Kinderen leren programmeren een valse oplossing voor de toekomst?

Kinderen leren programmeren een valse oplossing voor de toekomst?

Stof tot nadenken

Vorig artikel Volgend artikel

Professor of innovation Robert C. Wolcott breekt in Quartz een relatief nieuwe waarheid al voorzichtig in twee: die dat jongeren die een toekomst willen hebben met werk allemaal moeten gaan leren programmeren. Hij maakt een terecht punt dat die specifieke skill over een tijdje ook niet meer nodig gaat zijn.

Het in zijn algemeenheid omgaan met computers is in een paar tientallen jaren veranderd van iets waar je specialist voor moest zijn naar iets dat iedereen met vingers (en zelfs die zijn optioneel) kan. Waarom zou het niet anders gaan met programmeren? Over een tijdje hoef je geen specifieke code meer te kennen om een computer iets voor je te laten produceren of om een programma te maken.

Zeg wat je wil

Machine learning, kunstmatige intelligentie en de steeds vooruitgaande mogelijkheden om computers natuurlijke spraak van mensen om te zetten in commando's gaat er voor zorgen dat je een programma kunt beschrijven en dat de computers de rest invullen. Hoe lang het duurt voordat we daar zijn is helaas lastig te zeggen, dus het zou zomaar kunnen dat je in de eerste twintig jaar vanaf nu nog steeds goed geholpen bent met programmeer-skills.

Sowieso wordt het logische denkpatroon dat je nodig hebt om een gestructureerd programma in elkaar te zetten aangescherpt als je een 'onhandige' programmeertaal moet zien te ontcijferen. Het dwingt je om na te denken over oorzaak en gevolg, volgorde van stappen om een einddoel te bereiken en de factoren waar je rekening mee moet houden. Als je dan in de toekomst alleen maar hoeft te zeggen wat je wil en dat goed kan definiëren en overbrengen op de AI die het programma voor je bouwt zit je veel sneller op het juiste spoor.

Verbanden zien

De onderliggende kennis die je hebt zal in de toekomst veel belangrijker gaan zijn dan specifieke kennis van hoe een bepaald systeem werkt. Als je de grote verbanden kunt zien in data, issues en de mensen waar dat allemaal invloed op heeft zou dat moeten helpen in het zien van problemen, die definiëren voor de systemen en zorgen dat die opgelost worden met het juiste 'programma'.

Als we zo ver zijn, is het juist belangrijk om te kunnen doorzien wat de beperkingen van dit soort systemen zijn, waar de risico's liggen van een bepaalde aanpak en hoe je een minder dan ideale uitkomst of aanpak kunt tweaken totdat het doet wat nodig is. Vergeet ook niet dat het op een gegeven moment belangrijk wordt om te kunnen zien wat 'nodig' überhaupt nog betekent in een maatschappij waarbij veel zaken al zonder onze tussenkomst geregeld gaan worden.

Nieuwsgierigheid> code

Juist door je als maatschappij te concentreren op de STEM-opleidingen, zonder de onderliggende maatschappelijke kennis, creëer je een paradox. Dan ga je zo veel programmatisch onderlegde mensen krijgen dat die vervolgens allerlei systemen maken, die juist de mensen die het in elkaar gezet hebben overbodig maken.

Dit klinkt misschien allemaal als een ver-van-mijn-bed show, zeker als je zelf al de hoop hebt opgegeven om nog deel uit te maken van de programmeer-generatie. Als je kinderen actief bezig zijn met technologie en de systemen daar om heen hoef je als ouder alleen maar te zorgen dat ze blootgesteld worden aan verschillende manieren van denken, aan het leggen van verbanden en een onderliggende kennis van hoe en waarom computersystemen kunnen doen wat ze doen. Dan kun je ze altijd nog (laten) leren programmeren, gewoon voor de zekerheid.

[Afbeeldingen © bogdanvija - Adobe Stock]

Patrick Smeets

Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes...

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies