Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Er zijn veel, heel veel games geweest die zich in het universum van de Alien-franchise afspelen. Zeker nadat Ridley Scott’s superspannende meesterwerk werd opgevolgd door het actiefestijn Aliens, met dank aan James Cameron, kwamen de gameversies los. En terecht: Aliens leent zich verdomde goed voor een shooter, want er zijn veel aliens, veel geweren en complete chaos. Het probleem is echter dat het gros van de Alien games de franchise niet echt eer aan konden doen, met als tragisch dieptepunt het vorig jaar uitgekomen Aliens: Colonial Marines. En nu is er een nieuwe game. Gebaseerd op Alien. Alien, enkelvoud. En dan ben je dus opeens geen shooter meer aan het spelen, maar wordt het survival horror van de puurste soort. En nu? Nu wordt het interessant.
Het gekke van Alien: Isolation is dat ontwikkelaar Creative Assembly eigenlijk vooral bekend staat vanwege haar strategiegames zoals de Total War-serie, maar toch meteen in dit voor hen nieuwe genre heeft begrepen waar de Alien-serie om draait: angst en paniek. Zeker in de eerste film is de spanning steeds te snijden, omdat iedereen die de Alien tegenkomt meteen weet hoe het gaat aflopen: heel, heel slecht. Met dat concept zijn ze aan de slag gegaan en dus zul je het grootste gedeelte van Isolation doorbrengen met het vluchten van en je verstoppen voor de Alien, om niet aan een gruwelijk einde te komen. Je speelt als Amanda, de dochter van Ellen Ripley (zijdelings genoemd in de verschillende films) die gaat zoeken naar wat er met haar moeder is gebeurd en tijdens die zoektocht wordt ze geconfronteerd met een Alien.
Die ene alien is dus je enige vijand, wat de ontwikkelaars de mogelijkheid heeft gegeven om die ene vijand ook echt een karakter te geven. Geen vaste patronen, maar een ‘echtere’ vorm van kunstmatige intelligentie die volgens bepaalde instincten werkt: jagen, reageren op geluid of beweging, het onderzoeken van gebieden waar iets is waargenomen en uiteindelijk de aanval als het zeker is waar je bent. Het kan door de ventilatieschachten, is sneller dan jij bent en is net zoals in de films zwaar dodelijk. Dat maakt dat je niet van buiten kunt leren wat de alien gaat doen en daarop kunt reageren, maar dat je altijd zult moeten blijven opletten: horror verzekerd dus.
Terwijl je probeert niet te sterven moet je door een schip je weg zien te vinden, met de gebruikelijke obstakels die daar bijhoren: deuren die niet meewerken, computersystemen die gehackt moeten worden, en kasten waar je je in kunt verstoppen als de alien voorbij komt. De sfeer in de game wordt heel serieus genomen: Creative Assembly is teruggegaan naar 20th Century Fox om het oude materiaal dat voor de originele Alien is gebruikt uit het archief te halen, wat niet alleen betekent dat ze alle oude geluidseffecten hebben en de originele soundtrack kunnen verwerken in de game, er zit zelfs nog heel veel beeldmateriaal bij dat verder niemand gezien heeft. Of we dat als spelers 1-op-1 te zien krijgen waag ik te betwijfelen, maar het draagt allemaal wel bij aan de specifieke sfeer uit die tijd, iets dat in het design van de menu’s en de omgevingen ook meegenomen is.
Dit klinkt te mooi om waar te zijn, hè? Ik heb zelf ook moeite om te geloven dat het deze keer allemaal zo goed kan gaan, maar de mensen die een hands-on hebben gehad met de game lijken onder de indruk te zijn van het korte stukje dat ze hebben gespeeld. Totdat echter blijkt dat er dit keer geen sprake is van kopersbedrog in de demo wil ik niet meer doen dan gereserveerd optimistisch te blijven. Voor zo lang dat lukt, in ieder geval. Rustig blijven. Niet te hard ademen. Stil blijven zitten totdat het gevaar is geweken.