Wat MySpace zou moeten doen

Een paar weken geleden gaf de in opspraak geraakte mediamagnaat Rupert Murdoch de sociale-netwerksite MySpace praktisch cadeau aan  de Amerikaanse internetadverteerder Specific Media. Onder de nieuwe aandeelhouders is ook muzikant en producer Justin Timberlake.

Volgens The Wall Street Journal heeft Specific Media 35 miljoen dollar (24,5 miljoen euro) betaald voor MySpace, terwijl Murdochs News Corp in 2005 nog 406 miljoen euro voor MySpace neertelde. MySpace laat zien dat het succes snel kan komen, maar ook snel kan gaan. Maar in het geval van MySpace was het niet een geval van pech, maar een kroniek van een aangekondigde dood.

In 2003 richtten Tom Anderson en Chris DeWolfe MySpace op als een liberale kloon van het op dat moment hotste sociale netwerk Friendster. Friendster had een catastrofale fout gemaakt door massaal nepprofielen van beroemdheden, profielen van huisdieren of erotisch getinte profielen te verwijderen, tot onvrede van de leden. MySpace ontpopte zich als een site voor (semi)beroemdheden, waar zij communiceren met hun fans. De site groeide uit tot het grootste sociale netwerk ter wereld, één van de bestbezochte sites in de Verenigde Staten, maar bovenal the place to be voor muzikanten en muziekliefhebbers.

Toen Facebook in 2006 voor iedereen beschikbaar werd begon het aan een opmars die tot op de dag van vandaag doorgaat. Facebook had door de newsfeed, de status updates en later de externe likes – die inmiddels op miljoenen websites staan – meer openheid en integratie met de rest van het web. MySpace sloot door de structuur de bands op in hun eigen kooitjes: hun profielen met knipperende discoballen en glitterconfetti op de achtergrond.

Muziek wordt verspreid door mensen, fans zijn juist bij muziek een krachtig verkoopteam voor artiesten. En zij zijn degenen die de kanalen kunnen vormen waarmee andere potentiële fans nieuwe muziek kunnen ontdekken. Muziek is, net als nieuws, bij uitstek geschikt voor serendipiteit via relevante (menselijke) kanalen.

MySpace heeft hierdoor de slag gemist. Door niet geïntegreerd te zijn met het web, konden ze niet uitgroeien tot de entertainmenthub die ze willen zijn. Er is geen colaborative listening zoals Last.fm dat heeft, ze hebben niet de content en luisterkwaliteit zoals Spotify dat heeft, niet de openheid en snelheid van Twitter en niet de sociale aanwezigheid op het web van Facebook.

Timberlake wil van MySpace een plaats maken waar fans interactie kunnen hebben met hun favoriete artiesten, naar muziek kunnen luisteren, naar video’s kunnen kijken, en nieuwe dingen kunnen ontdekken. Dit kan niet werken als het geen openheid kent en de gebruiker en zijn deelgedrag centraal stelt. Hiervoor moet je een natuurlijke openheid voor de rest van het web hebben, anders komen de contentpareltjes niet binnen.

Timberlake zou moeten proberen een soort persoonlijk muziekplatform te worden, zeg maar voor ontdekking, curatie en verspreiding van muziek, met zijn tentakels op ieder platform waar muziek is. Misschien komt het dan nog goed. 

Dit artikel is onderdeel van de DutchCowboys startupserie ‘Van alpha naar beta’ en is geschreven door sociale-mediaredacteur Heleen van Lier voor FdForward. In deze eerste serie kun je de ontwikkelingen volgen van FdForward, een nieuw ‘personal news network’ voor het ontdekking, curatie en verspreiding van nieuws. Volg hoe wij van alpha naar beta gaan. Wil jij deel uitmaken van dit proces en ons nieuwe platform testen, ben je van harte welkom op FdForward.com.