Gamescom 2018: Nintendo houdt het gezellig

We waren uitgenodigd door Nintendo om op Gamescom naar de nieuwste games te komen kijken. Niet dat er spectaculaire aankondigingen waren, maar vooral om de nieuwe games zelf te kunnen spelen. Naast een bootlading indiegames (de Nindies zoals ze liefkozend genoemd worden) was er echter ook wat nieuws voor ons te spelen. Natuurlijk was Smash Bros. er ook, maar die hebben we al gecheckt op het Post E3-evenement. Er waren gelukkig genoeg games die we nog niet aan den lijve hadden mogen ondervinden.

Super Mario Party

Patrick: Er zou eens een Nintendo platform bestaan zonder Mario Party. Sinds de serie is gestart op de N64 zijn er al heel veel Mario Party’s geweest, maar tot nu toe heb ik er altijd een haat/liefde verhouding mee gehad. De minigames in Mario Party zijn doorgaans heel leuk, maar ik kan er oprecht niet tegen dat er altijd allerlei random ellende gebeurt aan het einde van een potje Mario Party waardoor degene die tijdens het spelen het meeste gewonnen heeft alsnog verliest omdat een andere speler het leukste hupsje had en daarom vijftien extra sterren of punten krijgt.

Gelukkig was onze demo niet van die aard. We hebben het speelbord (dat wel weer terugkomt voor deze versie) niet gezien, maar speelden een modus waarin je gewoon vijf minigames achter elkaar kon spelen, waarbij het er heel eerlijk aan toe ging. De meeste games waren zo gemaakt dat je tijd er toe deed of anders dat het uitmaakte hoe lang je iets volhield, en op basis van die tijd kreeg iedereen punten. Was je nét tweede, dan had je misschien geen 700 punten, maar slechts 650. Dat maakte het meteen een stuk beter te behappen, al was na drie van de vijf games wel duidelijk wie er ging winnen. De laatste game is dan wel weer zo opgezet dat een eventuele achterstand op karakter ingehaald kan worden, maar dat was bij ons niet zo.

De minigames waren allemaal leuk, al blijft het wel zo dat je als nieuweling toch echt wel wat nadeel hebt ten opzichte van iemand die de games al een keer gespeeld heeft. Hopelijk gaat de volledige versie ook zo zijn, dan kan ik eindelijk eens zeggen dat ik Mario Party echt leuk vind, zonder enig voorbehoud.

Super Mario Party komt op 5 oktober dit jaar uit voor de Switch.

Pokémon Let’s Go

Marnix: De eerste (echte) Pokémon-game voor de Switch wordt een beetje een rare tussenstap voor de serie. Pokémon Let’s Go heeft namelijk, zoals de titel doet vermoeden, afgekeken bij Pokémon Go en daar de manier waarop je Pokémon vangt van overgenomen.

Dat betekent dus dat zodra je een wilde pokémon tegenkomt er geen gevecht meer plaatsvindt, maar er de welbekende cirkel verschijnt. In plaats van de pokémon te verzwakken kun je nu – net als in Pokémon Go – eerst nog een berry tegenaan gooien. Het is precies dat systeem.

De duurdere versie van de game komt dan ook met een pokébal controller, zodat je je een echte pokémontrainer kunt voelen tijdens het spelen. Die pokébal gaat waarschijnlijk wel wat aan de kleine kant zijn voor volwassenen dus het is nog even afwachten of dat ook op de lange termijn comfortabel gaat spelen.

Dat geldt overigens voor het gehele spel, want je bent dus geheel afhankelijk van de motion controls, er is (nog) geen manier om de game zonder te spelen. Dat betekent dus heel veel flauwe gooi bewegingen maken. Misschien leuk voor de kinderen, maar de meeste mensen zullen na een paar keer wel klaar zijn met dat grapje.

Omdat je niet meer tegen wilde pokémon vecht krijgt nu bij het vangen van een wilde pokémon het gehele team experience om te levelen. Gevechten met trainers zijn wel de oude vertrouwde turn-based gevechten zoals je ze van Pokémon-games gewend bent.

De rest van de game zal je overigens ook wel bekend voorkomen: Let’s Go is een remake van de originele Red/Blue games, en het Viridian Forest waar de demo zich afspeelde had in elk geval nog dezelfde lay-out als in de oude games. Alleen ziet het er nu dan wel mooi uit.

Pokémon Let’s Go Pikachu/Eevee komt op 16 november uit op de Nintendo Switch.

Nindies

Marnix: Nintendo had ook een aantal indiegames die binnenkort op de Switch gaan verschijnen klaarstaan. Night Call is een zwart-wit detectivegame waarin je als taxichauffeur mensen door de stad rijdt en ondertussen met zo praat om zo meer te weten te komen.

Moonlighter is een 2D roguelike waarin je verschillende dungeons moet verkennen opzoek naar loot. De structuur heeft wat weg van The Binding of Isaac: de dungeons bestaan uit verschillende kamers, en je kan pas naar de volgende als alle vijanden verslagen zijn. Helaas voelde de combat niet meteen soepel aan, maar met zo’n korte speelsessie is het moeilijk te zeggen of dat nu echt een probleem is of dat je er snel aan went.

En dan was er nog The Gardens Between. Een puzzelgame die wel wat weg heeft van Braid, aangezien het hier draait om het vooruit of achteruit gaan in de tijd. Dat zat clever in elkaar en het was één van mijn favoriete verrassingen bij Nintendo.

Ook was er nog Monster Boy, een game die teruggaat naar de Wonder Boy games maar dat met de prachtige stijl doet die ook werd gebruikt voor de Wonder Boy-remake vorig jaar op de Switch. De game speelde lekker, zag er prachtig uit en als je van dat soort 2D rpg’s houdt belooft dit echt genieten te worden. Patrick werd er in elk geval heel enthousiast van.

Daemon X Machina

Patrick: Deze game konden we helaas niet spelen, maar ik moet er naar aanleiding van de Gamescom-teaser toch het een en ander over kwijt. Deze mechgame van de maker van Armored Core laat je in een ‘Arsenal’ stappen en verdomme als dat er niet fantastisch uitziet. De game combineert de 3D-actie van Armored Core waarin vliegen, rennen en schieten elkaar in rap tempo afwisselen en combineert dat met een hypergestileerde animestijl.

Klinkt dat goed? Jazeker klinkt dat goed. Het is natuurlijk afwachten of de game kan waarmaken wat de trailer belooft, maar Nintendo heeft een goede zet gedaan door deze game te laten maken. Hopelijk betekent de afwezigheid van speelbare code niet dat we Daemon X Machina niet ook dat we de game niet in Europa gaan zien, maar al zetten ze ‘m in de eshop: dit mag je me niet afpakken, Nintendo!

[Afbeeldingen © Nintendo]