft, maar voor een game van dit formaat en deze prijs (€13) mag je daar eigenlijk niet over zeuren. Beter nog: als je lid bent van PlayStation Plus krijg je Metrico deze maand gratis, wat een vreselijk goede deal is.
Het betekent ook dat bijna iedereen met een Vita Metrico gratis zal kunnen spelen, want de mensen die er eentje hebben zijn doorgaans ook de PlayStation Plus-types, juist omdat je voor meerdere platforms gratis games krijgt. Metrico is zijn geld meer dan waard, maar is dit dan misschien ook goed genoeg om een Vita voor te kopen? Dat gaat wat ver, maar als je nog één druppel nodig had om de aanschaf van Sony’s portable te rechtvaardige, verklaar ik de emmer bij deze vol. Het is echt een heel slim concept dat met liefde is uitgewerkt, en ik kan niet wachten totdat we hier meer van gaan zien.