Routine in Zambia

Er komt zowaar routine in onze dagelijkse beslommeringen. Om half 8 ontbijt en dan naar het ICT centre. Irma haalt de studenten op en wij nemen een aanvang met de dag.

Ludo heeft zich vandaag bezig gehouden met de aanleg van een kantoornetwerk. Alle computers kunnen nu bij een gezamenlijke centrale schijf en ze kunnen eveneens gebruik maken van de centrale printer. De directeur heeft hier wat moeite mee. Het leek hem toch handiger dat de printer naar een pc werd gebracht want nu moet hij helemaal een stuk gaan lopen om een printje van de printer te halen. Zo heb elk voordeel zijn nadeel.

John ondersteunt de studenten met de aanmaak van een e-mail adres op Yahoo. Dit kost ongeveer een uur. Echt alles moet uitgelegd worden. Waar je de URL moet invullen, hoe een hyperlink werkt en waarom een password van belang is. Ze hebben van de plaatselijke school niet de meest domme studenten gebracht. Ze leren ongelofelijk snel en stellen goede vragen.

Na de aanmaak van een e-mail adres maken we ze wegwijs in de wereld van de blog. Op www.blogspot.com creëren we in een uurtje twee persoonlijke weblogs.

Hopelijk steken ze er genoeg van op om ook hun mede studenten wat bij te brengen.

De rest van de dag leren we ze zoeken op Google. Langzaam aan zie je dat het internet hun grijpt. Ze leren surfen en worden overweldigd door de hoeveelheid informatie. Mirriam wil graag iets met mechanics doen en krijgt van ons de opdracht om uit te zoeken wat je daar allemaal mee kan.

Als we ’s avonds terugbrengen naar school zijn ze in de ban van het net.

Ludo en ik bedenken intussen een plan om via de schotel van het internetcafé en wat WIFI-acces points ook de school aan te sluiten. Met een investering van enkele duizenden euro’s moet dat te doen zijn. Misschien iets voor een volgende keer.

’s Middags geeft John opnieuw een les op een plaatselijke school. Het gebouw ziet er vreselijk uit. Wat een oude zooi. Al snel worden we omringd door tientallen leerlingen in vaak zeer versleten school uniformen. In een aftands lokaal proberen we de beamer aan de praat te krijgen. Ook nu weer blijkt Johns onhandigheid. Ludo wordt met vliegende vaart gehaald en weet de beamer aan de praat te krijgen (zoals gewoonlijk lost Ludo alle moeilijkheden op technisch gebied op).

Na afloop van de les over het ontstaan van internet, de informatie revolutie en wat basis beginselen van het web laten we nog wat YouTube filmpjes zien. We tonen wat Zambiaanse beroemdheden zoals Teti Exile. Ook een filmpje van jump-stylende Nederlanders doet het goed.

We nemen ook nog even een kijkje in het computerlokaal. Van de 8 computers doen er 4 het nog maar. En ook het inbelmodem is uit elkaar gevallen. Ze kunnen geen inbeltoegang meer krijgen tot het internet. We wisselen wat gegevens uit. Misschien kunnen we ze later verder helpen. Hoe moet een economie zich in deze tijd ontwikkelen als ICT en internet nauwelijks een rol speelt? Een leraar zegt dat hij heeft gehoord dat als je lang achter een beeldscherm doorbrengt je dan blind kan worden. De straling is slecht voor de ogen. We lachen er hard om en weten hem van het tegendeel te overtuigen. Het is eigenlijk wel heel triest om te zien hoe alles in volstrekt deplorabele toestand is. Aan de andere kant zie je ook dat de ontwikkeling snel gaat. In minder dan twee jaar tijd hebben 3 telecom providers een mobiel netwerk opgebouwd in Zambia. En als ze het maar even kunnen betalen dan schaffen de Zambianen een cellphone aan. Ook wordt er in behoorlijk rap tempo stroom aangelegd naar wat verder gelegen gebieden. En in de plaatselijke Padoko Padoko (“Beetje Beetje”) kruidenier zijn allerlei lekkernijen te koop die voordien alleen in de hoofdstad voorhanden waren. De kruidenier doet goede zaken en niet alleen bij de 10 blanken die hier in Lundazi wonen. Zo zie je de economie zich toch langzaam ontwikkelen.

In de avond we opnieuw een voortreffelijke maaltijd bij Irma thuis. Nooit gedacht dat je in Afrika zo goed kan eten (dankzij Padoko?). We zijn ook een beetje moe…….