Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Flappy Bird was een fenomeen, dus is het logisch dat iedereen benieuwd is naar Dong Nguyen’s nieuwe game. Die is er nu, genaamd Swing Copters. Maar ik zal jullie de moeite besparen: het is een slecht spel, en niet alleen in de zin dat Flappy Bird eigenlijk een slecht spel was. Swing Copters gaat te ver in zijn moeilijkheidsgraad en is gewoon helemaal niet leuk, zelfs als je van een uitdaging houdt.
Het spel laat je worm (?) met een helicoptermuts automatisch omhoog bewegen, terwijl hij wild heen en weer zwaait. Elke keer dat je het scherm aanraakt gaat hij terug van links naar rechts en andersom, en verder is het idee hetzelfde als bij Flappy Bird: ontwijk de obstakels. Kijk anders de video maar, dan heb je een idee.
Swing Copters is wat er gebeurt als iemand denkt dat Flappy Bird te toegankelijk was, te simpel. Dat is de sympathiekste manier om uit te leggen waarom deze verticale variant op zijn voorgaande spel zo moeilijk is dat alle plezier erin onmiddellijk verdampt. Flappy Bird was tricky (ter referentie: mijn high score daarin was 44) maar Swing Copters is zo ver doorgeslagen dat 95% van je speelsessies eindigen binnen 3 seconden en met 0 punten. Persoonlijke high score: 2. De manier waarop je wormpje heen en weer zwiept is simpelweg te heftig voor de ruimte die er is in het speelveld, dus je loopt altijd achter de feiten aan en kunt als je een milliseconde te laat drukt niet meer compenseren. Dat, gekoppeld aan de snelheid waarmee het misgaat als het spel begint, zorgt voor een leercurve die gewoon een verticale lijn is.
De ándere manier om te verklaren waarom dit spel zo moeilijk is wordt minder sympathiek. Elke keer dat je opnieuw begint (en dat kan heel snel, veel sneller dan bij Flappy Bird) komt er namelijk een advertentie in beeld. Als je doortikt heb je niet eens tijd genoeg om te zien waar het voor was, maar het is een impressie, zoals dat heet. En dus een klein beetje cash voor meneer Nguyen. En aangezien mensen door het in eerste instantie ook lastige Flappy Bird misschien wel geneigd zijn om te blijven proberen gaat dat hard. Slimme jongen.
Bijna net zo erg als de kwaliteit van Swing Copters is echter de schaal waarop het al is gekloond. Het is nu één dag uit en via Polygon zag ik deze tweet:
Je kunt je wel voorstellen hoe erg het met de klonen gaat zijn binnen een paar dagen of een week. Het laat zien hoezeer het app store-model draait op aantallen, dat de ‘winkeliers’ als Apple en Google zelf geen enkele animo hebben om gekloonde apps te verwijderen (elke app is business voor hen) en dat het blijkbaar de moeite waard is voor kloners om dit soort ellende in de app stores te zetten. Blijkbaar tikt iedereen maar op het eerste het beste icoontje dat lijkt op wat ze moeten hebben, anders zou het de moeite niet zijn om dit te doen.
Ik zou moeten zeggen: let op wat je downloadt, maar aangezien het origineel ook al de moeite niet waard is wordt het advies simpelweg: laat maar. Laat het maar zitten. We krijgen al genoeg shit over ons heen in de app stores, dan moet je slecht design en kopieerdrift niet gaan belonen met welke advertentie-inkomsten dan ook.