We moeten oppassen dat cyber niet tot een andere ruimte, een andere wereld, met een eigen jargon gemaakt wordt. Technologieën zijn tenslotte onderdeel van ons dagelijks leven: zaken doen, onderwijs, culturele ervaringen en van politieke betrokkenheid.
Vanwege deze verwevenheid zullen weerbaarheid en defensie juist moeten worden geïntegreerd en gestroomlijnd. Gelukkig hebben we geen cyberdemocratie nodig om cyberveiligheid te bewerkstelligen. In de meeste gevallen zijn de fundamenten voor een weerbare maatschappij al ingebed in onze wetten en regels.
Bedrijven worden steeds vaker geconfronteerd met uitdagingen die voorheen alleen op het bord van diplomaten of politici lagen. De commotie rondom de video ‘The Innocence of Muslims’ op YouTube illustreert dit fenomeen. Moeten bedrijven censuur toepassen onder druk van derde landen, en in hoeverre moeten onze overheden zich bemoeien met gebruiksvoorwaarden van diensten aangeboden door private partijen, zoals Google?
De commerciële belangen van Europese bedrijven kunnen direct ingaan tegen politieke belangen. Dit probleem kennen we op allerlei gebieden, maar gezien de snelle ontwikkelingen van technologieën loopt regelgeving vaak achter, of ontbreekt op politiek niveau kennis betreft de impact van dergelijke systemen. Massasurveillance, massacensuur, opsporings- en traceer technologieën: zoals ik in mijn vorige blog schreef worden Europese software ingezet om mensenrechten te schenden en kunnen deze technologieën tegelijkertijd onze eigen strategische belangen en veiligheid ondermijnen.
Het is tijd om een verdieping aan te brengen in het debat over veiligheid en technologie. Nieuwe technologieën veranderen onze samenleving snel. Onveranderd zijn echter de waarden en democratische principes waarop de EU is gestoeld. Daarom is een heldere visie op digitale vrijheid maar ook onze veiligheid essentieel. Digitale vrijheden en fundamentele rechten moeten worden versterkt, en niet geërodeerd in het licht van kwetsbaarheden en aanvallen. Plaatsgebonden rechtspraak, geworteld in de natiestaat, moet daarom worden herzien in de context van een wereldwijd verbonden wereld. Alleen een toevoeging van het voorvoegstel ‘cyber’ dekt de lading niet.
