In 2000 kwam Deus Ex op de markt en al meteen vanaf dat moment was duidelijk dat dit een geval apart zou worden. Maar wat is Deus Ex nou eigenlijk? is het een shooter? Is het een RPG? Is het de combinatie? Wat Deus Ex is, dat weten de echte fans van de franchise maar al te goed en daarom zullen zij staan te springen om dit nieuwe deel van Deus Ex van top tot teen uit te spitten. Maar deze game is ook de moeite waard als je tot nu toe geen enkele binding met de franchise hebt gehad.
Deus Ex: Human Revolution speelt zich af in de toekomst waarin hoofdpersonage Adam Jensen in een van de beste verhalen terecht is gekomen van het afgelopen jaar. Jensen leeft in een samenleving waarin het verwisselen van lichaamsdelen met zogenaamde augmentations (robot onderdelen) de normaalste zaak van de wereld is. Armen kunnen veranderen in wapens, Benen kunnen schilden vormen en handen veranderen in gigantische cocktailblenders (waarbij het hoofd van je vijand de cocktail is). Een organisatie genaamd Sarif Industries is de maker van al dit mooie speelgoed, maar zoals bij veel voordelen hangen er ook veel nadelen aan en daar komt Adam snel achter.
The Good
Graphics zijn realtief onbelangrijk ten opzichte van het verhaal. Apen met gouden ringen hebben een eigen spreekwoord maar Deus Ex verdient zijn eigen spreekwoord door het verhaal wat hier wordt neergezet. Het samenzweringscomplot dat in Human Revolution de rode draad door de game vormt, zwelt naarmate de game vordert aan tot apocalyptische proporties. Het is een verhaal dat je vanaf punt A meeneemt, je door de blubber trekt en vervolgens met je neus op punt B drukt.
Hoe je van punt A naar B gaat, dat is voor iedereen weer anders, omdat onderweg niet alleen de manier waarop je actie onderneemt maar ook de conversaties die je voert invloed hebben op het karakter van Adam. Nu is het element keuze niks nieuws in een game en ook al creëert Deus Ex: Human Revolution ook gewoon de illusie dat je de uitkomst kunt veranderen, toch geeft dit een grotere voldoening dan in welke andere game ooit. Door de game heen verdien je Praxis points die je kunt uitgeven aan nieuwe augmentations (Doe het zelf voor gevorderden). Je zult alleen door de game heen nooit voldoende verdienen om echt alle augmentations aan te kunnen schaffen.
Dat betekent dat je nooit alle middelen tot je beschikking zult hebben en dus zul je elke opdracht op jouw eigen manier moeten benaderen. Van stealth tot zware wapens, elk onderdeel van het spectrum is een reële optie en brengt zijn eigen keuzes met zich mee. Waar Deus Ex zich onderscheidt van de rest van de RPG’s is dat Deus Ex de gamer beloont om het op zijn zelfgekozen manier te doen zonder aan te voelen alsof je de kruimels volgt die de ontwikkelaars voor je hebben gestrooid.
The Bad
Deus Ex is een vrij duistere game en het mag duidelijk zijn dat dit de sfeer van de game ten goede komt. Het zou raar zijn als je door de donkere steegjes flinke zonneschijn zou zien of een park in een druk bevolkte stad. Maar zoals in het begin ook al duidelijk is geworden, zijn de weinig spannende graphics niet een spelbreker van een goede game en dat is ook zeker in Deus Ex het geval. Of de sfeer die in Deus Ex word gepresenteerd je bevalt is persoonlijk maar gelukkig valt daar niet over te twisten.
Een belangrijk element uit Deus Ex zijn de conversaties die je voert met de andere karakters. Wat dan een klein schoonheidsfoutje vormt zijn de synchronisaties tussen geluid en lipbewegingen, maar als je echt goed naar het verhaal luistert dan is dit niet iets waar je je echt aan gaat storen.
The Ugly
Er is zeer weinig aan te maken op Deus Ex: Human Revolution, althans zolang je een RPG fan bent. Ben je niet van de RPG’s en heb je Deus Ex gekocht omdat je bent aangetrokken door de shooter elementen die veel op het internet hebben gecirculeerd, dan kun je wel eens van een koude kermis thuiskomen. Het is niet dat ze er niet inzitten, maar de shooter elementen zijn er meer ter afwisseling van de basis en dat is toch echt een RPG, hoe hoog het niveau daar ook van is.
Conclusie
Deus Ex: Human Revolution is de aangename verrassing van 2011. Sqaure Enix heeft gedaan waar de fans van de franchise om hebben gevraagd en dat is voornamelijk om veel van het origineel te bewaren. Deus Ex in 2000 was net zoals Deus Ex: Human Revolution niet voor iedereen weggelegd maar als je open stond voor een goed verhaal in een goed afgewerkt jasje dan kon je de creatie van Eidos waarderen. En dat is eigenlijk nu met Deus Ex: Human Revolution weer het geval.
De sfeer, de keuzes en de sterke personages vormen de perfecte verpakking voor het mooie verhaal dat fans van de eerste game nog een keer meesleurt. Het is een game die je moet leren waarderen als een goede wijn. In het begin kun je misschien een beetje schrikken van de nieuwe smaak maar naar mate je meer gaat drinken kun je de fles met moeite weer neerzetten.
Deus Ex: Human Recolution, ontwikkeld door Eidos Montreal voor de Xbox 360 (getest), PS3 en PC en uitgebracht door Square-Enix op 26 augustus 2011