Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Toen Nintendo in 2006 met New Super Mario Bros. voor de DS op de proppen kwam en de game meteen een daverend succes bleek was al meteen duidelijk dat het niet bij één game zou gaan blijven. Na de 4-speler Wii versie kon het dan ook niet uitblijven dat de Wii U ook een versie van deze game zou gaan krijgen. Maar we zijn intussen alweer zes jaar verder en dit is het vierde deel al in de serie en de titel klinkt intussen een beetje vals; New Super Mario Bros. is gewoon niet zo nieuw meer en voor veel fans van het eerste uur begon het dan ook al een beetje te dagen dat deze serie gewoon niet meer voor hen wordt gemaakt. Die conclusie heb ik na het spelen van deze game toch even moeten bijstellen, want NSMBU mag dan wel een draak van een titel hebben, het is wel degelijk de beste ‘New’ Super Mario Bros. die er is en nog wel meer.
The Good
Na een paar levels in de nieuwe wereld zal duidelijk zijn dat de inspiratie voor deze game Super Mario World is geweest, iets dat je meteen terugziet aan de wereldkaart waar je je in voortbeweegt. Je ziet het ook terug in de inventiviteit waarmee de nieuwe levels gebouwd zijn: elk level opnieuw loop je het risico om iets te doen dat je de hele game nog niet gedaan hebt en het aantal repeterende systemen en trucjes is miniem. Maar niet alleen de situaties zijn anders: ook de vijanden zijn -eindelijk- uitgebreid met tegenstanders waarvan je nog niet elk patroon uit je hoofd weet. Dat maakt het voor de eerste keer sinds heel lang weer echt een Mario game waarbij er dingen te ontdekken zijn en waarbij je nieuwe strategieën moet ontwikkelen om verder te komen. Want vergis je niet, als je NSMBU in je eentje speelt zul je veel afgaan en dat mateloos irritante ‘oh, lukt het niet, kindeke?’-blok met bijbehorende deurbel zien en horen terwijl je gewoon probeert om alle grote munten (nog steeds 3 per level, allemaal te verzamelen als je de gevorderde levels wilt zien) te pakken. Want als je het zou proberen, zou je heus wel direct door kunnen lopen naar de eindstreep. Hoor.
In deze game, veel meer dan in alle andere ‘New’ games, is het weer een prestatie om zonder hulp alles te vinden en de munten te pakken, meestal met hulp van de specifieke pakken die je laten zweven of platforms maken door vijanden te bevriezen bijvoorbeeld. De uitdaging komt deels doordat de levels buiten de leuke ideeën ook een stuk groter, verticaler en beter gevuld zijn geworden, met dank aan de technische upgrade die de game heeft gehad. Ja, het is eindelijk in HD en dat maakt het allemaal net iets gaver om te zien, maar je merkt ook dat er meer tegelijk kan gebeuren en dat heeft zijn impact op hoeveel factoren je in de gaten moet houden. De game ziet er trouwens ook prima uit als je alleen maar op de gamepad speelt, want die mogelijkheid heb je ook bij deze game. Het ziet er beter uit op de TV, maar als je even weg wordt gejaagd is het verdomde fijn om verder te kunnen gaan op de gamepad en die semi-portable insteek past heel erg goed bij een Mario game.
Je kunt de gamepad ook gebruiken om mee te spelen met andere spelers die met Wiimotes of Pro Controllers spelen, want de 4-speler modus is er natuurlijk ook nog steeds. Die is chaotisch als altijd en nu kun je dus met de Gamepad platforms maken om de andere spelers te helpen. Niet dat dat altijd (of ooit) echt zo werkt als je voor ogen hebt, maar het maakt de potjes wel interessant. Dat principe komt echter veel meer tot zijn recht als je één van de andere modes speelt, zoals Boost Rush mode. Die wordt steeds sneller naarmate je meer munten opraapt, iets dat een stuk makkelijker gemaakt wordt met een speler op het Gamepad. Althans, dat is het idee. Als die chaos je iets te veel wordt kun je ook nog de uitdagingen gaan spelen. Ik dacht in eerste instantie niet dat dit zo veel zou toevoegen, maar de mini-levels die je een specifieke uitdaging geven (bijvoorbeeld het op snelheid doorlopen van een level, een bepaald aantal munten pakken binnen een bepaalde tijd of een bepaald aantal 1UPs halen door op een aantal Goomba’s achter elkaar te springen zonder de grond te raken) en je belonen met medailles en nieuwe uitdagingen als je ze haalt zijn superverslavend.
The Bad
De relatie met Super Mario World wordt niet zo ver doorgevoerd als ik graag had gezien. Waar die eerste game een diepe tweede laag had voor de gevorderde speler, waarin er heel veel geheimen te vinden waren als je juist voorbereid een level inging en het schier onmogelijke gedaan kreeg. Dat komt maar deels terug in dit deel en dat is een gemiste kans wat mij betreft. Ondanks dat de layout van de levels onderling het idee geeft dat je echt keuzes kunt maken in hoe je de wereld doorloopt valt dat een beetje tegen. Ook de geheimen zijn dun gezaaid en vaak is het vooral een kwestie van het oprapen van de drie munten in elk level om verder te komen. Wat er wel is gaat zo ver dat je de speler die niet helemaal tot het gaatje gaat met het zoeken van geheimen niet stimuleert om een stap in die richting te doen en zo zal dus een gedeelte van de game aan veel mensen voorbij gaan.
Datzelfde geldt een beetje voor de manier waarop de uitdagingen zijn geïntegreerd in de game: je moet wel van zins zijn om alles te bekijken wat Mario te bieden heeft, anders kijk je zo over de modus heen of zul je niet doorhebben wat voor rijkdom daar in zit. Speaking of which: er is weinig zo irritant als een uitdaging die maar 15 seconden duurt, maar die net zolang nodig heeft om te herstarten als je niet het gewenste resultaat hebt bereikt. Het is een fout die veel games maken, maar Nintendo heeft met games als Wario Ware wel bewezen dat ze snappen dat snel schakelen niet zo raar is voor spelers en dat had bij deze -toch vooral voor gevorderde spelers bedoelde- modus ook wel gemogen.
En dan het ergste: er zitten niet genoeg levels in de game. Niet objectief trouwens, want als je (zonder Boost mode hulp) alles wilt zien dat NSMBU te bieden heeft moet je er toch heel wat uurtjes insteken, maar dan heb je zoveel leuke ideeën gezien die je maar een aantal minuten hebt mogen spelen en dat smaakt allemaal naar meer. Meeeeeeeeeeer! Ook de achtergronden die je in een heel klein gedeelte van de levels ziet laten zien dat er met het Mario universum veel meer te doen is dan er nu gebeurt, maar het lijkt net alsof het maar bij één experiment (het Cassismoeras) is gebleven dat anders mocht zijn dan de geijkte Mario-look en ook hiervan mag er meer komen wat mij betreft.
The Ugly
Het succes van New Super Mario Bros U is gegund, want de game doet heel goed wat we allemaal willen: een game neerzetten die het gevoel van de 2D Mario’s weer terugbrengt, op een manier zoals dat nog niet gelukt is tot nu toe. Maar het betekent wel dat er een andere, echt innovatieve Mario game naar de achtergrond is gegaan, iets dat hopelijk hetzelfde kaliber van de Super Mario Galaxy games zal hebben. Want hoe goed ik NSMBU ook vind, ik wacht met veel meer smacht op wat het Mario team écht kan met de Wii U in een compleet nieuwe game die echt gemaakt is voor de Wii U. Want als dit alles is dat Nintendo kan maken met haar eigen nieuwe technologie, dan zal ik over een aantal jaar teleurgesteld gaan klagen over het falen van de Wii U. Ik weet het; dit heeft niets te maken met de game waar we het over hebben, maar ik vind de HD upgrade van NSMBU erg geslaagd en dus valt daar weinig over te klagen 😀
Conclusie
Je zou wel gek zijn om deze game te laten liggen als je in de markt bent voor een Wii U, want of je nu iemand bent die graag met een paar mensen wat pret wil hebben in een Mario-setting of een oudgediende hardcore gamer die zo graag weer eens een Mario zou willen spelen die je uitdaagt, deze game heeft wat je wil. Ik heb sinds Super Mario 3D land niet meer zo zitten genieten tijdens het spelen, puur vanwege de soms briljante levels die me voorgeschoteld werden. Ik kan namelijk genieten van een ingenieus Mario level met een leuke twist; als je dat met me deelt wil je deze Mario zeer zeker niet overslaan. Als het ergste dat ik kan bedenken over deze game is dat ik veel meer van de mechanieken die ik maar één keer heb mogen spelen vaker terug had willen zien, dan mag wel duidelijk zijn dat dit dé New Super Mario Bros. is waar Nintendo het al die tijd over gehad heeft.
New Super Mario Bros. U, ontwikkeld en uitgebracht door Nintendo voor de Wii U op 30 november 2012
Verder lezen over Nintendo
Gaming08.04.2024
Tijdmachine: Nintendo Wii Balance Board was een giga gamegadget
Gaming02.04.2024
6 Nintendo Switch-games waar we dit jaar naar uitkijken
Gaming15.03.2024
Nintendo laat emulator Yuzu dik betalen: maakt andere emulators bang
Gaming10.03.2024
Happy Mar10-day! Lego onthult Mario Kart Lego
Gaming26.02.2024
Nintendo Switch 2: alles wat we tot nu toe weten
Gaming22.02.2024
De eerste Xbox-exclusieve game is nu uit op Nintendo Switch
Gaming24.01.2024
Straks kun je geen online multiplayer meer spelen op Wii U en 3DS
Gaming03.01.2024