The Last of Us: Remastered review

The Last of Us: Remastered review

Playstation 4-versie is wonderschoon maar schaaft niet alle ruwe randjes weg

Vorig artikel Volgend artikel

Dat The Last of Us één van de meest geslaagde projecten is geweest die de Playstation 3 gezien heeft mag duidelijk zijn. Met Sony achter zich wist ontwikkelaar Naughty Dog (Uncharted) de tijd te nemen om een prachtig verhaal te verpakken in een post-apocalyptische wereld met karakter. De game zag er ook prachtig uit, maar niet zo prachtig als deze Remastered PS4-versie doet.

The Last of Us: Remastered is dus mooi. Heel mooi. Waar de kwaliteit van het speelbare gedeelte op de PS3 toch wel een beetje achterbleef bij de scènes waar je geen controle had is daar bij deze nieuwe versie niets van te merken. Het is echter wel zo dat de originele game vorig jaar pas is uitgekomen en toen al waanzinnig veel power uit Sony's vorige console wist te halen. Het levensgrote verschil is er dus niet en dat leidt tot de logische conclusie dat deze remaster niet echt de moeite waard zal zijn voor iedereen die het vorig -of zelfs dit- jaar nog gespeeld heeft.

1406532283-joel-punches-hunter
Het is verbazend hoeveel polygonen er in een baard gaan.

Heb je de game gemist of is de PS4 je eerste Playstation? Doe jezelf dan een plezier en haal deze versie onmiddelijk. Zonder helemaal mijn The Last of Us review te herhalen is de reden dat je dit moet spelen niet alleen dat de game in de basis een meer dan competente survival-shooter is, maar vooral toch ook omdat het verhaal zo sterk is en navenant wordt verteld.

Oude rot Joel en pubermeid Ellie zijn tot elkaar veroordeeld in een vijandige wereld, en de band die ze met elkaar opbouwen tijdens hun (letterlijke) reis door The Last of Us trekt je als speler dusdanig het spel in dat je niet anders kan dan geraakt worden door wat er met hen gebeurt. Het ijzersterke stemmenwerk, de fantastische animatie van de karakters en de kwaliteit van het script dragen hier allemaal aan bij en met de kracht van de PS4 komt het in deze versie ook nog eens maximaal tot zijn recht.

Er zitten wel nog wat ruwe randjes aan de game: het probleem van het secundaire karakter dat door AI wordt bestuurd en gemakshalve onkwetsbaar is haalt de realiteitsfactor nogal naar beneden, er zitten soms wat gekke bugs in het gedrag van de vijanden en gek genoeg heeft de grafische upgrade naar de PS4 zelfs voor wat Uncanny Valley-issues gezorgd, zodat je nu opvalt dat de animatie niet overal vlekkeloos is, precies omdat de karakters er zo realistisch uitzien.

The Last of Us was fantastisch en is dat nu nog meer. Zo simpel is het. Voor terugkerende spelers kan ik het (op dit moment) niet echt aanraden, daarvoor is dit mijns inziens te veel een ervaring die het moet hebben van de hoogte- en dieptepunten van het verhaal en dat slijt met herhaling. Voor alle anderen is het op dit moment een ideale game om te ervaren wat een studio als Naughty Dog allemaal kan als die op volle toeren draait. Zolang je geen 100% actiegame verwacht zal The Last of Us Remastered je bij de strot pakken en niet meer loslaten tot het bittere einde.

Patrick Smeets

Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes...

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies