Zoeken = vinden?

Eigenlijk had ik me vandaag aangemeld voor de feestelijke bijeenkomst van 10 jaar publieke omroep. Maar ja, werk gaat voor en 2 uur file dan toch zeker.

Had graag aan Medy gevraagd hoe dat nou voelt, iemand uitkleden (het publieke bestel) zonder vergunning of officiële beleidswijziging. Ongewenst lijkt me die intimiteit zeker. Maar toegegeven, zelf kijk ik nooit naar het nieuwste verlies van vandaag: de Postcodeloterij -je moet je BTW eens proberen eenmalig dus voor 1 keer je daar aan te melden: ze komen terug met een hardnekkigheid van pornopopups- dus tien mag het van mij hebben. Daarover wil ik het dus niet hebben. Liever over ´Googlificatie´.

Googlificatie? Vandaag met wat studenten de eerste resultaten doorgenomen van een uitgebreide gebruikstest van dezelfde omroep.nl. Leuk onderzoek, interessante resultaten, niet voor DC 😉

Daarbij kwam de G-spot voor het eerst opzetten: Googlificatie zorgt ervoor dat: – gebruikers zich geen ruk meer interesseren voor de navigatie of structuur van een site* ; – een heilig vertrouwen krijgen in elke zoekmachine (vandaag gehoord van een proefpersoon die drie hetzelfde trefwoord invoerde in een rotsvast geloof dat het de derde keer wel raak zou zijn); – alles draait om terugkoppeling: feedback in goed Nederlands. Klikken, kijken naar t resultaat , snel weer klikken. Niks snappen, begrijpen, laat staan doorgronden.

Maar… waar ligt het einde hiervan? We kunnen toch niet allemaal Googletje spelen? Benieuwd wat jullie ervaring is…

* dat zeggen gebruikers, maar wee je gebeente als je structuur weg laat zie mijn eerdere posts, die ik niet kan vinden om te linken trouwens op DC, waarmee maar weer eens is bewezen hoe kort het werkgeheugen van de blogger is – maar dit terzijde.