NASA heeft technologieën getest en ontwikkeld om lawaai van vliegtuigen te verminderen. Na een aantal testvluchten met een vernieuwd landingsstel nam het geluid van het airframe af met 70 procent. Deze speciale testvluchten werden gedaan in NASA’s Armstrong Flight Research Center in California.
Om de geluidsvermindering voor elkaar te krijgen, testte NASA verschillende designs op diverse airframe componenten van een Gulfstream III onderzoeksvliegtuig. Dit waren bijvoorbeeld stroomlijnkappen op het landingsgestel, holtes en speciale vleugelkleppen (ACTE).
In de nieuwe stroomlijnkappen zitten kleine gaten waar lucht doorheen kan stromen. Hierdoor kan ook een deel van de lucht om het landingsgestel heen worden geleid. De kappen zijn met gedetailleerde computersimulaties ontworpen, waarmee het mogelijk is om geluid te minimaliseren, zonder de aerodynamische weerstand te verhogen.
De focus lag ook op holtes. De holtes in een landingsgestel veroorzaken vaak lawaai, door de holte die er is tussen het landingsgestel en de body van het vliegtuig. Bij het design van NASA is er geluidsabsorberend schuim op de achterwand geplaatst. Er is ook een net gebruikt die over de holte is uitgerekt. Op deze manier verandert de luchtstroom en wordt het geluid verminderd.
Een derde aanpassing is gedaan om het lawaai van de vleugelkleppen te verminderen. Er is een flexibele klep gebruikt die geen gat heeft tussen de klep en de body van het vliegtuig.
Het verminderen van vliegtuiglawaai is vooral voor omwonenden erg belangrijk. Voor hen kan het lawaai erg storend zijn. Het bevordert ook de uitbreiding en groei van luchttransport, wat economische belangen voor de industrie heeft.
