Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Het heeft even geduurd, maar Destiny 2 lijkt weer op de goede weg. Niet dat het de gemiddelde speler zal terughalen die ontevreden was over de game zoals ‘ie uitkwam vorig jaar. Daarvoor is ook Warmind, zij het minder dan het vreselijke Curse of Osiris, te dun. De expansie is met een vijftal verhaalmissies, één nieuw gebied op Mars, drie nieuwe strikes, een paar multiplayer maps en een nieuwe Raid Lair qua unieke content ook niet genoeg om mensen over de streep te trekken die Destiny 2 iets te veel van hetzelfde vonden.
Ja, de nieuwe ‘Ice’ Hive zijn licht anders dan we gewend waren van de demonische vijanden, maar het mag geen naam hebben. Ook de rest van Warmind ligt allemaal in precies hetzelfde stramien als de rest van Destiny 2: Destiny 1 maar dan zonder het verslavende aspect. Er gloort echter wel hoop aan de horizon, want ontwikkelaars High Moon Studios, die het leeuwendeel van deze expansie voor hun rekening hebben genomen, lijken beter te begrijpen wat Destiny Destiny maakt dan Bungie op dit moment zelf lijkt te weten.
Meer van hetzelfde
Zoals gezegd zit er meer van wat je zou verwachten in deze expansie van Destiny 2. Het verhaal dat draait om Warmind Rasputin (waar je in de eerste game heel veel over hebt gehoord) is zoals altijd niet heel duidelijk en krijgt het klaar om vreselijk interessante karakters uit de lore er doorheen te jagen zonder uit te leggen waarom die zo cool zijn, wat het zou kunnen betekenen voor de wereld en waarom je er een fuck om zou moeten geven. Als je bedenkt dat er in de vijf missies die je speelt twee strikes verstopt zitten en het precies op het moment dat het interessant wordt ophoudt zij je vergeven dat je het wel gelooft.
Wat Warmind echter goed doet is dat er voor de mensen die graag veel Destiny 2 zouden willen spelen heel veel te doen is nadat die paar missies afgelopen zijn. Niet alleen wordt je voortgang in power level al heel snel danig vertraagd, er zijn ook oprecht een aantal dingen die een hoger level vragen dan je binnen een week (of zelfs twee) kunt hebben.
De belangrijkste daarvan is Escalation Protocol, een soort horde mode die tof gedaan is en van je vraagt om zeven levels aan Hive te vermoorden. Het probleem is dat de gemiddelde speler weken, misschien maanden nodig gaat hebben om op het power level te komen dat nodig is om het te kunnen afmaken. Er is meer gerommeld met power level, trouwens: Heroic Strikes zijn daar in eerste instantie slachtoffer van geworden, want die vereisen een hoger level dan dat ze qua loot opleveren. Dat maakt ze ineens tot één van de lastigste activiteiten in de game.
The Martian
Het nieuwe gebied op de planeet Mars is een schot in de roos: niet alleen is het uitgebreid genoeg, het heeft ook een logische layout en genoeg verschil tussen de verschillende stukken waar het uit bestaat dat je een interne kaart in je hoofd kunt krijgen, in tegenstelling tot de vaak verwarrende planeten als Nessus en Io. Het allerbeste is dat (naast Escalation Protocol dat ook op Mars gedaan wordt) de gebieden vol zitten met échte geheimen. Geen Lost Sectors (al zijn die er ook) maar drie verschillende dingetjes die je naast het doodschieten van vijanden kunt doen.
Er zijn een soort medaillions om af te schieten die je achtergrondverhaal opleveren, en dat is een leuk detail. Belangrijker zijn een soort ruitjes die met een quest samenhangen die je krijgt na het uitspelen van de campagne. Om die te activeren heb je items nodig, en die items krijg je door andere dingen op Mars te doen. Het is de typische feedback loop die je iets geeft voor alles wat je op Mars doet en dat leidt dan weer tot Exotic wapens (ja, meervoud) en andere leuke dingen die fanatieke spelers wel kunnen waarderen.
En om nog even terug te komen op Escalation Protocol: omdat het levelen zo langzaam en moeilijk gaat in deze expansie kan niemand Escalation Protocol spelen. Maar iedereen wíl wel Escalation Protocol spelen en belangrijker nog halen. Destiny-spelers zijn altijd inventief, dus is er nu een soort beweging op gang gekomen om mensen bij elkaar in patrols te krijgen om met negen mensen de activiteit te doen waar iedereen te laag level voor is. Dat heeft allerlei (soms nare) bijwerkingen en is niet ideaal. Bungie heeft hier zeker een kans gemist om mensen in elk geval met zijn zessen op Mars te laten rondlopen of er van mijn part een aparte instance van te maken, want nu worden random mensen lastiggevallen om mensen ‘aan te nemen’ zodat die met hun vrienden Escalation Protocol kunnen spelen.
Fill ‘er up
Warmind heeft nog meer dingen geïntroduceerd die mij als latent Destiny-fan hebben teruggehaald nadat ik vlak na Curse of Osiris de game ook maar heb weggelegd. Dat heeft ook te maken met de algemene update die Destiny 2 heeft gehad en die samenvalt met deze expansie. Seizoen 3 verandert nogal wat. De exotic wapens hebben een volledige rework gekregen en die zijn eindelijk hun naam waardig. Ze doen weer spannende dingen en je gaat echt moeten kiezen welke je wilt hebben en wat je daar voor laat liggen.
Dat zal ook de pvp gaan veranderen, trouwens. Die is al even opgeschud, want nu zijn er eindelijk private matches en zijn er punten te verdienen voor zowel de quickplay (casual) en competitive (hardcore) playlists. Competitive heeft geen radar meer en dat verandert alles in die playlist. Voeg daaraan toe dat er een speciaal wapen met een toffe perk die geen enkel ander wapen heeft als prijs ligt te wachten voor een bepaalde rank in competitive en dan kun je er van uitgaan dat dit weer een stuk meer gespeeld gaat worden.
En dan is er natuurlijk nog de Raid Lair. Spire of Stars volgt hetzelfde concept als de vorige Raid Lair en dat is mooi, leuk bedacht, maar iets te kort en met maar één eindbaas. Het is zeker niet slecht, net zoals de vorige Raid Lair dat ook niet was, maar het is net te weinig om echt enthousiast over te worden. Het wordt ook echt tijd om het schip van Calus achter ons te laten, want ik heb het wel gehad met hoe alles er daar uitziet, ondanks de interne variatie.
Nogmaals, er is voor een speler als mezelf, die gewoon excuses nodig heeft om de game te spelen en die tot nu toe miste, meer dan genoeg te doen in Warmind. Voor de gemiddelde speler zal de verwarrende progressie richting power level 380 al snel gaan irriteren en zitten de tofste nieuwe activiteiten effectief opgesloten achter weken doen wat je al gedaan hebt in eerdere expansies. Daar zit je vermoedelijk niet op te wachten, en dan is het advies nog steeds hetzelfde als bij Curse of Osiris: afwachten tot september. Misschien dat het dan allemaal dusdanig opgeschud wordt dat spelers weer terugkomen en gelukkig kunnen zijn met wat Destiny 2 geworden is.
[Afbeeldingen © Activision/Bungie]
Verder lezen over Games
Gaming17.04.2024
AI is gearriveerd in gaming – hoe wordt de technologie gebruikt?
Gaming15.04.2024
Zo ziet de trailer van Grand Theft Auto 6 eruit in het echt
Gaming11.04.2024
Netflix Games Review: Dead Cells is lekker hardcore
Gaming28.03.2024
Zo omzeil je drukke servers in Call of Duty
Gaming26.03.2024
Sonic krijgt zijn eigen Fall Guys-achtige game: Sonic Toys Party
Gaming20.03.2024
Netflix Games-review: Immortality speelt weg als een film
Gaming20.03.2024
De Steam Deck-introductie was gefilmd met.. Steam Deck-belichting
Social Media18.03.2024
LinkedIn werkt aan nieuwe tak van sport: gaming
Verder lezen over Review
Gaming11.04.2024
Netflix Games Review: Dead Cells is lekker hardcore
Online09.04.2024
Het verwijderen van nep-reviews: hoe doe je dat?
Gadgets09.04.2024
Fairphone Fairbuds review: oordopjes voor duurzaamheidsfans
Entertainment05.04.2024
Netflix-kijktip: Ripley is de beste Netflix-serie van 2024
Gaming03.04.2024
Netflix Games Review: Spiritfarer laat je niet meer los
Maar je móet.
Gaming27.03.2024
Netflix Games-review: Into the Dead 2: Unleashed is fijn
Entertainment26.03.2024
Godzilla x Kong: The New Empire: alles wat je denkt en meer
Gaming20.03.2024