Driver: San Francisco; De Jomanda onder de racegames?

In tijden waarin elke release weer billenknijpen is voor uitgevers wordt nogal eens graag het stof van oude titels afgeblazen om ze weer in een nieuw jasje te gieten. Ubisoft heeft in dat kader een van zijn belangrijkste (en meest in het verdomhoekje geraakte) klassiekers van stal gehaald in de vorm van Driver en komt met Driver: San Francisco, een actie-racer waarin je op spookachtige wijze moet afrekenen met scheurende slechterikken.

De eerste Driver speelde zich ook al af in San Francisco, maar nu wordt er voor de duidelijkheid de stad in de titel verwerkt (voor het geval je het niet wist). Het is een actie-racegame waarbij het draait om een komisch agentenduo in een American muscle car. Tanner (het personage die jij speelt) is een agent die door een confrontatie met de ultimate badguy Jericho in het ziekenhuis belandt. Maar tijdens dit ongeluk worden lichaam en geest van elkaar gescheiden waardoor je wanneer je maar wilt, kunt “switchen” van bestuurders uit auto in je omgeving. Door verschillende side-missions op te lossen, verdien je experience waardoor je vervolgens de rode draad van het verhaal weer op kunt pakken om zo Jericho een koekje van eigen deeg te kunnen geven.

The Good
Driver: San Francisco is een kruising tussen Starsky and Hutch en Kill Bill. Het komische duo heeft lekkere flauwe humor, De muziek die de game heeft bevat een hoog Jamiroqai-gehalte en de auto waarin Tanner en zijn kameraad zich voortbewegen, lijkt verdomd veel op die van Kill Bill. Alle drie goede elementen toch? Nou, je moet van Starsky and Hutch houden, Jamiroqai is ook niet voor iedereen weggelegd en veel mensen hebben een haat-liefde verhouding met Kill Bill. Driver: San Francisco heeft een heerlijke vibe over zich heen aangezien het in een van de meest leuke steden ter wereld plaats vindt. De typische trappen van de stad zorgen vaak genoeg voor epische jumps.

Wat de game leuk houdt is de luchtige en humoristische missies die door de gamer vervuld moeten worden. Zo moet je af en toe de bad guys helpen ontsnappen, een dramageile journalist helpen en een rij-instructeur de stuipen op het lijf jagen door 250 KM/h te gaan rijden. Kortom genoeg diversiteit voor een racegame om eens iets anders te bieden dan wat er al op de markt is.

The Bad
Dat Driver: San Francisco niet ging concurreren met de Gran Turismo’s en de Forza’s van deze wereld dat wisten we nu wel, maar dat wil niet zeggen dat de essentie van een racegame daaronder hoeft te lijden. Nu heb je natuurlijk ook het genre arcade racer maar toch mis ik in Driver: San Francisco de ziel in het auto rijden. Als je in een auto rijdt, is er niks lekkerder dat net die andere auto niet te raken, schuin door de bochten te scheuren en de politie te slim af te zijn door op het tegemoetkomende verkeer in te rijden. De manier waarop dit gebeurt voelt gewoon niet realistisch genoeg om echt meegesleurd te worden. De vergelijking die eerder gemaakt wordt is niet terecht maar de essentie van Driver: San Francisco is het racen en als dat dan niet helemaal lekker loopt, dan mis je al iets in de basis.

The Ugly
De leukste en meest kenmerkende elementen van Driver: San Francisco zijn de achtervolgingen met de politie. Helaas is de politie soms zo moeilijk af te schudden dat het haast frustrerend is. Dat de politie af en toe beter is in de bochten en om het verkeer te ontwijken, dat begrijp ik tot dus ver, maar je kunt soms 30 minuten bezig zijn met het afschudden van je grote vrienden bij de politie. Maar soms lijkt het alsof de politie je omgeving heeft omgekocht zodat zij je express kunnen stangen. Tuurlijk heeft elke racegame zo zijn objecten in de weg staan waar je elke keer weer tegenaan rijdt maar bij Driver: San Fransisco is dit soms zo erg dat het echt het bloed onder je nagels vandaan haalt.

Conclusie
Driver: San Fransisco is een leuke, humoristische en afwisselende action-racegame die de stad San Francisco zijn naam eer aan doet. De game doet wat je verwacht van een Driver game [je bedoelt de Driver games voor deel 3, mag ik hopen? – Pat] en dat is een leuk verhaal neerzetten met snelle auto’s, alleen blijft het daar ook bij. De liefde en nostalgie die die ik voor het eerste deel heb is gelukkig nog in tact gebleven en dat vind ik een knappe prestatie van Ubisoft. De gimmick van het switchen tussen auto’s is een leuke twist aan het genre en werkt verrassend goed. Na een tijdje weet je deze nieuwe functie naar je eigen hand te zetten en wordt het de normaalste zaak van de wereld om opeens midden in een tegemoetkomende auto plaats te nemen waar net een heftige echtelijke ruzie is losgebarsten. Driver: San Fransisco is een zeer aangename verrassing en is aan te raden aan iedereen die houdt van snelle auto’s, achtervolgingen en de flair die de stad San Fransisco met zich mee brengt.

^{Driver: San Francisco, ontwikkeld door Reflections voor de Xbox 360, PS3 (getest), PC en Wii en uitgebracht door Ubisoft op 2 september 2011}