Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Niemand ontkomt aan het jaarlijstje, ook wij niet. Ja, het is een cliché maar het moet wel gebeuren. Want wie weet anders of hij de juiste tien games heeft gekocht dit jaar? Je zou toch maar met een aantal zeperds opgescheept zitten die -God verhoede- niet door iedereen gelauwerd worden als de essentiële geneugten die electronisch spelen ons te bieden hebben? Sta je mooi voor paal: “ik vond zelf Red Faction: Armageddon een toffe game dit jaar!” Verwacht lastige stiltes als je dit soort dingen gaat zeggen, maar gelukkig heb je onze top 10 om je aan vast te houden. Als je deze tien games niet gespeeld hebt, dan kun je net zo goed ophouden met de hobby.
Oké, alle gekheid op een stokje, dit jaar heeft vooral aangegeven dat de hobby gaming zo groot gegroeid is dat we langzaam uitkomen bij een model dat voor vele smaken iets te bieden heeft en dat zo groots is dat het schier onmogelijk is om alles te spelen dat quasi-objectief “goed” genoemd mag worden. Je moet kiezen en dat is alleen maar gezond. Wel even wennen, zeker voor semi-OCD gamers die gewend zijn op welke manier dan ook alles uit alles te halen, want daar heb je in de laatste 12 maanden geen tijd voor gehad. Maar ook is dit jaar gebleken dat er niet veel plaats meer is en dat de grote jongens ook structureel met de grote cijfers gaan lopen. Maar smaak? Daar valt niet over te twisten. Laten we het het toch gaan proberen.
10 – Call of Duty: Modern Warfare 3
De grootste entertainment-lancering ooit. Het grootste aantal verkochte games dit jaar. Maar niet de beste kritieken. Of het nu metaalmoeheid bij de critici is geweest of een onmogelijk opgeblazen verwachtingspatroon, veel mensen lijken Modern Warfare 3 niet het hoogtepunt te vinden dat de sales je zouden doen verwachten. Maar dat is ook oneerlijk, want net zoals veel vervolgen dit jaar was MW3 een puik geproduceerde shooter waar technisch weinig op aan te merken was (de start van Elite daargelaten.) Dat iedereen daar gemakshalve maar al van uit gaat, daar kan Infinity Ward ook niets aan doen.
Tender: “Ik heb ik meer tijd gestopt in MW3 dan ik had verwacht. Dat is vooral omdat ik MW2 ook een erg goede game vond die erg veel op zijn voorganger lijkt. En hoewel je de meest leuke game modes in de private matches kan spelen, zijn game modes als drop zone wel erg leuk en geven variatie aan de standaard speelstijl.”
9 – Battlefield 3
Toen EA zich als een haantje begon te gedragen en het moddergegooi richting Modern Warfare 3 begon konden we al zien dat het menens was voor DICE en Battlefield 3. En eerlijk is eerlijk: ze hebben best een stukje van de koek kunnen wegknabbelen. Met dank aan de technische krachtpatserij en de multiplayer die teamwork zo belangrijk maakt dat anders spelen zinloos is heeft Battlefield 3 bewezen dat er meer shooters zijn dan Modern Warfare die tot de verbeelding van de gemiddelde gamer kunnen spreken.
Eldon: “Er was veel hype voordat deze game uitkwam en ik vroeg me voor de lancering sterk af of het al die verwachtingen waar zou gaan maken. Bij het starten van een shooter stap ik altijd eerst even in de single player om de feeling te krijgen en dat baarde me toch een beetje zorgen. Tot ik de multiplayer ging spelen en daar ben ik tot op de dag van vandaag nog steeds uren mee zoet.”
8 – Dead Space 2
Verrassing! Je verwacht deze game misschien niet in een eindejaarslijstje, maar voor liefhebbers van het actie-horror genre was er geen lekkerder snoepje dan Dead Space 2. Bij tijd en wijle een flink schrikmoment, nagelbijtende actie (niet op easy spelen!) en een sfeertje dat het midden houdt tussen Aliens en Event Horizon. Of Dead Space ooit als meer wordt gezien als een rip-off van survival horror games is niet duidelijk, maar gezien de kwaliteit van deze (en de vorige!) game wordt het wel tijd.
Jeroen: “Kippenvel, schrikken, verhoogde bloeddruk, hartkloppingen en algemene angstgevoelens. Dead Space 2 maakt wat los bij de mensen. Werd het eerste deel omschreven als Resident Evil in de ruimte, DS2 kan op eigen benen staan. Strakke vertelstijl, realistische graphics en enger dan de gemiddelde big budget horrorfilm.”
7 – Gears of War 3
Dat er iets is te zeggen voor evolutie vs. revolutie wordt bewezen door Gears of War 3, waarin Epic zo hard heeft liggen schaven en polijsten dat alles klopt aan Marcus Fenix’ laatste avontuur. Het verhaal sluit de serie goed af en de multiplayer, die zeer geschikt is voor iedereen die gaar gebeukt is door het millisecondenwerk in Cod en andere hyperactieve first-person shooters, maakt het alleen maar meer af. Als je dan toch meer van hetzelfde brengt, doe het dan met de overtuiging en de inventiviteit van Gears 3, waar precies dat verdwenen is wat weg moest en niets dat erbij is gekomen voelt als een nutteloze toevoeging.
Patrick: “De multiplayer alleen al maakt dit voor mij een must-have dit jaar, na de kleine teleurstelling die Gears 2 bleek te zijn in dat departement was het heerlijk om weer te kunnen hakken en zagen zonder het gevoel te hebben in een online loterij beland te zijn. Horde mode blijft ook vernieuwen, 4-speler co-op Insane runs zijn geweldig, etc. etc. Waar de traditionele first-person shooters me een beetje koud hebben gelaten dit jaar heeft Gears me helemaal gepakt.”
6 – Dark Souls
Er zijn elk jaar een aantal games die iets nieuws brengen, of de industrie en/of spelers iets duidelijk maken over het spelen van games of waar ons aller hobby heen kan en daar is Dark Souls er dit jaar eentje van. Het miljoenensucces bewijst dat er wel degelijk markt is voor games die je niet aan het handje houden en de game bewijst dat er ook andere methodes zijn om een wereld te bouwen dan proberen de grootste te zijn. Compact, bikkelhard en geniaal is deze game er eentje die je moet spelen als je wilt weten wat het verschil is tussen een echt avontuur en een begeleide dropping.
Patrick: “Fucking geniaal. Voor mij game van het jaar, als de rest nou ook eens zou ophouden met Skyrim spelen en dit een kans zou geven zou Dark Souls vermoedelijk hoger geëindigd zijn.”
5 – Batman: Arkham City
The Dark Knight heeft vriend en vijand weten te verrassen in Arkham Asylum, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Gelukkig zijn die goeddeels uitgekomen en weet Batman’s laatste uitstapje de goede dingen zoals het vechtsysteem en de ontdekkingsreis te behouden en uit te bouwen zonder zichzelf te verliezen in de grotere schaal. En dan is het toch eigenlijk al duidelijk voor iedereen dat deze game gespeeld moet worden? Hebben we iets te doen totdat Arkham World uitkomt over twee jaar.
Jeroen: “Je ziet het steeds vaker: een vervolggame die het origineel overtreft. Batman Arkham City is in die categorie de overtreffende trap. Een game waar alles in klopt. Een wereld waar je in wilt blijven, ook al ben je allang klaar met de verhaallijn. Arkham City biedt daarom veel zijopdrachten en speelmogelijkheden. Gaming perfectie!”
4 – Uncharted 3: Drake’s Deception
De beste rollercoaster van het jaar, waarin Naughty Dog laat zien hoe goed een ervaring kan zijn waar je niet alle keuze hebt. Zolang je een beetje binnen de lijntjes blijft en het script van de speelbare Hollywood-blockbuster volgt krijg je een ervaring die staat als een huis en kun je genieten van een verhaal dat in de vertelwijze hopelijk door veel games nageaapt zal worden, zodat we als gamers over twee jaar mogen verwachten dat games niet wachten met vertellen totdat de cutscenes komen.
Patrick: “Ja, het was soms frustrerend, maar verdomme, als Uncharted ook op gang komt zat ik er in zoals ik dat verder dit jaar niet heb gezeten. Typisch een game waar een voorbijkomende niet-speler langer blijft meekijken dan de eerste 2 minuten, wat genoeg zegt over de entertainmentwaarde en de filmische kracht.”
3 – Portal 2
Nadat iedereen met angst en beven wachtte op het vervolg op één van de meest perfect gevormde games ooit werd de hoop omgezet in opluchting: het was het wachten waard. Hoewel niets perfect is was Portal 2 een game die al je verwachtingen vervulde en tegelijkertijd op zijn kop wist te zetten. Als comedy is de game al fantastisch en als je daar dan ook nog de uitgekiende mechanieken -uitgebouwd met de verschillende gels- bovenop legt heb je een game die interessant blijft en in zijn co-op modus je zelf ook nog eens de komiek laat uithangen, met je partner als aangever.
Marnix: “Geweldig hoe een puzzelgame me heeft weten te pakken. Een wonderbaarlijk verhaal met veel humor, prachtig!”
2 – Super Mario 3D Land
Als Mario 3 Land met de 3DS was gelanceerd had de eerste berichtgeving over de console er heel anders uitgezien, zoveel is zeker. Want waar Nintendo schittert is in games als deze, waar de uniekheid van een apparaat wordt uitgebuit en wordt ingezet om het basisconcept van Mario die rent, vliegt en springt verder aan te dikken. Geweldig gebruik van 3D maar vooral een geweldige platformgame die de vergelijking met de oude klassiekers goed kan doorstaan maken dat het heel raar moet lopen, wil je deze game niet leuk vinden.
Jeroen: “De eerste keer dat ik Super Mario 3D Land in mijn N3DS zette werd ik overspoeld met een nostalgisch gevoel. Het was alsof ik voor de eerste keer Mario op de Super Nes speelde. Hetzelfde gevoel, dezelfde blijheid…een essentiële aankoop als je een 3DS hebt.”
1 – The Elder Scrolls V: Skyrim
Is er iemand verrast? Nee toch? Nog nooit heb ik de volledige pers zo unaniem lovend gezien over een game en als je dan een maand voor de besprekingen van game van het jaar uitkomt dan is de conclusie onontkoombaar: Skyrim wordt dé game van 2011. Terecht, overigens, want als je iedereen in deze mate enthousiast kunt krijgen dan doe je hele goede dingen. Ja, de game is zeker op consoles nogal gammel, maar je hebt er wat voor over om in die wereld te kunnen bewegen dus je neemt het graag op de koop toe. En daar hebben ze toch patches voor uitgevonden?
Jeroen: “Beter dan dit wordt het niet. Skyrim is in alle opzichten episch en meeslepend. Als je na 75 uur spelen nog steeds nieuwe plekken aandoet, dan vergeef je de laadtijden. Om tranen in je ogen van te krijgen, zo goed is Skyrim. De eerste game waar je het gevoel hebt dat jij zelf de held bent en niet de held speelt.”