O.k., ontelbaar zijn ze niet maar de demonstratie van Deus Ex: Human Revolution op de stand van Square Enix was niet minder dan briljant. Eidos Montreal, de studio achter de rebooth van de serie, toonde een level als showcase dat je spel op talloze manieren kunt spelen. De missie in kwestie behelsde een opdracht om een chip uit het hoofd van een omgekomen terrorist te peuteren uit het mortuarium van het politiebureau van Detroit. Adam Jensen, een tot zijn tanden toe uitgedoste augemented special agent, reist tijdens de demonstratie af naar het politiebureau om vervolgens op drie totaal verschillende speelwijzen zijn doel te bereiken.
Manier 1) Vrij simpel maar niet minder leuk is de ‘guns blazing’ aanpak. Jensen komt in het bureau en een agent laat je niet de restricted area in. Vervolgens trek je je gun en knal je iedereen op je pad omver, ondertussen kwistig gebruik makend van je augmentations waardoor je over een tijdelijk schild, dodelijkere kogels en X-ray zicht beschikt. Met die laatste kun je mensen door muren en voorwerpen van ver spotten. Je kunt complete kopieerapparaten optillen om tijdelijk cover te creëren of je smijt het apparaat simpel richting je belagers. Uiteindelijk bereik je de kelder, de lijkschouwarts rent in paniek weg, en je hebt het rijk voor jezelf alleen. Als je datgene hebt waar je voor gekomen bent, sprint je weer naar de uitgang, eventuele tegenstand wederom op de korrel nemend. Het doel heiligt de middelen.
Manier 2) De tweede keer dat de missie werd opgestart, spendeerde Adam al zijn XP punten aan Social Skills. Wanneer Adam bij de restricted area komt, loopt hij naar de bureauchef die hij nog kent van vroeger. Wat volgt is een emotioneel gesprek waarbij je, Mass Effect 2 achtig, steeds kunt kiezen uit verschillende opties met steeds een andere emotionele lading. De politiechef en Adam gaan ‘way back’ maar hebben een gedeelde donkere geschiedenis. Zonder teveel te verklappen, verleent de chef Adam uiteindelijk doorgang – met het risico zijn eigen baan op het spel te zetten – en kunnen we zonder problemen het bureau verkennen, naar de lijkschouwer gaan en de chip verkrijgen.
Manier 3) De derde manier is weer een totaal andere. Deze keer werd er gekozen voor een achteringang die we via een achteraf steegje met wat klim- en klauterwerk uiteindelijk weten te bereiken. Maar niet voordat er eerst een deurslot gehacked moet worden. Hacken is een minigame op zich en afhankelijk hoe veel punten je hieraan spendeert, is dit makkelijker of moeilijker. Als dit lukt sneakt Adam naar binnen, zichzelf veelvuldig cloackend waardoor hij bijkans onzichtbaar is. Tijdens de sneaky aanpak heb je, net als bij manier 1) en 2) steeds weer tal van keuzes. Schakel je agenten stil uit door ze te besluipen en knockout te slaan? Leg je ze definitief het zwijgen op met een silencer op je gun? Plant je een stuk scherp metaal in de rug van een bewaker of sluip je ongezien van A naar B, ontwijk je camera’s en probeer je, met engelengeduld uiteindelijk het mortuarium te bereiken?