Slapen in de auto, doezelen in de trein of dutten in het vliegtuig, je moet het maar kunnen. Mij lukt het in ieder geval niet. Bij autorijden blijft er altijd een oog open, ook al commandeer ik dicht houden. Zonnebrillen werken ook niet. In de trein zit je redelijk maar de herrie, het stoppen, de drukte en de rechtop zittende banken zijn het ook niet. In het vliegtuig slapen is andere koek. Er zijn mensen die nog voor het taxiën naar de startbaan al vertrokken zijn. Knap maar ook dat lukt mij niet.
Wie regelmatig vliegt zal de beelden wel herkennen. Kussentjes tegen het raam, kinnen op de borst, hoofden die tegen een medereiziger aan hangen, het blijft allemaal ongemakkelijk. Wie dat erkent en toch nog een beetje comfortabel wil dutten koopt een opblaasbaar nekkussen. Toch zien we dan nog steeds vaak het hoofd naar voren knikken waardoor je weer wakker schrikt. Kortom het blijft een gedoe van jewelste, dat slapen terwijl je onderweg bent.