Web 2.0, Masturbatie en de Amateur cultuur

Alles zou draaien om co-creatie en dingen samen doen en ondernemen. Het Internet geeft je deze ruimte en maakt van de ‘ikke’ cultuur een ‘wij’ cultuur. Het geeft een gevoel van vrijheid. Want als we iets nodig hebben (NEED) dan speelt de vraag heb ik het het ECHT nodig niet zo’n grote rol als ik wil (WANT) het hebben. We hebben het dan over de zogenoemde “objects of desire”. Het gaat dan niet meer om: Ik wil of ik mag… Maar ik kan (CAN)! Het internet geeft je die mogelijkheid.

Maak je slechte foto’s dan kun je deze editten met Photoshop of een ander foto bewerkingsprogramma. Vervolgens kun je deze delen, je foto album maken, een kalender maken of op je eigen weblog zetten en delen met de wereld. Wil je een rockband oprichten maar ben je alleen? Dan installeer je het Apple programma garageband en je hebt in no-time je eigen rockband. Echt succes? Verzamel genoeg mensen om je heen die je muziek leuk vinden, breng ze samen op SellABand en zodra je 50 duizend euro bij elkaar hebt ga jij met ‘je band’ een heuse plaat opnemen. Kan niet? Als ik je zo’n 20 jaar geleden zou hebben verteld dat de afro-amerikaanse man/vrouw met een soort praatmuziek de wereld gingen veroveren door over dood, moord, bendes, broeder liefde, vervolging etc te vertellen, wat zou jij dan hebben gezegd? Yooo, dat moet je op de markt brengen als muziek! Daar gaan we miljoenen albums van verkopen. Nee, men creëert, participeert en bereikt op die manier de markt.

Alle info die ik nodig heb is nu beschikbaar. Er is een groeiende vraag naar transparantie. Ik wil weten waar iets wordt gemaakt, ik wil weten wat de gevolgen zijn als ik dit ga kopen (SHOULD)?

Als we hier nu eens goed over nadenken dan is dat toch wel beangstigend. Ik ben bang voor deze wereld die steeds meer zijn controle verliest. Mensen onderschatten wat de impact hiervan is of kan zijn. Wat maakt deze termen (NEED, WANT, CAN, SHOULD, FEAR) allemaal met elkaar verbonden? Je kunt er overal I of te wel ik voor zetten. Ik, ikke etc. De mens zal zich zelf liefhebben, de mens ontwikkeld meer liefde voor genoegens, zelfzucht, geld etc dan voor samenhorigheid onder elkaar.

Als alles kan (I CAN) en er ontstaat een wereld vol van narcisme. De meeste mensen zijn niet in staat tot Co-Creatie en hebben meestal niets origineels te zeggen en dat is toch de belofte van Web 2.0, dat we alles kunnen zijn wat we willen zijn. De meeste mensen zijn ook niet in staat tot creativiteit of professionaliteit en als we niet oppassen creëren we een wereld vol amateurs! Gaan we terug naar het stenen tijdperk. Web 2.0 en technologie leiden niet naar het beloofde land.

Alles zou draaien om technologie en web 2.0 en daarmee creëren we een wereld van ondemocratische internet culturen vol van egoïstische mensen of te wel individuen en amateurs. Mensen praten niet met anderen, mensen praten alleen maar tegen zichzelf. Een reinste vorm van masturbatie, jezelf behagen in een cultuur van narcisme.

* Wat ik nou werkelijk verbazingwekkend vind van al deze web 2.0 en co-creatie ontwikkelingen, wie doet dit nu allemaal gratis? Waarom worden ‘jullie’ hiervoor niet betaald als je weet dat er anderen zijn die hier grof geld aan verdienen. Zijn wij nou zo’n sukkels?

Daarom nog een laatste blik op wat echt belangrijk gaat worden. Web 3.0 = Talent Generated Content in plaats van UGC. Maak de content expendable en begin met het betalen van je gebruikers. Deze ontwikkeling zal technieken als behavioral targeting en embedded advertising overbodig maken. Waardevolle recommendations, die door middel van het sematische web de mogelijkheid creëert eenvoudig data te koppelen aan een intelligentie die vervolgens de data interpreteert en teruggeeft. Hiervoor krijgt de gebruiker vervolgens betaald als beloning. Gecontroleerde toevalligheden en zorg ervoor dat je deze ontwikkeling niet mist…

Andrew Keen ‘Het verstrekken van betrouwbare informatie is een beroep. Het is een misvatting om te denken dat een encyclopedie of andere media een bijdrage zouden moeten leveren aan een betere wereld. Dat is het grote verschil met een non-profit organisatie zoals een milieuvereniging: die is er wel op gericht om de wereld mooier te maken. Als het aan mij ligt, wordt Wikipedia een commerciële organisatie die auteurs betaalt. Dat zal leiden tot betere content.’

Helemaal mee eens!

*bovenstaande is mede tot stand gekomen vanuit de opgedane inspiratie tijdens het Marketing3 congres in het debat tussen Charles Leadbeater en Andrew Keen.