Verborgen parels . . .

Vorig artikel Volgend artikel
Verborgen parels . . .

Een verslag van de Cannes Lions. Ik ben er (helaas) niet bij, maar ik heb het geblogd op verzoek van Karin Muller, die de communicatie en pr voor de Vereniging van Communicatie en Advies bureau's verzorgt.

De rest van dit stuk is integraal afkomstig van de VEA. In Cannes blijft het mooiste werk soms onopgemerkt doordat veel cases slecht worden uitgelegd. Dit was de conclusie tijdens de Cannes Lions sessie Verborgen Parels.

VEA-commissie Evolve 2.0 organiseerde afgelopen donderdag de Cannes sessie voor de tweede keer. Drie Nederlandse leden van de Cannes jury’s Cyber, Promo en Direct, hadden de opdracht gekregen om op zoek te gaan naar ‘verborgen parels’: mooi werk, maar minder bekend bij het grote publiek. In Strand-West presenteerden ze hun vondsten en kanttekeningen bij het ontdekken van veelbelovende cases.

Mischa Schreuder van 2008, jurylid voor Promo, vertelde dat de inzender van de Franse mobiele operator SFR zichzelf ernstig tekort had gedaan door een lollig filmpje in te sturen zonder duidelijk te maken dat de kern van het idee een Franse versie van ‘Goeiemoggel’ was. “Ja, maar iedereen kent het toch”, zei één van de makers achteraf. Niet dus. De wereld is groter dan Frankrijk. Schreuder’s advies is dan ook: “Leg je case goed uit, want sommige juryleden spreken nauwelijks Engels, laat staan dat ze weten wie Bokito is.”

Martijn Sengers van Euro RSCG 4D constateerde dat 90 procent van de inzendingen in de categorie Cyber eigenlijk gewoon slecht was. Daardoor was het moeilijk, en vermoeiend, om oog te blijven houden voor de kwaliteitscases. Zoals de Japanse Uniqlock. Eigenlijk niet meer dan een klok voor op je desktop of in je Blog, maar dan wel in de vorm van video-dans waarin modellen de tijd uitbeelden in kleding van de adverteerder Uniqlo. Een simpel idee, maar kennelijk minder simpel om uit te leggen, getuige de vele vragende gezichten in de zaal.

 

Veel cases verliezen het ook doordat ze te opzichtig proberen te bedriegen. Sengers toonde een aantal voorbeelden van creatieve ideeën die duidelijk alleen gemaakt bleken om prijzen mee te winnen. Een homepage- takeover op een gezaghebbende krantensite door een plaatselijk zonnestudiootje waardoor zelfs het bleke gezicht van Hillary Clinton een kleurige teint kreeg ging er bij de jury niet in. “Technisch niet mogelijk en dus fake”, was het oordeel.

 

Rob Severein, van &KoenseSeverein en lid van de Direct jury, was duidelijk nog steeds onder de indruk van de Lead India case. Wat simpel begon met een oproep op de voorpagina van de Times of India om na 60 jaar onafhankelijkheid nu toch echt te gaan bouwen aan de toekomst van India, mondde uit in een grootse en meeslepende zoektocht naar nieuwe leiders. Bekroond met een Gouden leeuw, maar niet zonder slag of stoot. “Want, ” zei Severein, “deze case is zo enorm dat het misschien wel helemaal geen reclame meer is.”

Opvallend was dat alledrie de sprekers verzuchtten dat in Cannes te veel tijd ging zitten in het bepalen of een inzending wel of niet thuishoorde in de betreffende categorie. Eigenlijk een overbodige discussie. Zoals Jeroen de Bakker, de moderator van de sessie, zei: “Wat ooit de periferie van het vak was kan ineens het startpunt zijn van grootse campagnes”. Precies. Misschien wint VBAT, die ter afsluiting hun gouden designcase voor de Amstel fles kwamen showen, volgend jaar wel een Cyber Lion. Alles is mogelijk. Als je je case maar goed uitlegt.

Leon Krijnen

Verslaggever bij BN DeStem. Schrijft over baseball, bouw, techniek, fotografie, mensen, computers, internet, reizen en oldtimers. @Krijnen.Com

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies