Als je een review over een spel moet schrijven is het niet slim om van tevoren op te zoeken hoe andere critici het spel beoordelen. Het risico daarvan is dat je bevooroordeeld wordt. In een review moet namelijk je eigen mening voorop staan, niet de mening van de rest. Als je een spel ruk vindt ondanks dat het spel toch veel lof krijgt moet je niet bang zijn daar voor uit te komen, en vice versa. Daarom was ik achteraf ook erg benieuwd naar andere kritieken over het spel Medal of Honor: Warfighter, waar ik verre van positief over was. Toen ik dus andere reviews las over dit spel was ik toch wel verbaasd. Niet omdat de rest het erg goed vond, maar vanwege de universele haat dat het spel kreeg.
Er zijn mensen die erg negatief zijn tegenover Call of Duty. Je kent vast wel iemand die stijfkoppig volhoudt dat Call of Duty, Battlefield of andere spellen in dat genre geen echte games zijn. Ik heb ook een probleem met Call of Duty. Eigenlijk niet eens met het spel zelf, maar meer met het feit dat het zoveel andere spellen beïnvloed. Veel spellen willen meeliften op het succes van Call of Duty, waardoor er ontzettend veel aangelengde Call of Duty klonen op de markt komen. Als ik een organisatie zou starten tegen deze CoD klonen zou Warfighter waarschijnlijk het perfecte boegbeeld zijn.
De reden dat ik deze game het slechtst vind scoren van alle games van 2012 is niet vanwege gameplay, graphics, verhaal of multiplayer. Het probleem ligt in geen respect hebben voor de consumenten. En daarom krijgt het van mij ook geen respect terug. Er is duidelijk veel te weinig aandacht aan deze game gegeven voordat hij de schappen in ging. Daardoor mist de game persoonlijkheid en een hart. Het is lastig via woorden uit te leggen, maar je merkt het tijdens het spelen. Je krijgt geen vrijheid van de game, waardoor je continu het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen. Daarnaast heeft Warfighter niks eigens, er zijn nergens goede originele concepten te vinden in Warfighter. De game is speelbaar, maar echt alleen maar omdat het alles schaamteloos jat van – laten we eerlijk zijn – veel betere games.
Dankzij deze redenen vind ik Warfighter niet alleen de slechtste game van 2012 maar ook de interessantste. Het opent namelijk een nieuw discussiepunt in de game-industrie: Plagiaat. Ideeën opdoen uit andere games is geen probleem en kan zelfs enorm in een spel zijn voordeel werken, maar wanneer is het niet meer slechts inspiratie putten maar wordt het simpelweg stelen? Ik denk dat Warfighter die grens perfect aangeeft. En daarom verdient Warfighter het om nog eens besproken te worden voordat de games van het nieuwe jaar de volgende discussiepunten van start zullen laten gaan.
