Ik ben een vuile Magic: the Gathering snob. Dat heeft alles te maken met mijn verleden met Richard Garfield’s kaartspel. Terwijl andere -slimmere- jongens achter de meiden aanzaten ging ik met mijn rugzakje op weg naar Eppo in Eindhoven, De Vliegerwinkel in Maastricht of naar The Joker in Utrecht om kaarten te ruilen en te spelen tegen iedereen die maar wilde. Ik heb intussen mijn collectie weggedaan, inclusief mijn met moeite bij elkaar gehustlede Power Nine die ik beter had kunnen bewaren om vandaag te verkopen. Het werd te veel. Ik was er klaar mee. En toen, na heel lang niks, kwamen de MtG games die leuk waren, eerst op Xbox en tegenwoordig ook op iPad. Vorige week kwam MtG 2014 uit en sindsdien heb ik weer geen andere game aangeraakt. Oh, wat is Magic toch een leuk spelletje. En dit jaar wordt het nog weer iets leuker.
Hoe leuk het ook is om op je console Magic te spelen, deze game komt veel beter tot zijn recht op een tablet. De mogelijkheid om je potje mee te nemen naar waar je ook heen wilt (lees: de WC) is erg aantrekkelijk en de touch-interface is gemaakt om een kaartspel mee te spelen. De versie van vorig jaar deed dat al heel goed maar had wel wat beperkingen, zeker als het gaat om het samenstellen van je deck. Het is natuurlijk niet zo dat je toegang krijgt tot de volledige Magic sets om je eigen decks mee te bouwen, dat is alleen voorbehouden aan Magic the Gathering Online. In de Duels of the Planewalkers games krijg je altijd een aantal voorgekauwde decks waar je uit kunt kiezen en hoewel die een leuke dwarsdoorsnede zijn van de mogelijkheden die het spel biedt is de creativiteit die een groot onderdeel is van de Magic-ervaring een beetje weg.
Dat wordt in dit deel opgelost door de sealed deck modus, die een andere populaire methode van decks bouwen is. Hierbij neem je een aantal dichte boosterpacks en moet je daaruit je deck zien te bouwen, waarbij het je helemaal vrij staat om een 5-kleuren deck met de allerbeste kaarten daarin te maken (en jammerlijk te falen omdat je niet de juiste mana raapt) of om een kleur of twee te kiezen en daarmee aan de slag te gaan. Het is ontzettend leuk om te doen, zeker omdat het je dwingt om echte keuzes te maken met je kaarten en omdat het je de mogelijkheid geeft om ook zelf te bepalen hoeveel land je in het deck stopt, een mogelijkheid die Goddank ook eindelijk bij de voorgebakken decks te gebruiken is.
Helaas is een trend die een tijdje geleden al is ingezet nog iets verder doorgetrokken en wordt er wel aan je getrokken om extra geld uit te geven bovenop het tientje dat je voor de game betaalt. Als dat trouwens veel lijkt voor een iOS game: niks van aantrekken, het is het meer dan waard. Maar de manier waarop je dus maar twee sealed decks kunt maken en daarna moet betalen om een nieuw setje boosters open te trekken is een beetje vervelend. Je kunt sowieso verwachten dat er een heel deel extra decks beschikbaar gaan komen als DLC en die zijn meestal ook redelijk pittig geprijsd, maar dat is dan tenminste nog iets dat er bij komt, niet iets dat invloed heeft op de belangrijkste nieuwe toevoeging aan de game.
Want als je de vorige versie al helemaal kapot hebt gespeeld op je iPad is Sealed Deck ook het enige nieuwe. Ja, de manier waarop alles wordt weergegeven is veranderd en ook de manier waarop je kaarten selecteert is (na wat wennen ten goede) aangepast maar dat is het dan ook. De niewe manier waarop het ‘verhaal’ is weergegeven lijkt me een beetje overtrokken, met allerlei animaties, vertellingen en mooie manieren om alles weer te geven, maar dat komt misschien omdat ik deze game puur heb om potjes Magic te spelen en ik de rest alleen maar als vertragende factor daarin zie. In die zin had ik veel liever gezien dat de eerder wel beschikbare Planechaser modus er nu ook bij was geweest, want die deed nog iets voor het spelletje. Ook is het (alleen op deze versie) nog steeds niet mogelijk om 2 vs. 2 online te spelen en daar had ik intussen ook wel op gehoopt.
Gelukkig kan verder wel alles -ook sealed deck- tegen vreemden of vrienden gespeeld worden en dat lijkt wat stabieler dan in de vorige versie. Dat zal je nadat je alle kaarten voor alle decks hebt vrijgespeeld nog wel een tijdje aan de gang houden, net zoals de 2013-editie dat ook het afgelopen jaar heeft gedaan. De decks waar je uit kunt kiezen zijn helaas ook gedeeltelijk gelijk, niet precies in de kaarten die erin zitten maar wel de concepten die eraan ten grondslag lagen. Dat is niet erg, maar voor de doorgewinterde Magic-spelers is het misschien iets minder dan ze gehoopt hadden; iets dat ook voor de Challenges geldt want die zijn als je bekend bent met de game en wat er kan een heel stuk makkelijker dan vorig jaar.
Desalniettemin is dit -zoals ik maar blijf herhalen- een heel, heel leuk spelletje dat je bijna oneindig kunt spelen en dan is het eigenlijk allemaal maar muggezifterij, want ik merk alweer dat een half uurtje eerder op mijn iPad dan achter mijn console wordt gespendeerd. Sterker nog: zelfs als ik met een controller in de hand op de bank zit is er tijdens laadtijden en andere onderbrekingen nog steeds genoeg tijd om mijn Sliverdeck ten strijde te laten trekken. Er zit geen tijdsdruk achter dus het is heel gemakkelijk om nog even één of twee beurtjes ergens tussendoor te doen. Gezien het aantal keren dat ik bijna door mijn benen ben gegaan nadat ik ‘even’ op de WC (dat was geen grapje) was blijven zitten met Magic 2014 is dit gewoon een must voor elke echte, halve of hergeïnteresseerde fan van het kaartspel en met de toevoeging van Sealed Deck is nu praktisch elk aspect van IRL Magic spelen aanwezig in deze game, dus als je benieuwd bent waarom iedereen het zo leuk vindt kun je ook nog eens een heel goed beeld krijgen. En geloof me, als je ziet wat een echt deck kost als je eenmaal de smaak te pakken krijgt is dit nog praktisch voor niks ook.
Magic the Gathering: Duels of the Planewalkers 2014, ontwikkeld door Stainless Games voor iOS (getest), PC, Xbox 360 en PS3 en uitgebracht door Wizards of the Coast op 20 juni 2013
