​Wachtwoorden zijn als onderbroeken

Hoe vaak trek je een schone onderbroek aan? En hoe vaak verander je je wachtwoord? Als je het laatste vaker doet dan het eerste, dan is er waarschijnlijk iets grondig mis met de algehele hygiëne.

De overeenkomsten tussen onderbroeken en wachtwoorden

Wat dat betreft zit het wel goed in Nederland volgens onderzoek in opdracht van Kaspersky Lab. We verversen onze onderbroek namelijk véél vaker dan onze wachtwoorden. Je staat er niet iedere dag bij stil, maar er zijn opvallend veel raakvlakken tussen wachtwoorden en ondergoed. Zo geef je beide doorgaans niet aan iemand anders in bruikleen, is het niet de bedoeling dat iedereen om je heen het ziet en is het wel zo verstandig om met enige regelmaat een fris en fruitig exemplaar in te zetten. Kaspersky Lab wilde wel eens weten of de consument zich bewust is van deze parallellen en aan welke van de twee meer waarde wordt gehecht. Tijd voor een enquête.

Leenslip

Het wachtwoord voor online bankieren, je Facebook-account en een webshop hou je dus voor jezelf, dat weet een kind zelfs. Maar wat blijkt? 38 procent van de internetgebruikers geeft ruiterlijk toe wel eens zo’n kostbare toegangscode aan een collega, huisgenoot of andere bekende ter beschikking te hebben gesteld. Dat kan natuurlijk gebeuren als een wachtwoordnoodsituatie zich voordoet, zoals in een derde van de gevallen, maar die andere twee derde van de ondervraagden zou het zó weer doen. Zonder met de ogen te knipperen.

Gaan we ook zo nonchalant met ons ondergoed om? Verre van! Ruim driekwart bezweert namelijk in géén geval de slip, string of boxershort aan iemand uit te lenen. En we – althans, de meesten van ons – trekken iedere dag een schone aan. Nu is het ook weer niet de bedoeling dat we dagelijks onze wachtwoorden veranderen, maar ruim een derde van ons doet dat minder dan twee keer per jaar. En minder dan twee keer per jaar kan ook betekenen: helemaal nooit.

Nog een eyeopener: we hebben meer wachtwoorden dan onderbroeken. Je zou het eerder andersom verwachten, gezien het feit dat ook weer driekwart – dezelfde? – liever zonder deugdelijke wachtwoordbeveiliging de deur uit gaat dan zonder ondergoed. Liever ons hele hebben en houwen open en bloot op straat dan een koutje op de edele delen, dus.

Zonder hemd, zonder broek

We hebben hem allemaal wel eens gehad, de nachtmerrie der nachtmerries: met ontbloot onderlijf in een mensenmassa, zonder enige ontsnappingsmogelijkheid. Wie denkt dat deze ultieme angstdroom onder druk staat van de vrees om onze vertrouwelijke data over het hele wereldwijde web te zien gaan, door ons nonchalante wachtwoordbeheer, komt bedrogen uit. 77 procent van de Nederlandse internetgebruikers verkiest onverhoopte publicatie van de meest intieme gegevens boven een publiek optreden zonder broek. Wéér overwint het ondergoed.

De conclusie is duidelijk. De Nederlandse consument verkiest een verse onderbroek boven optimale bescherming van privédata. Dat is uit hygiënisch oogpunt op zich wel logisch, voorspelbaar én prettig voor de rest van ons. Om te voorkomen dat snode cybercriminelen aan de haal gaan met onze diepste digitale geheimen, mag het verschil voor onze eigen virtuele gemoedsrust wel iets kleiner zijn. De onderbroeken mogen ze houden, hoe fris ze ook zijn.