Marnix Suilen
Schrijft al jaren over games, van de kleine indie-games tot de grote najaarstitels. Liefhebber van Dota 2, twijfelt nog over Destiny.
Star Wars Battlefront ziet er ongekend mooi uit en weet een audiovisuele ervaring neer te zetten die elke Star Wars fan in ongekende extase weet te brengen. Althans, totdat je gaat spelen. Dan kom je er al snel achter dat de gameplay platgeslagen – misschien wel gewoon saai – gaat aanvoelen en de hoeveelheid content dermate beperkt is dat de beta bijna als volledige game verkocht had kunnen worden. Dat de knop om de season pass te kopen goed zichtbaar in het hoofdmenu geïntegreerd zit spreekt daarbij boekdelen.
Ik heb me wel degelijk vermaakt met Star Wars Battlefront. De beta smaakte naar meer: als ze naast de twee gamemodes en maps genoeg andere interessante content zouden hebben, zag ik het helemaal goed komen met Battlefront. Zelden heb ik me zo in een game vergist.
Star Wars Battlefront is een first en third person shooter die zo simpel mogelijk is opgesteld. Dat is niet per se erg: die toegankelijkheid is zelfs logisch gezien de enorme hoeveelheid aan Star Wars fans, een groep die naar alle waarschijnlijkheid ook mensen bevat die niet bekend zijn met shooters, maar die wel interesse in deze game zouden kunnen hebben.
En op die mensen is de gameplay dan ook toegespitst. Het is het soort chaos dat je ook in de films terugziet. Lasers vliegen alle kanten op, iedereen om je heen valt dood neer. Het Star Wars gevoel is ongekend. Maar daar zijn wel concessies voor gedaan, zoveel dat er weinig goeds van de game overblijft.
Zo hebben de wapens nauwelijks gevoel van impact: je raakt je tegenstander, maar je ziet het nauwelijks. Daarbij biedt de game nauwelijks optie tot echte vuurgevechten met je tegenstanders: wie als eerste begint met schieten wint vrijwel zeker. Dat leidt tot de zeer korte en op langere termijn weinig vermakelijke lus van rennen, schieten en doodgaan. En dat is iets wat inherent is aan de game, niet aan een specifieke gamemodus. Het maakt het geheel tot een flutshooter.
Daarnaast weet de game geen interessante wapens te bieden doordat alles uiteindelijk een auto rifle is, met lichte variatie in damage, range en rate of fire. Andere wapens als raketwerpers en snipers zijn enkel aanwezig in de vorm van kaarten die middels een cooldown eens in de zoveel tijd ingezet kunnen worden.
Zowel de wapens als kaarten, samen met skins voor je karakter, worden allemaal vrijgekocht met een ingame currency waarvan je na elk potje dat je speelt een beetje krijgt. Ook kent de game ook emotes. Je weet wel, die leuke animaties die je kunt doen tijdens het spelen en die sinds Destiny helemaal hip zijn. Ook deze zijn te koop met die currency en kun je tijdens het spelen gebruiken. Wat ze echter in een shooter zonder sociale component doen is een andere vraag. En aangezien EA niet te bescheiden is om de knop voor het kopen van een season pass in het hoofdmenu te zetten, mogen we blij zijn dat de microtransacties gelukkig ontbreken.
Erger is de onbalans die met name in de Walker Assault (de Battle of Hoth uit de film) en de twee Heroes modi voorkomt. Tijdens de beta waren er al klachten over Walker Assault: de rebels konden bijna niet winnen. Nu hebben de twee AT-AT’s een extra zwakke plek gekregen, maar dat verhelpt het niet.
De onbalans is inherent aan het asymmetrische karakter van het spel: de rebels moeten twee uplinks werkend krijgen gedurende enige tijd, de empire hoeft alleen maar lang genoeg te overleven. Als bijgevolg is een keer falen aan de kant van de rebels bijna fataal, waar de empire best een keer mag falen: die AT-AT’s overleven een ronde bombardementen wel. En daarbij mag de empire ook nog met de twee AT-AT’s en AT-ST’s op de grond de vrij hulpeloze rebels bestoken. De zonnige zijde voor de rebels? In de laatste ronde zijn er snowspeeder power ups te vinden en kunnen beide AT-AT’s neergehaald worden met de harpoen. Moet natuurlijk wel iemand die weet wat hij doet net in die snowspeeder terecht komen.
Een andere onbalans keert terug in de verschillende spelmodussen met helden. Luke Skywalker en Darth Vader kunnen lasers deflecteren – die dan weer kills kunnen maken -, de overige helden niet of alleen met een tijdelijk locatiegebonden schild. Als je in Hero Hunt dus met een laserzwaard aan de gang mag gaan overleef je langer, maak je meer kills, krijg je meer punten en win je makkelijker.
Maar het toppunt van ergernis is de Heroes versus Villains modus, waarin beide teams drie helden en drie slachtoffers hebben. De slachtoffers (gewoon rebels of stormtroopers) noem ik zo omdat zij maar een taak hebben: doodgaan. Je speelt kannonenvoer voor het plezier van andere spelers in de hoop dat je ooit hetzelfde anderen mag aandoen. En het gekste van alles: er zit AI in de single player / coöp, dus waarom die hier niet ingezet wordt is mij een raadsel.
Dat maakt dat Star Wars Battlefront voelt als een game die koste wat het kost de deur uit moest om vlak voor de nieuwe film in de winkels te liggen. De game bevat te weinig, laat staan unieke, content om je langer dan een paar potjes per gamemodus bezig te houden. Het schieten is ontzettend matig: het werkt, maar voelt alles behalve goed. En de eerder genoemde onbalans is onacceptabel voor een multiplayer shooter.
De game schreeuwt om interessante content en meer maps, misschien wel iets met singleplayer of bot-matches, maar biedt geen enkel teken van hoop dat dat ooit gaat komen. De game krijgt weliswaar nog heel wat extra’s in de season pass, maar die nieuwe content gaat de huidige problemen zeer waarschijnlijk niet oplossen, en als dat wel zo is, is het nog maar de vraag of het de (bijna) verdubbeling van de aanschafprijs waard is.
Korter gezegd: ik vind Star Wars Battlefront gewoon een slecht spel. En dat is ontzettend jammer.