Tweetfarts en de paradox van “the cloud”

Misschien is de grootste belofte van de cloud of cloud computing wel dat we minder impact hebben op onze omgeving door een afname van fysieke producten in de vorm van documenten, CD’s of boeken. Maar tegelijkertijd zorgt het gemak waarmee we data kunnen genereren en delen voor een extreme groei van al die dingen. David Bellona, designer bij Twitter, onderzocht het effect op onze omgeving.

Volgens Bellona, voorheen werkzaam bij Facebook als interaction designer, bevinden we ons in de “Computing Revolution”. Deze revolutie toont ontzettend veel gelijkenissen met die andere grote revolutie: de industriele revolutie.

Tijdens de industriële revolutie zagen we een verrassend bijeffect van de innovaties die plaatsvonden. De opkomst van elektriciteit en turbines leken te gaan zorgen voor een positieve impact. Immers: met meer efficiency en productie kracht zouden we de vraag naar producten kunnen verlagen door ze tegen een lagere prijs aan te bieden.

In plaats daarvan zorgde het er voor dat de consumptie omhoog ging, er meer geproduceerd moest worden en de impact op onze omgeving juist negatief werd. Deze ontwikkeling staat bekend als Jevons paradox.

Bellona ziet veel gelijkenissen met de huidige computing revolutie: Facebook verwerkt inmiddels meer dan 350 miljoen foto’s en 2.7 miljard status updates per dag. Niet geheel toevallig, aldus de designer, want de 3 belangrijke parameters uit Jevon’s bevindingen zijn de belangrijkste termen in een wet die we dezer dagen vaak gebruiken: efficiency, productiekracht en lage prijs zijn de aanjagers van Moore’s Law.

Om de groeiende vraag te kunnen verwerken moeten grote spelers grote datacenters bouwen. Je zult je informatie tenslotte toch ergens moeten opslaan. Intussen heeft Facebook 6 enorme datacenters over de wereld, Google 37 en telt de wereld ondertussen honderden duizenden serverparken van andere spelers.

Zo’n datacenter zorgt voor een impact op onze omgeving. In de vorm van CO2 uitstoot, bijvoorbeeld. En niet zo’n beetje ook. Om je een idee te geven: alle datacenters in de Verenigde Staten zorgen gezamenlijk voor meer CO2-uitstoot dan dat Nederland als compleet land doet. Poeh.

Dat betekent dat elke interactie die je online doet zijn eigen CO2 footprint heeft. Het inspireerde Bellona tot het ontwerpen van de website Tweetfart, waar je aan de hand van een snelle Twitter-search kan zien hoeveel CO2-uitstoot in grammen een bepaalde hashtag doet. Zoals #sxsw bijvoorbeeld:

Bellona is kritisch naar de grote spelers, zelfs zijn eigen werkgever Twitter, maar ziet veel positieve ontwikkelingen op het gebied van hardware. SSD schijven, energie zuinigere processors en betere koeling van datacenters moet leiden tot een reductie van CO2 uitstoot.

Maar hij ziet vooral een uitdaging voor designers: probeer bij elke innovatie die je ontwerpt stil te staan bij de manier waarop het onze omgeving beïnvloedt. Zoals met Tweetfart, een conceptuele metafoor om voor een groot publiek duidelijk te maken dat alle kleine beetjes een invloed hebben. En dus kunnen helpen.