Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Diablo op de consoles? Spoel je met mond met zeep, jonge man! Als er één typische PC-titel is dan moet dat het ultieme muisklik spel wel zijn. Blizzard besloot echter het derde deel ook op Xbox 360 en PS3 uit te brengen. De GameCowboys dachten dat het vloeken in de kerk zou zijn. We bleken het gigantisch fout te hebben.
De game past namelijk uitstekend op de console. Diablo III schrijdt de huiskamer binnen en ploft elegant neer op de bank. Goed, er moesten wel even wat meubels worden verschoven en vervangen, maar het lijkt nu alsof deze game nooit ergens anders heeft gewoond. Nu we het er toch over hebben: wat deed Diablo eigenlijk in het PC-appartement? Na het spelen van de Xbox versie voelt de oude bijna onlogisch en onhandig aan.
Maar laten we de consolebezitter eerst even een introductie geven. Diablo draait om de eeuwige oorlog tussen engelen en duivels met de mensheid in het midden. In het derde deel teisteren er nog twee van de zeven grote kwaden de wereld van Sanctuary. Aan jou de taak het duo Azmodan en Belial een kopje kleiner te maken. Daarvoor moet je wel eerst door hordes en hordes en hordes aan monsters, beesten, zombies en demonen ploegen.
Dat is tenminste de officiële opdracht. Je ware doel is zoveel mogelijk loot te verzamelen. Door het doden van demonen en het vernietigen van voorwerpen krijg je geld, wapens, bepantsering en ringen, waarmee je jezelf nog sterker maakt. Dit werkt erg verslavend. De andere helft van de tijd ben je bezig met levellen. Dat houdt je ook aan de controller gekluisterd. Met ieder nieuw niveau krijg je opnieuw een frisse magische kracht of techniek die je gelijk op de dichtstbijzijnde demoon wil uitproberen.
Want die spreuken en acties zijn verwoestend – vooral op de console. Doordat alle knoppen nu gemakkelijk binnen vingerbereik zitten voelen alle aanvallen direct en snel aan. De Barbarian en de Monk gaan hierdoor als een mes door de demonische boter. De Demon Hunter en Wizard krijgen met hun projectielen wat hulp met een auto-aim maar het maakt ze niet minder dodelijk. Alleen de Witch Doctor heeft met haar indirecte aanvallen wat last van de controller.
Geen koffer
De grootste aanpassingen vinden we in het menu en de interface. Items verschijnen niet meer in een ‘koffer’, maar via een navigatiewiel. Het blijkt eventjes wennen, maar al snel selecteer je de ideale spreuk of helm. Wapens en bepantsering kan je overigens ook ingame via de D-pad selecteren. Niet-opgepakte loot wordt verder opgelicht met een icoon waarop je het soort kan herkennen, zoals een schild. De cirkelkleur geeft aan of het een normaal of legendarische voorwerp is. Het zijn kleine maar oh zo handige veranderingen die je in de flow van de game houden.
Het lootsysteem is ook op de schop gegooid. Blizzard baalt van het Auction House, waar je loot kan kon kopen of verkopen. In plaats daarvan krijgen we meer en betere items. Klaar een deel van de hoofdmissie en je krijgt al bijzondere items, winkels bevatten veel beter spul dan op de PC en je maak meer kans “Legendary” voorwerpen. Na 300 uur op de computer had ik daar welgeteld drie van, na een anderhalve week spelen op de console heb ik er al zeven. Of spelers het veilinghuis gaan missen, durf ik nog niet te zeggen. Ze gaan echter niet veel keus hebben.
Gelukkig kan je de uitdaging nog steeds in gezelschap aan. Alle online mogelijkheden van de PC-versie zijn aanwezig. Zin om enkel met vrienden te spelen? Mag iedereen in je spel komen? Diablo regelt het in een handomdraai. Offline gamen behoort nu ook tot de mogelijkheden en je kan nu tevens met je vrienden op de bank spelen. Je hoeft alleen een extra controller aan te sluiten. Het enige vervelende is dat je de buit moet delen en uitwisselen gaat erg omslachtig.
Er zijn nog een paar andere punten. De interface is wat klein waardoor je soms moet turen. Ook is de game af en toe erg donker. Dat hoort bij Diablo, maar met de muis kan je tenminste snel items en vijanden spotten. Dat lukt niet met de controller. Sommige delen (Zolton Kulle bijvoorbeeld) van de game zijn wel erg lang, en je kan je afvragen of je met alle karakters de game vier keer (anders haal je Level 60 niet) wil uitspelen. En is de console versie niet een beetje laat?
Toch moeten we hem aanraden. Deze editie van Diablo III bestuurt namelijk heerlijk. Speel hem met een karakter één keer uit en je hebt er al twintig uur op zitten, dus het is sowieso je geld waard. Waarschijnlijk steek je er nog veel meer tijd in vanwege de verslavende werking van loot verzamelen en levellen. En sorry, PC gamers, maar deze versie vinden we toch echt een tikkeltje beter. Serieus, geef het een kans. Je zal niet teleurgesteld raken.