Overstap naar IPv6 – waar te beginnen?

Vandaag, op World IPv6 Day, zullen organisaties overal ter wereld IPv6 permanent inschakelen voor hun producten en diensten. Maar hoe kun je het beste zo’n overstap naar IPv6 aanpakken? Op het eerste gezicht lijkt het integreren van IPv6 in een bestaand netwerk een behoorlijke klus. Iets wat makkelijk tot verlamming kan leiden: alles moet eerst tot in de details geanalyseerd worden, met als gevolg dat er niets gebeurt omdat iedereen denkt dat het teveel werk is.

Belangrijk in het scenario dat ik hier ga schetsen is de overstap niet te zien als één groot project, maar als een reeks kleine stappen die onafhankelijk van elkaar kunnen worden uitgevoerd. Hier volgen een paar suggesties om met IPv6 te beginnen:

1. Stel een multidisciplinair team samen: de integratie van IPv6 raakt all onderdelen van een IT-organisatie. Het heeft te maken met de netwerkinfrastructuur, de beveiligingsinfrastructuur, het datacenter, servers, clients, applicaties, enzovoort. Alles bij elkaar genomen raakt IPv6 zoveel, dat een integratie een onmogelijke opgave kan lijken voor een persoon of zelfs een groep. De belangrijkste boodschap hier is dat de integratie van IPv6 niet uitsluitend een netwerkproject is. Zeker, IPv6 is een netwerkprotocol. Ja, het is belangrijk op de netwerklaag. Maar als transportprotocol heeft IPv6 met vrijwel alles te maken. Daarom is het zo belangrijk om in het beginstadium iedereen bij de overstap te betrekken.

In het multidisciplinair team moeten vertegenwoordigers zitten die fungeren als de ‘stem’ van hun IT-onderdeel, zij coördineren de activiteiten binnen hun specialisme en tussen specialismen. Daarnaast kunnen zij de IPv6-integratie binnen hun eigen afdeling promoten. IPv6-integratie is bovendien een prima mogelijkheid om communicatie tot stand te brengen tussen afdelingen en tussen organisaties die normaal gesproken niet (meer) met elkaar praten.

2. Zorg voor support van de directie: dit aspect wordt soms vergeten, maar het is essentieel voor het succes van het project. Iemand van de directie die actief deelneemt aan de integratieactiviteiten is belangrijk voor de zichtbaarheid en de status van het project. Actief sponsorschap vanuit de directie versterkt ook het commitment van de organisatie als geheel voor de IPv6-integratie en het helpt om vaart in het IPv6-integratieproject te houden.

3. Opdelen in stukken: zodra het team is samengesteld kan het hele migratieproject worden opgedeeld in stukken die behapbaar zijn en die onafhankelijk van elkaar kunnen worden uitgevoerd. Als je bijvoorbeeld naar het hele project kijkt als de integratie van IPv6 voor 50.000 hosts die draaien onder vijf verschillende besturingssystemen; 20.000 servers die 3000 verschillende applicaties draaien, 5000 routers met 20 verschillende softwareversies en 10.000 switches die 30 verschillende versies van de software draaien, kan het team door die enorme omvang de moed in de schoenen zinken.

Vandaar het advies om het project op te splitsen in verschillende componenten of netwerkonderdelen, zoals de core infrastructuur, internet edge, clienttoegang, data center, webgebaseerde applicaties, enzovoort. Het is ook raadzaam om te analyseren waar de IPv6-integratie het beste als eerste kan worden doorgevoerd, gebaseerd op de locatie van de organisatie of de zakelijke prioriteiten.

De onderstaande afbeelding laat de drie mogelijke benaderingen zien voor het opsplitsen van het project. Het blauwe kader laat de ‘core-to-edge’ benadering zien. Het oranje kader de ‘edge-to-core’ benadering en het rode kader een ‘internet edge’ benadering.

Core-to-edge planning

Met de core-to-edge benadering kunnen organisaties de interne netwerkinfrastructuur aanpakken, zonder dat er problemen ontstaan met applicaties en gebruikers. Zo kan er ervaring worden opgedaan met een IPv6-netwerk en kunnen de processen en procedures worden aangepast voor het nieuwe protocol, zonder de druk van allerlei eindgebruiker issues.

Edge-to-core planning

De edge-to-core benadering is wat ingewikkelder omdat de eindgebruikers en applicaties er van meet af aan bij betrokken zijn. Voor dit model wordt een beperkt aantal applicaties en gebruikers gekozen voor de eerste implementatiefasen. Dit model levert waardevolle ervaringen op die goed van pas komen bij de implementatie van IPv6 voor andere gebruikers en applicaties.

Internet edge planning

Als een organisatie begint bij de internet edge krijgen de internetgebruikers die de services van de organisatie afnemen direct de beschikking over IPv6 connectiviteit. Het voordeel van dit model is dat internetgebruikers verbinding kunnen leggen met de organisatie, ongeacht het gebruikte IP-protocol, maar zonder dat de organisatie intern met IPv6 hoeft te werken. In dit model worden de IPv6-adressen direct omgezet naar IPv4-adressen, waardoor het niet nodig is dat de backend systemen IPv6 ondersteunen. Met dit model winnen organisaties tijd om de IPv6- integratie van de backend goed voor te bereiden.

Houd er rekening mee dat implementatie en opsplitsing elkaar niet uitsluiten. Het is geen probleem om op al deze gebieden tegelijk aan de slag te gaan, als de middelen daarvoor maar toereikend zijn. 

Deze blogpost is geschreven door Nicole Wajer, System Engineer Borderless Networks, Cisco Nederland.