Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Oh, Sonic. Arm, arm blauw stekelvarken. In 2011, tijdens je 20-jarige jubileum, brengen ze nog een game uit waar je in zit. Hadden ze niet beter niets kunnen doen ter ere van je verjaardag, om je te sparen? Want elk jaar is het prijs, elk jaar komt er een nieuwe Sonic game en ze zijn meestal…euh…minder dan leuk. Tja.
Wat? Oh, deze is anders? Twee evenredige delen best of en nieuw, die samen een hele leuke game vormen? Ga toch weg, Sega, daar geloof ik niks van. Ik heb al te vaak geloofd en velen met mij. Er is zelfs een naam voor: de Sonic Cycle. Sonicfans geloven dat het met de volgende game goedkomt en Sega zegt ook dat het deze keer heuselijk waar een gouden Sonic game wordt en alle signalen wijzen op groen, totdat ‘ie op de markt verschijnt. Maar deze keer lijkt het toch echt anders te zijn.
The good
Sonic Generations neemt namelijk de basisformule van Sonic en doet er goede dingen mee. Eerste punt: geen andere karakters. Je speelt twee varianten Sonic, en dat is het. Elke wereld in de game kan (en moet) op twee verschillende manieren gespeeld worden, De eerste variant met “oude” Sonic die een 2D level moet doorrennen en een variant met nieuwe Sonic die gebruik maakt van de 3D-capriolen die we sinds Sonic Adventure hebben kunnen spelen. Die simpele tweedeling maakt dat elk level (een mooie greep uit de historie, van Sonic’s Green Hill tot Color’s Planet Wisp) bestaat uit wat dat level liet werken, zonder extra prut. Het geeft de Sonic-ervaring een bepaalde puurheid terug die de serie al lang heeft moeten missen en dan merk je ook hoeveel goede ideeën er onder de lawine van vulling terecht zijn gekomen door de jaren heen.
De challenges, die zich openen nadat je een aantal levels hebt gehaald, voegen nog een extra stuk variatie toe. Ze geven je in de levels waar je net nog doorheen zoefde een andere opdracht dan je gewend bent, zoals sneller zijn dan een ander karakter, bepaalde dingen vinden, etc. Je hoeft ze nooit allemaal te spelen en dus kun je kiezen wat je ligt, hoewel ze allemaal extra aanstippen hoe goed de levels ontworpen zijn. Niet alle varianten zijn even succesvol, maar doordat het in sommige gevallen eens niet de bedoeling is om zo snel mogelijk overal doorheen te razen krijg je de kans om te genieten van hoe fantastisch alles er uitziet en eventueel ook de verschillende remixen van de klassieke Sonic songs, die een hele gave orkestratie hebben gekregen. In dat opzicht heeft Sonic weinig te klagen.
The bad
De tweedeling laat gedeeltelijk zien dat de oude Sonic toch niet zo goed is als de oudere Sonic. De op Sonic Adventure gebaseerde levels maken het af en toe door alle detail lastig om te zien wat er allemaal gebeurt en dat zorgt voor onverwacht afgaan en -erger nog- een hakkelige, stop-start flow in de levels die de oh zo belangrijke snelheid eruit haalt. En als de snelheid dan erin komt wordt het zoveel flipperkast dat je weinig anders kan dan proberen te anticiperen op wat er gaat komen, want je reactiesnelheid zal zelden voldoen. De oudere 2D levels hebben dit probleem veel minder en spelen dus een stuk lekkerder weg, al lijkt het soms alsof de game niet direct reageert als je op de knop drukt, een doodzonde in een game waar je in de beste omstandigheden al moeite hebt om adequaat te reageren.
Het is trouwens ook wel erg dat er met 20 jaar aan historie blijkbaar maar zo’n beperkt aantal (9×2) levels goed genoeg waren om in Generations terug te komen, want als je niet voor de extra levels, Chaos emeralds en S-ranks gaat ben je in slechts een paar uurtjes door de game heen. En al die extra’s leveren (zoals dat hoort) artwork, originele muziek en soortgelijke beloningen, maar ook op dat front is het mager. Leuk dat we de originele Sonic kunnen vrijspelen, maar het is niet genoeg voor de fans, waar Generations toch op doelt. Wel genoeg is het met de andere karakters, die je moet redden in het verhaal en daarna ook terugkomen in de challenges. Ik wil niet zeggen dat ze allemaal moeten branden in de sidekick-hel, maar als Generations één ding bewijst dan is het wel dat alles naast Sonic en Robotnik ballast is. Zelfs tails. Het lulletje.
The Ugly
Je kunt lang bakkeleien over de noodzaak van stereoscopische 3D in games, maar het is nu eenmaal een feit dat het een vast onderdeel is geworden van veel hedendaagse games. Probleem bij Sonic is dat het zo godvergeten snel gaat dat je zonder rare bril op al moeite hebt alles te volgen, en dat wordt zodanig verergerd door de 3D dat ik heel snel heb moeten ophouden met het gebruik ervan, althans in de 3D-levels (de 2D classic levels waren nog wel te harden). Nu had ik ook bij de actie-scènes van bijvoorbeeld Avatar in de bioscoop moeite met echt zien wat er gebeurde en werd dat een blurry zooi, dus als je daar geen last van had kun je de snelheid van Sonic Generations misschien wél aan.
Conclusie
Wil je Sonic nog een kans geven? Doe het dan nu, want beter dan dit wordt het met de huidige Sonic-formule niet. De game is wat te licht en getuigt niet van bijstere originaliteit maar maakt dat wel goed met de meest gefocuste Sonic Game sinds Sonic Adventure. En die was op de Dreamcast. Sonic Generations zal de gamewereld echt niet op zijn kop zetten en de titel zal ook niet zorgen dat hordes mensen Sega’s mascotte weer gaan liefhebben, zoals dat vroeger was. Het bewijst echter wel dat er wel degelijk leven zit in Sonic, mits Sonic Team niet te veel rommelt met de basisformule en zich houdt bij waar Sonic goed in is: de vaart erin houden.
Het is me niet duidelijk waar Sonic Team heen moet voor een nieuw deel, aangezien elke variatie door iedereen genadeloos wordt afgeschoten en ze zelf ook niet lijken te weten waar de weg vooruit ligt, maar als we Sonic Generations als kwaliteitsbasis nemen voor alle volgende delen en van daaruit omhoog gaan hoor je mij niet klagen. Dus het is toch officieel: the Sonic cycle has been broken. Waarvan akte.
Sonic Generations, ontwikkeld door Sonic Team voor de Xbox 360, PS3 (getest) en PC en uitgebracht door Sega op 4 november 2011
Verder lezen over Retro
Gaming19.09.2023
Vijf klassieke spelletjes van vroeger die nog steeds leuk zijn
Gaming05.04.2022
Game-icoon Monkey Island komt terug in 2022
Mobile15.11.2021
Het is officieel: OnePlus Nord 2 is er nu in Pac-Man-variant
Spookjes, fruit en een happertje
Gaming27.05.2020
EA geeft broncode van Command & Conquer Remastered Collection vrij
Mobile11.01.2020
David’s Disposable App blijkt enorm succesvol
Wegwerpcamera App
Gaming15.08.2019
Dit is LYRA: speel retro games ‘on the go’
Gaming28.07.2019
Speeltip voor dit weekend: Hyper Light Drifter op iPhone en iPad
Gaming27.06.2019