Robin Sprokkereef
Robin speelt alles wat los en vast zit zo lang hij zich kan herinneren. Heeft een passie voor PC's, motors en reizen
Sportspellen met Nintendo-figuren is absoluut niets raars meer. Het zijn niet altijd de beste games van deze gameproducent, maar wel heerlijke, vooral gewoon goed spelende, games om tussendoor te spelen. Nu is er dan de nieuwste game in de Mario Tennis franchise, genaamd Mario Tennis Aces welke onlangs is uitgekomen voor de Nintendo Switch.
Luigi is de sjaak
Voor mij was het de eerste keer dat ik met een Mario Tennis game aan de slag ging dus ik ben gewoon met de campaign (adventure mode) begonnen. Tja, wat moet je in godsnaam voor verhaal in een tennisgame zetten? Zoals we ondertussen wel gewend zijn van veel Mario games wordt ook hier een karakter ontvoerd die gered moet worden. Ditmaal niet Princess Peach, maar is Luigi de ongelukkige die door de kwaadaardige Lucien bezeten wordt, samen met Wario en Waluigi. Dit bezeten trio gaat op zoek naar de 5 power stones en Mario moet dan uiteraard zorgen dat hij die eerder in handen krijgt om de vloek weer te breken. Niet heel spannend, maar zie de campaign dan ook maar gewoon als uitgebreide tutorial voor de versus matches die je daarna gaat spelen.
Hulk….ehm….Mario Smash!
Op weg naar de 5 power stones kom je diverse Nintendo karakters tegen waartegen je matches of minigames kunt spelen. Gaandeweg kun je met deze matches ook nieuwe rackets verdienen om mee te spelen. Deze zijn steeds krachtiger dan de rackets die je al hebt en dienen niet enkel een cosmetisch doel. Tijdens de matches kunnen de spelers namelijk een krachtmeter opladen door lange rallies te houden of speciale moves te doen. Als je voldoende kracht hebt verzameld kun je specials doen of ultieme smahes. Dit zijn slagen die heel hard aankomen en je kunt deze wel blocken, maar dit moet exact getimed worden. Time je dit verkeerd dan zal je racket zwakker worden en bij een ultieme smash zelfs breken. Heb je meerdere rackets verzameld dan kun je daarmee doorspelen, maar als je rackets eenmaal op zijn dan is het over en uit en verlies je de match op Knockdown.
Deze speciale moves maken het standaard potje tennis dus een stuk spannender en tactischer. Zeker als je geen sterke rackets hebt en je van jezelf weet dat timing niet je sterkste punt is kun je er voor kiezen de bal gewoon te laten gaan en niet te blocken. Denk echter niet dat je deze speciale moves zal kunnen spammen, want om de meter te vullen zul je wel je best moeten doen en is het hier ook van tactisch belang om te bepalen wanneer je juist wel of niet gebruik van je krachtgaat maken.
Het ontwerp van de levels is lekker fris ogend en past bij de sfeer en omgeving waar je speelt. Het varieert van bosomgevingen, naar spookhuizen tot ijsvlaktes. Genoeg te beleven dus. De enige levels die ik persoonlijk echt super irritant vond waren de matches op de piratenschepen. Hier heeft Nintendo bedacht dat het wel leuk zou zijn om een mast te plaatsen op het midden van het tennisveld. Grappig bedoelt, maar irritant uitgewerkt. De NPC slaat namelijk vaak via de mast en dan wijkt de bal direct af van koers wat veelal resulteert in een punt voor de tegenstander. Dit gebeurd echter op zo’n random manier dan je hier praktisch geen rekening mee kan houden. Gelukkig gaat het maar om weinig van deze levels.
Het echte werk kan beginnen
Zoals gezegd dient de campaign eigenlijk gewoon als lange tutorial. Gaandeweg leer je steeds beter te tennissen en wordt je verplicht de diverse blockmoves en aanvallen te gebruiken en leer je er dus mee om gaan. Je kunt in een goeie 6 tot 8 uur wel door deze modus heen zijn als je echt alle matches en zij-levels speelt.Hierna kun je aan de slag gaan in de versus modus of een toernooi opzetten tegen de CPU of andere spelers online. Hier wordt het spel natuurlijk pas echt uitdagend, omdat je tegen onvoorspelbare spelers van vlees en bloed speelt. Bereid je echter wel echt even goed voor, want ik werd veelal keihard van de baan gespeeld.
Waar in deze modus wat irritatie over is ontstaan is de beperkte aanpasbaarheid van banen en dat je geen volledige match met diverse sets kunt spelen. Je bent beperkt tot 1 set en winner takes all. Persoonlijk vond ik het niet heel storend, omdat de potjes zo wel lekker snel blijven voor tussendoor, maar ik snap de frustratie bij de liefhebbers wel. Als je na de campaign helemaal klaar bent met de special moves kun je ook voor classic tennis kiezen waar het gebruik van speciale moves volledig is uitgeschakeld en je dus puur old school tennis speelt. Wat wel een gemis is, is dat er voor nu nog geen leaderboards of rankings beschikbaar zijn zodat de matchmaking soms echt heel scheef is in niveau.
Voor wie zelf lekker actief aan de bak wil kan er net als bij de Wii voor kiezen om de joycons los te gebruiken en zelf lekker te slaan. Het werkt op zich prima, maar zelf vond ik het gebruiken van de speciale moves toch fijner als ik gewoon de controller in mijn hand had.
Mario Tennis Aces is een zeer vermakelijke game geworden. Het speelt lekker weg en biedt voldoende fun en uitdaging. De game neemt je gaandeweg mee en laat je op een goede manier wennen aan de soms snel stijgende moeilijkheidsgraad. Online werkt prima, maar moet absoluut nog verder uitgebreid worden om het tot een succes te maken.