Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Hotline Miami opende de deuren voor de moordsimulator, maar weinig titels wisten dat niveau te halen. Ruiner, van Reikon Games, komt er aardig in de buurt. Helaas vliegt de maker soms uit de bocht met de moeilijkheidsgraad.
Er is weinig aardigs aan Ruiner – en daarmee bedoelen we vooral de wereld. De makers slagen er wonderwel in een buitengewoon huiveringwekkende (en voor de duistere gamers onder ons aantrekkelijke) dystopie neer te zetten.
De hoofdpersoon is in de toekomst door een geheimzinnige organisatie gehackt met als doel de baas van de stad te vermoorden. Een anonieme hacker weet je echter te stoppen en geeft je een nieuw doel: pak de samenzweerders terug – en red je broer.
Er zijn geen nobele mensen in deze stad: wie niet crimineel is wordt op gruwelijke wijze misbruikt, zo blijkt wel uit de conversaties. De hacker die je assisteert noemt je ‘puppy’ en lijkt weinig goeds te beloven. Nee, Ruiner is geen game voor de tere ziel.
Net zoals in Hotline Miami moet je zo snel mogelijk alles wat op je pad komt afmaken. Daarvoor heb je heel veel verschillende soorten vuurwapens die je meestal van de grond afraapt, leegschiet en snel wegsmijt voor een nieuw wapen.
Ruiner geeft je ook nog verschillende vaardigheden zoals een dash, een energieschild en de mogelijkheid om de tijd te vertragen. Deze opties kun je upgraden met verdiende punten. Nog beter: je kan je vaardigheden altijd en kosteloos veranderen als de situatie erom vraagt.
En dat doet het vaak. Ruiner blijkt ook in de moeilijkheidsgraad spijkerhard. De normale modus frustreert je regelmatig, maar de makers doen daar nog een schepje bovenop door te zeggen dat hard mode eigenlijk het échte spel is.
De game dwingt je je vaardigheden maximaal te benutten. Hou de dashknop in en je krijgt (in slow motion) de optie om naar 3-5 verschillende plekken te springen. Hierdoor kom je snel van een (regelmatig) hopeloze naar een (vaak) kansrijke positie.
Niet altijd overigens. Sommige baasgevechten zijn compleet gestoord. De robot met de absurd krachtige laser bijvoorbeeld. Of de eerste baas die je binnen 15 seconden moet afschieten, maar waar je bonustijd krijgt voor iedere kill. De balans voelt soms afwezig – en daar wordt je af en toe gek van.
Dat je de vaardigheden van je karakter kan omgooien helpt gelukkig wel, maar regelmatig besloot ik toch maar naar de laagste moeilijkheidsgraad te gaan omdat het mij toch iets te veel werd. Dus, nee, dit is ook geen casual game.
Toch vermaakte ik me uitstekend met deze (in meerdere aspecten) soms over de schreef gaande shooter. De wapens voelen creatief en uitstekend aan en de vijanden zijn (bij vlagen, dat wel) intelligent genoeg om er een echt gevecht van te maken.
Ruiner is niet voor de beginnende speler, laat staan voor de vredelievende ziel. Hij blijft keihard – zowel in de presentatie als in de gameplay. Voor wie Cuphead niet hard genoeg was is dit er eentje om te proberen. Maar je bent gewaarschuwd.
[Afbeeldingen © Reikon Games]