AI: de grens van ons inbeeldingsvermogen

AI: de grens van ons inbeeldingsvermogen

Vorig artikel Volgend artikel

Voor wie het nog niet wist – SXSW is in volle gang in Austin, Texas. Een jaarlijks giga event waar zowat de hele digitale industrie samen komt. Aansprekende namen als Gary Vaynerchuk of Astro Teller doen ondermeer hun verhaal. De thema's strekken zich uit van Gaming tot Smart Home. En met meer elk uur 30 presentaties gedurende 5 dagen is er werkelijk een overload aan interessant aanbod voor iedere digital native.

Elk jaar is er een onderwerp wat er uit springt en waar bovengemiddeld aandacht aan wordt besteed. Vorig jaar stonden Health en Internet of Things hoog op de agenda. Dit jaar hebben deze twee buzz onderwerpen plaats gemaakt AI, Artificial Intelligence. Meer dan 30 sessies, workshops en bookreadings waren er gewijd aan dit onderwerp. Van intelligent machines en software.

AI is een zeer breed thema wat, zo blijkt tijdens SXSW, geen duidelijke omlijnde definitie heeft en dusdanig nieuw en onontgonnen gebied is dat de gerelateerde onderwerpen en thema's eindeloos zijn. Het is een onderwerp waar zowel techneuten die al de eerste software aan het ontwikkelen zijn die vormen van intelligentie kunnen simuleren tot en met ethici die zich vooral bezig houden met onderwerpen of een bewuste machine met een hoge vorm van intelligentie en bewustzijn ook stemrecht dient te hebben.

AI is er in vele soorten en maten en de definitie is nog erg ruw en veelomvattend. In het kort komt AI er op neer dat getracht wordt machines of software vormen van intelligentie te geven zodat deze autonoom kunnen opereren zonder dat elke situatie, zoals nu het geval is, voorgeprogrammeerd dient te worden door de mens. Siri, de in Nederland nog niet zo veel gebruikte voice assistent op de iPhone, is een goed voorbeeld – Siri is alleen in staat zaken voor mij op te lossen of te doen die door de makers van Siri zijn voorgeprogrameerd. Siri leert zichzelf geen nieuwe kennis of vaardigheden. Volgens Stephan Wolfram van Wolfram Research zal in de komende jaren AI ontwikkeld worden die dat wel in staat is.

Tijdens de presentatie van Martine Rothblatt van United Therapeutics vertelt ze over haar doel - om machines menselijke vaardigheden en emoties aan te leren zodat de communicatie tussen mens en machine makkelijker wordt. Een machine kan slechts beperkt fijnzinnige emoties herkennen of in gesprek gaan met de mens over complexe onderwerpen. Zij is bezig om met haar AI experiment Bina48 de eerste vormen van menselijke bewustzijn en emoties bij een robot te creëren.

In de verre toekomst dient volgens Maritne en Wolframe AI er toe te leiden dat we 1 op 1 ons kunnen verbinden met machines – er is dan geen verschil meer tussen mens en machine – de machine is dan geen machine meer. Hoe dit er in realiteit uit gaat zien of gaat werken is uiteraard nog geheel onduidelijk maar door er nu over na te denken wordt onze geest, een beperkende factor, gerekt in het bedenken van mogelijkheden en kansen. Zo is het voor te stellen dat in de verre toekomst de verbintenis tussen mens en machine er toe kan leiden dat ik zonder ook maar iets te hoeven doen direct weet hoeveel mensen er in NYC wonen of hoe de goal van Van Basten tegen Rusland in 1988 er uitzag. Deze informatie en beelden bereiken direct mijn bewustzijn – door enkel de vraag te stellen creëert mijn brein in combinatie met hoogontwikkelde verbintenis met AI het antwoord, inclusief beelden en emoties.

Ik geloof dat als we ooit deze vormen van hoog bewustzijn weten te realiseren het verschil tussen denken en doen zal verdwijnen. 3D printing is daar een belangrijke stap in maar ik kan me voorstellen dat in de verre toekomst een gedachte genoeg is om direct te kunnen creëren. Onze AI sluit het gat tussen idee en realisatie. Een auto ontwerper die met zijn gedachten beelden en kleuren voor de geest haalt en een hoog intelligentie AI deze omzet in vormen, modellen, renders en even later na wat gedachtelijke aanpassingen in tastbare 3D geprinte onderdelen. Alle vormen van interactie met een machine zoals we die nu gewend zijn verdwijnt dan. Want uiteindelijk is taal, beeld, tekst indirect een transportmiddel voor informatie die door directe input op de geest en het brein in mindere mate nodig zullen zijn.

Wie zich verdiept in AI stuit op vragen zoals waarom we AI willen of meer de technische vraagstukken met betrekking tot de realiseerbaarheid. Maar duidelijk wordt dat de machines en software waar we ons mee omringen steeds menselijker zullen gaan worden. De mogelijkheden zijn eindeloos – ons verbeeldingsvermogen is nu nog de beperkende factor zoals we ons ook niet 20 jaar geleden konden voorstellen dat we allemaal met een kleine supercomputer in onze zak of tas zouden rondbewegen door het leven.

Deze blogpost is geschreven door Danijel Bonacic, Tamtam.

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies