Daar is-tie weer: Tamagotchi!

Bandai, een van de grootste speelgoedfabrikanten ter wereld, kondigt op een speciale website de komst van Tamagotchi Friends aan. Voor wie de rage in de jaren 90 volledig is ontgaan: Tamagotchi is een “virtueel huisdier”. Een interactief computerspel, in de vorm van een ei. In dat “ei” woont een wezentje, een Tamagotchi, die verzorgd moet worden om te groeien. Het start als baby, maar kan met goede verzorging, zoals ‘voeden’ en ‘verzorgen’, “opgroeien” tot een volwassen diertje. 

De “nieuwe” Tamagotchi kan niet veel meer dan de “oude”. Natuurlijk is er wat meer techniek toegevoegd, zoals bluetooth, maar de basis is nog steeds simpel, een klein, grafisch niet erg sterk schermpje, zwart-wit en een beperkt aantal knoppen waarmee een beperkt aantal handelingen uitgevoerd kan worden.

Het blijft een boeiend fenomeen, rages. Ik heb die van de Tamagotchi niet bewust meegekregen, maar kan me de periode herinneren dat ik uitvogelde hoe Rubic’s kubus werkte ne hoe ik vervolgens dagen, weken lang mijn record in tijd om alle kleuren op de juiste plaats te krijgen probeerde te verbreken. En nu ligt mijn kubus gewoon in huis, en pak ik er niet meer naar. Hooguit om even aan de kinderen te laten zien, maar ook die worden er niet door “gegrepen”. Wel hebben ze een Furby, ook al eerder een rage geweest en opnieuw helemaal “in”.

Als kind verbaasde ik me er al over dat we de ene keer op het schoolplein dagenlang fanatiek aan het knikkeren waren, en dat dat een paar weken later ineens over was en we met ons allen gingen “stieken” of “springtouwen”. De kracht van de massa, en die al ongetwijfeld ook van deze vernieuwde introductie van Tamagotchi een groot succes maken.