Het halve huis vol poppetjes waar je pijnlijk in kunt stappen, drie verschillende portals die rondslingeren een idem aantal games: ziedaar het huis van een Skylanders-fan. Of, in veel gevallen, de ouders van een Skylanders-fan. En daar zijn er nogal wat van, sinds Activision drie jaar geleden voor het eerst met het briljante idee kwam om fysiek speelgoed uit te rusten met een chipje dat het mogelijk maakt om ze te gebruiken in een game. En de vernieuwing zit ‘m niet alleen maar in de Swap Force-karakters, die een aparte onder- en bovenkant hebben die zoveel je wilt te combineren zijn tot verschillende halfbloedjes, er is -veel meer dan bij vorig deel Giants- echt iets toegevoegd aan de serie.
De poppetjes zijn wat Skylanders maken tot wat het is, maar waar de Giants van het vorige deel de zaak voornamelijk vertraagden doen de Swap Force-karakters alles goed: ze lijken allemaal wat sneller te zijn en doordat de onderkant van de Swap Forcers bepaalt hoe ze zich voortbewegen kun je -eenmaal een favoriet gevonden- die blijven gebruiken. Ook niet onbelangrijk is het feit dat de karakters nu kunnen springen. Het heeft even geduurd, maar nu dat die optie bestaat zie je dat ook direct terug in de levels, die veel opener en interessanter geworden zijn. Nadeel is dan weer dat een aantal sprongen niet goed in te schatten zijn door de relatief statische blik op het speelveld waar je het mee moet doen, maar dat komt slechts af en toe voor en weegt bij lange na niet op tegen de verbetering in de basisgameplay die Swap Force hierdoor heeft gekregen.
Maar dat is niet het enige nieuwe: de wereld van de Skylanders ziet er een stuk mooier uit dan in vorige delen. We waren al gewend dat de filmpjes tussendoor, waarin slechterik Chaos de ‘Skylosers’ probeert uit te schakelen en dit keer Skyland probeert te ‘verkwadiseren’ met behulp van kristallen. Deze keer ziet het er ook als je aan het spelen bent bijna uit als een cartoon met veel detail (zelfs op de Xbox 360/PS3 versies) en ik ben heel benieuwd hoe dit er op de PS4 gaat uitzien over een paar weken. Daarnaast is de wereld ook nog eens een stuk groter dan in eerdere delen, dus er is genoeg te doen zelfs als je niet overal inkunt door gebrek aan de specifieke Skylander(s). De verschillende onderkanten van de Swap Force-Skylanders brengen nog een ander extraatje met zich mee: er zijn nu missies die je op basis van die onderkant, zoals bijvoorbeeld de Rocket-aandrijving van meegeleverde Blast Zone, een aparte minigame laten spelen waarbij je vliegt. De variatie blijft trouwens niet beperkt tot dat en misschien nog wel meer dan in eerdere delen ben je constant met iets anders bezig.
Het slechte nieuws is niet anders dan bij alle andere delen: je moet weer investeren. Na de €60 die je moet neertellen voor het nieuwe starterpack (nodig, want de oude portals werken niet met de nieuwe Skylanders en deze game) zou je misschien toch ook wat extra Swap Force Skylanders willen als je het meeste uit de game wilt halen en dan ben je weer een stuk verder het financiële gat in. Je oude Skylanders werken gelukkig nog steeds prima en elk type (inclusief Giants) dat je hebt geeft je toegang tot een anders niet gespeeld stukje van de game. Maar ja, dat betekent wel dat je met alle verschillende varianten (de acht verschillende types, giganten en nu dus ook de verschillende bewegingsvormen) nogal een investering te doen hebt als je alles wilt zien. Voor de goede orde: je ziet meer dan voldoende als je dat allemaal niet doet, want Swap Force is groot genoeg zelfs als je helemaal niets erbij koopt. Hooguit wat lastiger.
Nu is dat wel iets om bij na te denken, want de dingen die gedaan moeten worden zijn toch een tandje lastiger dan in de eerdere delen. De gevechten met de eindbazen trekken alle -voor doorgewinterde spelers oude- trucs uit de kast om je gebruik te laten maken van je springkracht, de vijanden in de levels vragen iets meer van je gevechtskunsten en de zijmissies en puzzeltjes (met de hilarische bliksem-poppetjes) zijn net iets ingewikkelder. Een goed moment om als ouder(e) even mee te spelen in de co-op modus, want gelukkig is die ook overeind gebleven. Het voordeel is natuurlijk dat je samen kunt genieten van de game, want doordat het allemaal net iets minder voor hele kleine kinderen is gemaakt maakt het dat door gevorderde spelers ook leuker om (even) mee te spelen.
De grote vraag zal voor veel mensen vermoedelijk zijn: doe ik mijn kinderen hier een plezier mee? Als ze al enige investering in de Skylanders-serie hebben dan lijkt me het antwoord redelijk duidelijk. Het feit dat al het voorgaande materiaal nog steeds gebruikt kan worden en zelfs toegang geeft tot gebieden die je anders niet zou zien is een goede zet van Activision. Maar het is daarnaast gewoon een leuke game, een leukere game dan de eerdere delen waren zelfs. Het ziet er beter uit, het springen en de variatie in wat je allemaal kunt doen maken dit een soort kruising tussen de ‘oude’ Skylanders en de ook heel populaire LEGO-games. Als je kroost van beide series een ADHD-aanval krijgt weet je wat je moet doen. En terecht. Swap Force is in alle opzichten de beste Skylanders game uit de serie, behalve voor degene die elke keer dat ze in de winkel komen “mag ik nog één poppetje meenemen? Deze heb ik écht nodig!” moet aanhoren. Sorry alvast.
Skylanders Swap Force, ontwikkeld door Vicarious Visions voor de Xbox 360/One (getest), PS3/4, Wii (U) en Nintendo 3DS en uitgebracht door Activision op 18 oktober 2013
