Digitale distributie heeft nog een weg te gaan voor dat het geaccepteerd is: in een onderzoek van een Brits onderzoeksbureau onder meer dan 1000 mensen bleek dat zo’n 64% liever een fysieke game in de handen hebben dan een digitale versie op hun machine.
De keuze voor fysiek heeft een opvallende reden: gamers vinden de fysieke games waardevol, of het nu is om ze op een later tijdstip weer in te kunnen ruilen of verkopen of om ze onderdeel van hun collectie te maken. Oftewel: games zijn te duur om de gok te wagen met een digitale kopie waarvan je niet 100% zeker weet wat je er mee kunt doen.
Niet gek natuurlijk: als je €60 hebt uitgegeven aan een game wil je de mogelijkheid hebben die door te verkopen als je het niks vindt, je wil ‘m kunnen inruilen voor een toffe nieuwe game, je wilt ‘m misschien aan je aardige neefje geven als je er over een half jaar achter komt dat je ‘m toch nooit meer speelt, ect., etc. Allemaal legitieme redenen om een game fysiek te willen hebben.
De andere kant van de medaille is een service als Steam, die het mogelijk maakt om bergen games bij elkaar te hebben zonder te hoeven klooien met keys, discs, of andere dingen die je kunt kwijtraken en/of onbedoeld vernietigen. Een hele bibliotheek direct onder de knop, waar je ook bent. Altijd zonder gezeur de laatste updates, patches en alle andere ellende waar je niet mee lastig gevallen wilt worden. Wel zo makkelijk.
Het nadeel van dat specifieke platform is dat je er nog niet alles op kunt krijgen, wat direct één van de problemen is met de nog niet uitgekristalliseerde markt voor digitale distributie: er zijn nog te veel aanbieders, die allemaal op een andere manier omgaan met de rechtenkwesties, om nog maar te zwijgen van het feit dat een aantal partijen er vermoedelijk over een paar jaar niet meer zullen zijn.
Wel zullen de fysieke discs er nog zijn, maar of die nog enige waarde zullen hebben is nog maar de vraag: door de massaliteit van de game-industrie tegenwoordig heeft het financieel weinig nut om je games lang vast te houden, want niets wordt meer in zo’n kleine oplage gedrukt dat het nog ontzettend veel waard gaat worden als je het over 20 jaar van zolder haalt. Is de mogelijkheid om een game verder te geven/verkopen dan het grote struikelblok voor digitale distributie?
Helemaal niet. Digitale downloadversies van games zijn niet alleen maar te duur om de gok te wagen, ze zijn gewoon te duur, punt. En het bewijs daarvoor is al geleverd: het heet de App Store.
Apple’s iService voor de Pod, Pad en Phone laat precies zien hoe makkelijk mensen hopen geld uitgeven aan puur digitale games en applicaties, zolang het maar niet veel kost. Voor de duidelijkheid: veel mensen zouden het toejuichen als alle games op de grote platforms ook 80 cent zouden kosten, maar dat is niet wat ik bedoel.
Inderdaad, je hebt geen keuze op de App store want er is geen fysieke winkel, maar er wordt wel zonder veel omhaal in grote getale gekocht, iets wat je trouwens ook terug ziet als Steam een ‘grand sale’ heeft: games die opeens 30-75% goedkoper zijn dan een fysieke versie gaan over de digitale toonbank alsof de creditcards het morgen niet meer doen, elke keer opnieuw.
Het signaal is duidelijk: we willen met zijn allen best digitaal games kopen, maar wel goedkoper. Er wordt toch een lagere waarde gekoppeld aan een downloadgame en uitgevers die daarin mee gaan zullen merken dat het ze geld oplevert. Maar wie durft? Zijn ze allemaal bang om de winkels voor het hoofd te stoten? Moet dat niet eens afgelopen zijn? De PSP Go is toch een prima waarschuwing voor mensen die denken dat een digitale game net zoveel mag kosten als een fysieke, maar ik heb het idee dat de grote uitgevers de boodschap nog niet binnen hebben, als ik zie dat ik 90% van de Games on Demand goedkoper kan krijgen als ik ga zoeken in de winkel.
Ik denk dat ik nog maar eens ga kijken of er nog wat leuks in de App Store staat…
