Destiny 2 Forsaken: de uitbreiding die positief blijft verrassen

Destiny 2 Forsaken: de uitbreiding die positief blijft verrassen

PS4 review

Vorig artikel Volgend artikel

Ontwikkelaar Bungie had een hele hoop goed te maken met Forsaken, de laatste uitbreiding van Destiny 2. Die game heeft een hele berg problemen gehad en nadat voor fans de bodem van de goodwill bereikt was met de eerste uitbreiding Curse of Osiris was het de tweede, Warmind, die spelers een beetje hoop gaf. Er was meer goed dan fout aan die weliswaar nog steeds vrij kleine uitbreiding, maar met meer communicatie en beloftes voor september wist Bungie de Destiny 2-spelers een beetje rustig te houden of in elk geval hoop te geven.

Forsaken moest het allemaal gaan doen, maar de problemen met Destiny 2 waren zo structureel dat het onverstandig is om over één nacht ijs te gaan. Elke nieuwe uitbreiding van Destiny 2 was - net zoals het vervolg zelf - welkom in de eerste twee weken, maar om de grote problemen van de game (en ze waren echt serieus groot) op te lossen was niet alleen een herstructurering nodig van een hoop van de systemen in de game, maar ook een serieuze upgrade voor de endgame, het belangrijkste deel van een game als Destiny. Looter shooters hebben een duidelijk instappunt nodig, moeten je daarna als speler bezig kunnen houden zonder spelers die op verschillende punten ingestapt zijn uit elkaar te trekken en dan ook nog als je bijna alles hebt gedaan excuses aandragen om de game te blijven spelen. Hoe doe je dat in één uitbreiding?

Ik kan het bijna niet geloven, maar het is ze nog gelukt ook: Destiny 2 is grotendeels gefixt.

For Cayde (en de loot)

Voor de goede orde: ik zeg dat als een ‘hobby’-speler van de game, iemand die heel graag heel veel uren in Destiny 2 had willen stoppen maar ten tijde van Curse of Osiris ook de moed had opgegeven dat het nog goed zou komen. Destiny 2 was leeg, maar is nu weer vol. Vol excuses om de onnavolgbare shooting mechanics die Bungie oh zo goed weet neer te zetten keer op keer te beleven terwijl ik allerlei doelen najaag. Maar laten we bij het begin beginnen: het verhaal, instappunt voor iedereen die de game start.

Forsaken volgt je Guardian terwijl die wraak gaat nemen op een achttal ex-Fallen ‘Barons’, acht slechteriken die uit de Prison of Elders ontsnapt zijn en die Cayde-6, één van de belangrijkste karakters in je universum, hebben vermoord. Het is een heel ander soort verhaal dan we gewend zijn van Bungie, niet in de laatste plaats omdat het klopt. Cayde legt het loodje, je zweert wraak en gaat op zoek naar de Barons om hem te wreken. De structuur is simpel en voor de eerste keer lijkt het er op dat Bungie begrepen heeft hoe ze hun eigen missie-structuur het beste gebruiken in Destiny. De Barons mag je aanpakken in de volgorde die jij wilt en doordat het Adventures zijn in plaats van verhaalmissies nodigt het meer uit om The Forgotten Shore, een van de nieuwe gebieden, te ontdekken terwijl je bezig bent met je wraak. De toevoeging van bounties om materialen te verdienen en de verandering van het infusion-systeem om spelers te dwingen af en toe buiten hun comfort zone te gaan maken dat Forsaken zorgt voor meer variatie dan de eerdere versies van de games deden.

Nadat je hebt gedaan wat je moest doen begint het echter pas. The Dreaming City, het tweede nieuwe gebied dat een kruising lijkt tussen Destiny, Lord of the Rings en Dark Souls is het cleverste dat Bungie tot nu toe heeft gedaan. Zonder al te veel te verklappen gebeurt er bijna elke week iets nieuws in dat gebied en verandert het constant. Niet alleen dat, het gebied zit vol met geheimen, optionele missies en uitdagingen die je naast je reis naar het maximale power level (600) bezig kunnen houden.

Power level, drukte en geheimen

Bij het power level is het als je het mij vraagt niet helemaal goed gegaan. Waar de content van de basisgame en de expansies hiervoor je tot ongeveer 400 light brengen zorgt het eerste deel van Forsaken er voor dat je zo 500 light bent. Daarna gaat de rem er echter hard op en uiteindelijk had dat beter gekund, want veel spelers verliezen dan hun gevoel van progressie en zeker in de casual hoek haken mensen dan toch af. Het was wellicht beter geweest om iets met de cijfers te toveren en er voor te zorgen dat de progressie een stuk meer lineair zou voelen.

Voor de mensen die doorzetten valt er echter veel te genieten. Voor het eerst sinds ik Destiny speel (en dat is inclusief de eerste game) is er zo veel te doen en te verdienen dat het nauwelijks haalbaar is om drie karakters alles te laten doen zonder je werk, gezin en andere menselijke interactie vaarwel te zeggen. Door de dingen die je hoe dan ook verder helpen beter te verdelen over dingen die je nu even kunt doen en dingen die je over een week kunt uitsmeren is er altijd iets dat je kunt doen om je vooruit te helpen, zelfs als je maar af en toe kunt spelen of maar een half uurtje hebt op een dag. De endgame was hét grote probleem van het begin van Destiny 2 maar dat is nu helemaal niet meer aan de orde.

Niet alleen is er veel meer te doen, maar dat helpt je alleen maar om je nummers hoger te krijgen en je toegang te geven tot meer activiteiten. Dat zou niks waard zijn als die activiteiten niet de moeite waren, maar zowel de Last Wish raid als de nieuwe Dungeon, een soort mini-raid maar dan bedoeld voor drie personen, zijn meer dan de moeite waard en een heel stuk interessanter dan de content van ‘vanilla’ Destiny 2. Dat wil niet zeggen dat je niet soms in het kader van het vooruit krijgen van je light level dingen aan het doen bent die je al best vaak hebt gedaan is de breedte van activiteiten nog nooit zo goed geweest. De mate waarin er steeds maar weer nieuwe activiteiten bleven opduiken hebben er ook aan bijgedragen dat ik pas zo laat met mijn verhaal kom. Elke reset was het weer raak, en de progressie is dusdanig afgemeten dat je echt niet zomaar in twee of drie weken door alles heen kunt blazen.

Gambit, wapens en variatie

Naast het PvE-gedeelte van de game is er natuurlijk ook nog het competitieve aspect, en niet alleen heeft dat een nieuw leven gekregen door de - ontzettend nodige maar heel goed uitgevoerde - veranderingen aan de manier waarop je wapens kunt gebruiken. De restricties die er voor zorgden dat vooral Crucible saai was zijn verdwenen, de snelheid en dodelijkheid van je Guardian is terug maar de soms oneerlijke excessen van de eerste game zijn (bijna) volledig voorkomen. Die vrijheid om te kiezen wat voor wapens je gebruikt betaalt zich in de hele game terug, maar in PvP was het essentieel om überhaupt de lol terug te brengen.

Als je het niet helemaal ziet zitten om (alleen) andere mensen neer te schieten is er nu dan ook nog eens het briljante Gambit als nieuwe modus. Dat is een PvEvP modus wat betekent dat je samen met drie teamgenoten ‘gewone’ vijanden moet neerschieten en de muntjes die ze droppen moeten oprapen en naar een bank brengen om een grote eindbaas op te roepen. Het team dat die baas als eerste weet neer te schieten wint de ronde, maar doordat het ook mogelijk is om op gezette tijden als speler naar de arena van de tegenpartij te gaan om ze tegen te werken maakt het strategisch, interessant en vaak verdomde spannend. De modus is redelijk goed gebalanceerd en nu dat net een iets overpowered wapen (Sleeper) lichtelijk slechter is gemaakt ook niet al te voorspelbaar.

Wel problemen, maar zeker de moeite

Bungie zou Bungie niet zijn als er voor elke twee stappen vooruit ook niet af en toe een stapje terug wordt gedaan. Destiny 2 is nog steeds niet perfect. Shaders zijn nog steeds een crime. Exotics zijn iets té exotisch geworden. Clans en Guided Games zijn nog steeds rommelig. De game is structureel een stuk langzamer geworden in de menu’s. Het enorme aantal bounties dat je kunt (en eigenlijk elke keer moet) oppakken zorgt voor een ‘bomen het bos niet’ probleem en net zoals in elke versie van Destiny worden er te veel dingen en systemen niet goed uitgelegd, niet eens één keer. Natuurlijk zijn er genoeg spelers om van te leren en in die zin zorgt dat voor een community (en die is op zich al best hulpvaardig ingesteld ten opzichte van andere games) maar het verwart mensen wel en dat is best jammer.

Het mag de pret echter niet drukken. Nu, zeven weken na de release, is er nog steeds geen week voorbij gegaan zonder dat er iets nieuws in Destiny 2 is opgedoken om de community te verrassen. De game leeft weer. Er is een nieuw Halloween-evenement dat een eerder verbroken belofte (de Infinite Forest) weer een beetje goed maakt. Er zitten nog steeds geheime dingen in de game die we nog niet gezien hebben. En dan is er voor de mensen die de nieuwe season pass hebben of die niet te bang zijn om een tientje uit te geven begin december (officieel is niks bekend maar het gaat vast 3 december zijn) gaat er alweer een nieuwe uitbreiding komen die ons nog meer te doen geeft.

Het heeft even geduurd, maar verdomme als Destiny 2 weer een game is die echt leuk is om te spelen. Als je Destiny 2 deze zomer voor nop hebt opgepikt kun je nu Forsaken (met als gratis bonus de twee voorgaande uitbreidingen) oppikken en de game makkelijk verdubbelen. Dan zijn de vier tientjes die je betaalt meer dan goed besteed.

[Afbeeldingen © Bungie]

Patrick Smeets

Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes...

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies